Proverbs 17

Καλητερον ξηρον ψωμιον και ειρηνη μετ αυτου, παρα οικον πληρη θυματων μετα εριδος.
По-добре сух залък и спокойствие с него отколкото къща, пълна с пиршества, и кавга.
Ο φρονιμος υπηρετης θελει εξουσιαζει επι υιου αισχυνης και θελει συμμοιρασθη την κληρονομιαν μεταξυ αδελφων.
Мъдър слуга ще владее над син, който докарва срам, и ще вземе дял от наследството между братята.
Το χωνευτηριον δοκιμαζει τον αργυρον και η καμινος τον χρυσον, ο δε Κυριος τας καρδιας.
Топилнята е за среброто и пещта за златото, но ГОСПОД изпитва сърцата.
Ο κακοποιος υπακουει εις τα ανομα χειλη ο ψευστης διδει ακροασιν εις την κακην γλωσσαν.
Злодеят слуша устните на греха и лъжецът дава ухо на езика на погибелта.
Οστις περιγελα τον πτωχον, ονειδιζει τον Ποιητην αυτου οστις χαιρει εις συμφορας, δεν θελει μεινει ατιμωρητος.
Който се присмива на сиромаха, безчести Създателя му и който се радва на бедствие, няма да остане ненаказан.
Τεκνα τεκνων ειναι ο στεφανος των γεροντων και η δοξα των τεκνων οι πατερες αυτων.
Синовете на синовете са венецът на старците и славата на синовете са техните бащи.
Χειλη υπεροχης δεν αρμοζουσιν εις τον αφρονα πολυ ολιγωτερον χειλη ψευδους εις τον αρχοντα.
Превъзходната реч не подхожда на безумен, много по-малко — лъжливи устни на началник.
Το δωρον ειναι ως λιθος πολυτιμος εις τους οφθαλμους του δωροδοκουμενου οπου τουτο εμφανισθη, κατορθονει.
Подаръкът е като безценен камък в очите на притежателя си, накъдето и да се обърне, успява.
Οστις κρυπτει παραβασιν, ζητει φιλιαν αλλ οστις επαναλεγει το πραγμα, χωριζει τους στενωτερους φιλους.
Който покрива престъпление, се стреми към любов, а който разказва за работата, разделя най-близки приятели.
Περισσοτερον τυπτει ο ελεγχος τον φρονιμον, παρα εκατον μαστιγωσεις τον αφρονα.
Изобличението прави повече впечатление на благоразумния, отколкото сто бича — на безумния.
Ο κακος ζητει μονον στασεις δια τουτο αγγελος σκληρος θελει πεμφθη κατ αυτου.
Злият човек търси само разпри, затова жесток пратеник ще бъде изпратен против него.
Ας απαντηση τον ανθρωπον αρκτος στερηθεισα των τεκνων αυτης και ουχι αφρων εν τη μωρια αυτου.
По-добре да срещне човека мечка лишена от малките си, отколкото безумен в глупостта му.
Οστις αποδιδει κακον αντι καλου, κακον δεν θελει αναχωρησει απο του οικου αυτου.
Който възвръща зло за добро, злото няма да се отдалечи от дома му.
Οστις αρχιζει φιλονεικιαν, ειναι ως ο εκφραττων υδατα οθεν παυσον απο της φιλονεικιας πριν εξαφθη.
Започването на кавга е като отприщване на вода, затова остави караницата, преди да се е разпалила.
Ο δικαιονων τον ασεβη και ο καταδικαζων τον δικαιον, αμφοτεροι ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον.
Който оправдава безбожния и който осъжда праведния — и двамата са мерзост за ГОСПОДА.
Τι χρησιμευουσι τα χρηματα εις την χειρα του αφρονος, δια να αγοραση σοφιαν, αφου δεν εχει γνωσιν;
Какво ползват парите в ръката на безумния, за да купи мъдрост, като няма разум?
Εν παντι καιρω αγαπα ο φιλος, και ο αδελφος γενναται δια καιρον αναγκης.
Приятел обича всякога и като брат се явява в беда.
Ανθρωπος ενδεης φρενων διδει χειρα και εγγυαται δια τον φιλον αυτου.
Човек без разум стиска ръка и става поръчител на ближния си.
Ο αγαπων εριδας αγαπα αμαρτηματα ο υπερυψονων την πυλην αυτου ζητει ολεθρον.
Който обича препирня, обича престъпление и който въздига вратата си, търси унищожение.
Ο σκολιος την καρδιαν δεν ευρισκει καλον και ο διεστραμμενος την γλωσσαν αυτου πιπτει εις συμφοραν.
Който има коварно сърце, не намира добро и който има лукав език, пада в зло.
Οστις γεννα αφρονα, γεννα αυτον δια λυπην αυτου και ο πατηρ του ανοητου δεν απολαμβανει χαραν.
Който роди глупак, за скръб му е и бащата на безумния няма радост.
Η ευφραινομενη καρδια διδει ευεξιαν ως ιατρικον το δε κατατεθλιμμενον πνευμα ξηραινει τα οστα.
Веселото сърце е благотворно лекарство, а унил дух изсушава костите.
Ο ασεβης δεχεται δωρον απο του κολπου, δια να διαστρεψη τας οδους της κρισεως.
Безбожният приема подкуп от пазвата, за да изкриви пътищата на правосъдието.
Επι του προσωπου του συνετου ειναι σοφια αλλ οι οφθαλμοι του αφρονος βλεπουσιν εις τα ακρα της γης.
Пред лицето на разумния е мъдростта, а очите на безумния са към краищата на земята.
Ο αφρων υιος ειναι βαρυθυμια εις τον πατερα αυτου και πικρια εις την γεννησασαν αυτον.
Безумен син е тъга за баща си и горчивина за тази, която го е родила.
Δεν ειναι ποτε καλον να επιβαλληται ποινη εις τον δικαιον, να επιβουλευηται τις τους αρχοντας δια την ευθυτητα αυτων.
Да се глобява праведният също не е добре, още повече да бъдат бити благородните за правото.
Ο κρατων τους λογους αυτου ειναι γνωστικος ο μακροθυμος ανθρωπος ειναι φρονιμος.
Който пести думите си, е умен и хладнокръвният е благоразумен.
Και αυτος ο αφρων, οταν σιωπα λογιζεται σοφος και ο κλειων τα χειλη αυτου, συνετος.
Дори и безумният, когато мълчи, се счита за мъдър, който затваря устата си — за разумен.