Romans 3

Τις λοιπον η υπεροχη του Ιουδαιου, η τις η ωφελεια της περιτομης;
Тогава какво е предимството на юдеина или каква е ползата от обрязването?
Πολλη κατα παντα τροπον. Πρωτον μεν διοτι εις τους Ιουδαιους ενεπιστευθησαν τα λογια του Θεου.
Много, във всяко отношение. И първо, защото на тях се повериха Божиите слова.
Επειδη αν τινες δεν επιστευσαν, τι εκ τουτου; μηπως η απιστια αυτων θελει καταργησει την πιστιν του Θεου;
Тогава какво? Ако някои бяха неверни, тяхната невярност ще унищожи ли Божията вярност?
Μη γενοιτο. Αλλ εστω ο Θεος αληθης, πας δε ανθρωπος ψευστης, καθως ειναι γεγραμμενον Δια να δικαιωθης εν τοις λογοις σου και να νικησης, οταν κρινησαι.
Да не бъде! Но нека признаваме, че Бог е истинен, а всеки човек – лъжлив, както е писано: ?за да се оправдаеш в думите Си и да победиш, когато се съдиш.“
Εαν δε η αδικια ημων δεικνυη την δικαιοσυνην του Θεου, τι θελομεν ειπει; μηπως ειναι αδικος ο Θεος ο επιφερων την οργην; ως ανθρωπος λαλω.
Но ако нашата неправда изтъква Божията правда, какво ще кажем? Несправедлив ли е Бог, когато нанася гняв? По човешки говоря.
Μη γενοιτο επειδη πως θελει κρινει ο Θεος τον κοσμον;
Да не бъде! Понеже, как тогава Бог ще съди света?
Διοτι εαν η αληθεια του Θεου επερισσευσε προς δοξαν αυτου δια του εμου ψευσματος, δια τι πλεον εγω κρινομαι ως αμαρτωλος,
Защото, ако чрез моята лъжа Божията истина преизобилства за Неговата слава, то защо и аз още да бъда осъждан като грешник?
και καθως βλασφημουμεθα και καθως κηρυττουσι τινες, οτι ημεις λεγομεν, Δια τι να μη πραττωμεν τα κακα, δια να ελθωσι τα αγαθα; των οποιων η κατακρισις ειναι δικαια.
И защо да не вършим зло, за да дойде добро, както някои клеветнически твърдят, че ние така говорим? На такива осъждането е справедливо.
Τι λοιπον; υπερεχομεν των εθνικων; Ουχι βεβαιως διοτι προεξηλεγξαμεν Ιουδαιους τε και Ελληνας, οτι ειναι παντες υπο αμαρτιαν,
Тогава какво? Имаме ли ние някакво предимство пред езичниците? Съвсем не, защото вече обвинихме и юдеи, и гърци, че те всички са под грях.
καθως ειναι γεγραμμενον Οτι δεν υπαρχει δικαιος ουδε εις,
Както е писано: ?Няма праведен нито един,
δεν υπαρχει τις εχων συνεσιν δεν υπαρχει τις εκζητων τον Θεον.
няма никой разумен, няма кой да търси Бога.
Παντες εξεκλιναν, ομου εξηχρειωθησαν δεν υπαρχει ο πραττων αγαθον, δεν υπαρχει ουδε εις.
Всички се отклониха, заедно станаха негодни, няма кой да върши добро, няма нито един.“
Ταφος ανεωγμενος ειναι ο λαρυγξ αυτων, με τας γλωσσας αυτων ελαλουν δολια φαρμακιον ασπιδων ειναι υπο τα χειλη αυτων
?Гроб отворен е гърлото им, с езиците си мамят.“ ?Аспидова отрова има под устните им.“
των οποιων το στομα γεμει καταρας και πικριας
?Техните уста са пълни с проклятие и горчивина.“
οι ποδες αυτων ειναι ταχεις εις το να χυσωσιν αιμα
?Краката им са бързи да проливат кръв,
ερημωσις και ταλαιπωρια εν ταις οδοις αυτων,
опустошение и разорение е в пътищата им
Και οδον ειρηνης δεν εγνωρισαν.
и те не са познали пътя на мира.“
Δεν ειναι φοβος Θεου εμπροσθεν των οφθαλμων αυτων.
?Пред очите им няма страх от Бога.“
Εξευρομεν δε οτι οσα λεγει ο νομος λαλει προς τους υπο τον νομον, δια να εμφραχθη παν στομα και να γεινη πας ο κοσμος υποδικος εις τον Θεον,
А знаем, че каквото казва законът, казва го на онези, които са под закона, за да се затворят устата на всекиго и целият свят да бъде подсъдим пред Бога.
διοτι εξ εργων νομου δεν θελει δικαιωθη ουδεμια σαρξ ενωπιον αυτου επειδη δια του νομου γινεται η γνωρισις της αμαρτιας.
Защото нито едно създание няма да се оправдае пред Него чрез делата на закона, понеже чрез закона става само познаването на греха.
Τωρα δε χωρις νομου η δικαιοσυνη του Θεου εφανερωθη, μαρτυρουμενη υπο του νομου και των προφητων,
Но сега отделно от закона се яви Божията правда, за която свидетелстват законът и пророците,
δικαιοσυνη δε του Θεου δια πιστεως Ιησου Χριστου εις παντας και επι παντας τους πιστευοντας διοτι δεν υπαρχει διαφορα
тоест Божието оправдание чрез вяра в Иисус Христос, за всички (и на всички), които вярват; защото няма разлика,
επειδη παντες ημαρτον και υστερουνται της δοξης του Θεου,
защото всички съгрешиха и са лишени от Божията слава,
δικαιουνται δε δωρεαν με την χαριν αυτου δια της απολυτρωσεως της εν Χριστω Ιησου,
но се оправдават даром от Неговата благодат чрез изкуплението, което е в Христос Иисус.
τον οποιον ο Θεος προεθετο μεσον εξιλεωσεως δια της πιστεως εν τω αιματι αυτου, προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου δια την αφεσιν των προγενομενων αμαρτηματων δια της μακροθυμιας του Θεου,
Него Бог постави за умилостивение чрез Неговата кръв посредством вяра; за да покаже Своята правда в прощението на греховете, извършени по-напред, когато Бог дълготърпеше,
προς φανερωσιν της δικαιοσυνης αυτου εν τω παροντι καιρω, δια να ηναι αυτος δικαιος και να δικαιονη τον πιστευοντα εις τον Ιησουν.
за да покаже Своята правда в настоящото време – че Той е справедлив и че оправдава този, който вярва в Иисус.
Που λοιπον η καυχησις; Εκλεισθη εξω. Δια ποιου νομου; των εργων; Ουχι, αλλα δια του νομου της πιστεως.
Тогава къде е хвалбата? Изключена е. Чрез какъв закон? На делата ли? Не, а чрез закона на вярата.
Συμπεραινομεν λοιπον οτι ο ανθρωπος δικαιουται δια της πιστεως χωρις των εργων του νομου.
И така, ние заключаваме, че човек се оправдава чрез вяра, без делата по закона.
Η των Ιουδαιων μονον ειναι ο Θεος; Ουχι δε και των εθνων; Ναι, και των εθνων,
Или Бог е Бог само на юдеите, а не и на езичниците? Да, и на езичниците също,
επειδη εις ειναι ο Θεος οστις θελει δικαιωσει την περιτομην εκ πιστεως και την ακροβυστιαν δια της πιστεως.
защото един е Бог, който ще оправдае обрязаните по вяра и необрязаните чрез вяра.
Νομον λοιπον καταργουμεν δια της πιστεως; μη γενοιτο, αλλα νομον συνιστωμεν.
Тогава отменяме ли закона чрез вяра? Да не бъде! А утвърждаваме закона.