Psalms 77

Εις τον πρωτον μουσικον, δια Ιεδουθουν. Ψαλμος του Ασαφ. Η φωνη μου ειναι προς τον Θεον, και εβοησα η φωνη μου ειναι προς τον Θεον, και εδωκεν εις εμε ακροασιν.
(По слав. 76) За първия певец. За Едутун. Псалм на Асаф. Гласът ми се издига към Бога и викам; гласът ми се издига към Бога и Той ще ме чуе.
Εν ημερα θλιψεως μου εξεζητησα τον Κυριον εξετεινον την νυκτα τας χειρας μου και δεν επαυον η ψυχη μου δεν ηθελε να παρηγορηθη.
В деня на нещастието си потърсих Господа; нощем ръката ми беше протегната, без да отпадне, душата ми отказваше да се утеши.
Ενεθυμηθην τον Θεον και εταραχθην διελογισθην, και ωλιγοψυχησε το πνευμα μου. Διαψαλμα.
Спомнях си за Бога и въздишах, размислях и духът ми отпадаше. (Села.)
Εκρατησας τους οφθαλμους μου εν αγρυπνια εταραχθην και δεν ηδυναμην να λαλησω.
Ти държа отворени клепачите на очите ми, смутих се и не мога да продумам.
Διελογισθην τας αρχαιας ημερας, τα ετη των αιωνων.
Размислих за дните на древността, за годините на старите времена.
Ανακαλω εις μνημην την ωδην μου την νυκτα διαλογιζομαι μετα της καρδιας μου, και το πνευμα μου διερευνα
Спомням си песента си в нощта, размислям в сърцето си и духът ми изследва.
μηποτε ο Κυριος με αποβαλη αιωνιως, και δεν θελει εισθαι ευμενης πλεον;
Господ до века ли ще отхвърля и няма вече да покаже благоволение?
η εξελιπε διαπαντος το ελεος αυτου; επαυσεν ο λογος αυτου εις γενεαν και γενεαν;
Милостта Му престанала ли е навеки? Престанало ли е словото Му от поколение в поколение?
Μηποτε ελησμονησε να ελεη ο Θεος; μηποτε εν τη οργη αυτου θελει κλεισει τους οικτιρμους αυτου; Διαψαλμα.
Забравил ли е Бог да бъде милостив? Затворил ли е в гнева Си благите Си милости? (Села.)
Τοτε ειπα, Αδυναμια μου ειναι τουτο αλλοιουται η δεξια του Υψιστου;
Тогава казах: Това е мъката ми — да мисля, че десницата на Всевишния се е изменила.
Θελω μνημονευει τα εργα του Κυριου ναι, θελω μνημονευει τα απ αρχης θαυμασια σου
Ще си спомня делата на ГОСПОДА; да, ще си спомня Твоите чудеса от древността.
και θελω μελετα εις παντα τα εργα σου, και περι των πραξεων σου θελω διαλογιζεσθαι.
Ще размишлявам и за цялото Ти дело и ще разсъждавам за делата Ти.
Θεε, εν τω αγιαστηριω ειναι η οδος σου τις Θεος μεγας, ως ο Θεος;
Боже, Твоят път е в святост. Кой бог е велик като нашия Бог?
Συ εισαι ο Θεος ο ποιων θαυμασια εφανερωσας μεταξυ των λαων την δυναμιν σου.
Ти си Бог, който върши чудеса; изявил си силата Си между народите.
Ελυτρωσας δια του βραχιονος σου τον λαον σου, τους υιους Ιακωβ και Ιωσηφ. Διαψαλμα.
Изкупил си народа Си с издигната ръка, синовете на Яков и Йосиф. (Села.)
Τα υδατα σε ειδον, Θεε, τα υδατα σε ειδον και εφοβηθησαν εταραχθησαν και αι αβυσσοι.
Видяха Те водите, Боже, видяха Те водите и потръпнаха, и бездните се разтрепериха.
Πλημμυραν υδατων εχυσαν αι νεφελαι φωνην εδωκαν οι ουρανοι και τα βελη σου διεπεταξαν.
Облаците изляха вода, небосводът издаде глас и стрелите Ти профучаха наоколо.
Η φωνη της βροντης σου ητο εν τω ουρανιω τροχω εφωτισαν αι αστραπαι την οικουμενην εσαλευθη και εντρομος εγεινεν η γη.
Гласът на Твоя гръм бе във вихрушката, светкавиците осветиха света, земята се разтрепери и се разклати.
Δια της θαλασσης ειναι η οδος σου και αι τριβοι σου εν υδασι πολλοις, και τα ιχνη σου δεν γνωριζονται.
Пътят Ти е в морето и пътеките Ти — в големи води, и следите Ти не се познават.
Ωδηγησας ως προβατα τον λαον σου δια χειρος Μωυσεως και Ααρων.
Водил си Своя народ като стадо чрез ръката на Мойсей и Аарон.