Proverbs 1

Παροιμιαι Σολομωντος, υιου του Δαβιδ, βασιλεως του Ισραηλ,
Притчи на Соломон, син на Давид, цар на Израил,
δια να γνωριση τις σοφιαν και παιδειαν, δια να νοηση λογους φρονησεως,
за познаване на мъдрост и наставление, за разбиране на думи на разум,
δια να λαβη διδασκαλιαν συνεσεως, δικαιοσυνης και κρισεως και ευθυτητος,
за приемане на наставление за благоразумие, правда, съд и правота,
δια να δωση νοησιν εις τους απλους, και εις τον νεον μαθησιν και διαγνωσιν.
за даване на ум на простите, знание и разсъдливост на младежа.
Ο σοφος ακουων θελει γεινει σοφωτερος, και ο νοημων θελει αποκτησει επιστημην κυβερνησεως
Мъдрият нека слуша и ще увеличи знание и разумният ще получи мъдър съвет,
ωστε να εννοη παροιμιαν και σκοτεινον λογον, ρησεις σοφων και αινιγματα αυτων.
за да разбира притча и дълбока реч, думите на мъдрите и техните загадки.
Αρχη σοφιας φοβος Κυριου οι αφρονες καταφρονουσι την σοφιαν και την διδασκαλιαν.
Страхът от ГОСПОДА е началото на познанието, а безумните презират мъдрост и наставление.
Ακουε, υιε μου, την διδασκαλιαν του πατρος σου, και μη απορριψης τον νομον της μητρος σου.
Сине мой, слушай наставлението на баща си и не отхвърляй закона на майка си,
Διοτι ταυτα θελουσιν εισθαι στεφανος χαριτων εις την κορυφην σου και περιδεραιον περι τον τραχηλον σου.
защото те ще бъдат благодатен венец за главата ти и огърлица за шията ти.
Υιε μου, εαν θελησωσιν οι αμαρτωλοι να σε δελεασωσι, μη θελησης
Сине мой, ако грешниците те примамват, не се съгласявай.
εαν ειπωσιν, Ελθε μεθ ημων, ας ενεδρευσωμεν δι αιμα, ας επιβουλευθωμεν αναιτιως τον αθωον,
Ако кажат: Ела с нас, нека направим засада за кръв, нека причакаме без причина невинния,
Ας καταπιωμεν αυτους ζωντας, ως ο αδης, και ολοκληρους ως τους καταβαινοντας εις τον λακκον
нека ги погълнем живи като Шеол и цели, като онези, които слизат в рова;
θελομεν ευρει παν πολυτιμον αγαθον, θελομεν γεμισει τους οικους ημων απο λαφυρων
ще намерим всякакви скъпоценни притежания, ще напълним къщите си с плячка;
θες τον κληρον σου μεταξυ ημων, εν βαλαντιον ας ηναι εις παντας ημας
хвърли жребия си сред нас, една кесия ще имаме всички!
υιε μου, μη περιπατησης εν οδω μετ αυτων απεχε τον ποδα σου απο των τριβων αυτων
Сине мой, не ходи с тях в пътя, възпирай крака си от тяхната пътека,
διοτι οι ποδες αυτων τρεχουσιν εις το κακον, και σπευδουσιν εις το να χυσωσιν αιμα.
защото краката им тичат към зло и бързат да проливат кръв.
Διοτι ματαιως εξαπλονεται δικτυον εμπροσθεν των οφθαλμων παντος πτερωτου.
Защото напразно се простира мрежа пред очите на която и да било птица.
Διοτι ουτοι ενεδρευουσι κατα του ιδιου αυτων αιματος, επιβουλευονται τας εαυτων ψυχας
Но тези поставят засада против своята си кръв, причакват своите си души.
Τοιαυται ειναι αι οδοι παντος πλεονεκτου η πλεονεξια αφαιρει την ζωην των κυριευομενων υπ αυτης.
Такива са пътищата на всеки, който ламти за нечестна придобивка — тя отнема живота на своя притежател.
Η σοφια φωναζει εξω, εκπεμπει την φωνην αυτης εν ταις πλατειαις
Мъдростта вика навън, издига гласа си по площадите,
Κραζει επι κεφαλης των αγορων, εν ταις εισοδοις των πυλων απαγγελλει τους λογους αυτης δια της πολεως, λεγουσα,
провиква се на най-шумните места, при входовете на портите, в града говори думите си:
Εως ποτε, μωροι, θελετε αγαπα την μωριαν, και οι χλευασται θελουσιν ηδυνεσθαι εις τους χλευασμους αυτων, και οι αφρονες θελουσι μισει την γνωσιν;
Докога, пр'ости, ще обичате невежеството и присмивачите ще се наслаждават на присмиванията си, и безумните ще мразят знанието?
Επιστρεψατε προς τους ελεγχους μου ιδου, εγω θελω εκχεει το πνευμα μου εφ υμας, θελω σας καμει να νοησητε τους λογους μου.
Обърнете се към моето изобличение! Ето, аз ще излея духа си на вас, ще ви известя словата си.
Επειδη εγω εκραζον, και σεις δεν υπηκουετε εξετεινον την χειρα μου, και ουδεις προσειχεν
Понеже аз виках, а вие отказахте, простирах ръката си, а никой не обърна внимание,
Αλλα κατεφρονειτε πασας τας συμβουλας μου και τους ελεγχους μου δεν εδεχεσθε
и отхвърлихте всичките ми съвети, и не искахте изобличението ми,
δια τουτο και εγω θελω επιγελασει εις τον ολεθρον σας θελω καταχαρη, οταν επελθη ο φοβος σας.
то аз също ще се смея на вашето нещастие, ще се присмея, когато дойде вашият ужас,
Οταν ο φοβος σας επελθη ως ερημωσις και η καταστροφη σας εφορμηση ως ανεμοστροβιλος, οταν η θλιψις και η στενοχωρια ελθωσιν εφ υμας
когато дойде вашият ужас като буря и нещастието ви връхлети като вихрушка, когато притеснение и страх дойдат върху вас.
τοτε θελουσι με επικαλεσθη, αλλα δεν θελω αποκριθη επιμονως θελουσι με εκζητησει, αλλα δεν θελουσι με ευρει.
Тогава те ще ме призоват, но аз няма да отговоря; ревностно ще ме търсят, но няма да ме намерят.
Διοτι εμισησαν την γνωσιν και τον φοβον του Κυριου δεν εξελεξαν
Понеже намразиха знанието и не избраха страха от ГОСПОДА,
δεν ηθελησαν τας συμβουλας μου κατεφρονησαν παντας τους ελεγχους μου
не приеха съвета ми и презряха цялото ми изобличение,
δια τουτο θελουσι φαγει απο των καρπων της οδου αυτων και θελουσι χορτασθη απο των κακοβουλιων αυτων.
затова ще ядат от плодовете на своя си път и ще се наситят от своите си измислици.
Διοτι η αποστασια των μωρων θελει θανατωσει αυτους, και η αμεριμνησια των αφρονων θελει αφανισει αυτους.
Защото отстъплението на простите ще ги убие и безгрижието на безумните ще ги погуби.
Οστις ομως ακουει εμου, θελει κατοικησει εν ασφαλεια και θελει ησυχαζει, μη φοβουμενος κακον.
Но който ме слуша, ще живее безопасно и ще бъде спокоен, без да се бои от зло.