Job 9

Και απεκριθη ο Ιωβ και ειπεν
Тогава Йов отговори и каза:
Αληθως εξευρω οτι ουτως εχει αλλα πως ο ανθρωπος θελει δικαιωθη ενωπιον του Θεου;
Наистина, зная, че това е така, но как може смъртен човек да се оправдае пред Бога?
Εαν θεληση να διαδικασθη μετ αυτου δεν δυναται να αποκριθη προς αυτον εν εκ χιλιων.
Ако поиска да спори с Него, няма да може да Му отговори едно на хиляда.
Ειναι σοφος την καρδιαν και κραταιος την δυναμιν τις εσκληρυνθη εναντιον αυτου και ευτυχησεν;
Той е мъдър по сърце и мощен по сила — кой се е закоравил против Него и е останал невредим?
Αυτος μετακινει τα ορη, και δεν γνωριζουσι τις εστρεψεν αυτα εν τη οργη αυτου.
Той премества планините, без да разберат, преобръща ги в гнева Си.
Αυτος σειει την γην απο του τοπου αυτης, και οι στυλοι αυτης σαλευονται.
Той поклаща земята от мястото й и стълбовете й треперят.
Αυτος προσταζει τον ηλιον, και δεν ανατελλει και κρυπτει υπο σφραγιδα τα αστρα.
Той заповядва на слънцето и то не изгрява и запечатва звездите.
Αυτος μονος εκτεινει τους ουρανους και πατει επι τα υψη της θαλασσης.
Той сам простира небесата и стъпва по височините на морето.
Αυτος καμνει τον Αρκτουρον, τον Ωριωνα και την Πλειαδα και τα ταμεια του νοτου.
Той прави Мечката, Орион и Плеядите, и стаите на юга.
Αυτος καμνει μεγαλεια ανεξιχνιαστα και θαυμασια αναριθμητα.
Той върши велики неизследими неща и безбройни чудеса.
Ιδου, διαβαινει πλησιον μου, και δεν βλεπω αυτον διερχεται, και δεν εννοω αυτον.
Ето, минава край мен и не Го виждам; преминава и не Го усещам.
Ιδου, αφαιρει τις θελει εμποδισει αυτον; τις θελει ειπει προς αυτον, Τι καμνεις;
Ако грабне, кой ще Му попречи? Кой ще Му каже: Какво правиш?
Εαν ο Θεος δεν συρη την οργην αυτου, οι επηρμενοι βοηθοι καταβαλλονται υποκατω αυτου.
Бог няма да отвърне Своя гняв; горделивите помощници под Него се повалят.
Ποσον ολιγωτερον εγω ηθελον αποκριθη προς αυτον, εκλεγων τους προς αυτον λογους μου;
Как тогава мога аз да Му отговоря и да избера думите си към Него?
προς τον οποιον, και αν ημην δικαιος, δεν ηθελον αποκριθη, αλλ ηθελον ζητησει ελεος παρα του Κριτου μου.
Защото дори да бях праведен, не бих могъл да Му отговоря, а бих попросил милост от своя Съдия.
Εαν κραξω, και μοι αποκριθη, δεν ηθελον πιστευσει οτι εισηκουσε της φωνης μου.
Ако извиках, и Той ми отговореше, нямаше да повярвам, че слуша гласа ми —
Διοτι με κατασυντριβει με ανεμοστροβιλον και πληθυνει τας πληγας μου αναιτιως.
Той, който ме смазва с вихрушка и умножава раните ми без причина,
Δεν με αφινει να αναπνευσω, αλλα με χορταζει απο πικριας.
не ме оставя дъх да си поема, насища ме с горчивина.
Εαν προκηται περι δυναμεως, ιδου, ειναι δυνατος και εαν περι κρισεως, τις θελει μαρτυρησει υπερ εμου;
Ако е до сила, ето, Той е силният! А ако е до съд, Той казва: Кой може да Ме призове?
Εαν ηθελον να δικαιωσω εμαυτον, το στομα μου ηθελε με καταδικασει εαν ηθελον ειπει, ειμαι αμεμπτος, ηθελε με αποδειξει διεφθαρμενον.
Дори и праведен да бях, устата ми би ме осъдила; дори да бях невинен, тя би показала, че съм покварен.
Και αν ημην αμεμπτος, δεν ηθελον φροντισει περι εμαυτου ηθελον καταφρονησει την ζωην μου.
Ако бях непорочен, не бих познал себе си, презрял бих живота си.
Εν τουτο ειναι, δια τουτο ειπα, αυτος αφανιζει τον αμεμπτον και τον ασεβη.
Все едно е! Затова аз казвам: Той погубва и непорочния, и безбожния.
Και αν η μαστιξ αυτου θανατονη ευθυς, γελα ομως εις την δοκιμασιαν των αθωων.
Ако бичът убива внезапно, Той се смее на изпитанието на невинните.
Η γη παρεδοθη εις τας χειρας του ασεβους αυτος σκεπαζει τα προσωπα των κριτων αυτης αν ουχι αυτος, που και τις ειναι;
Земята е предадена в ръката на безбожните; Той покрива лицата на нейните съдии. Ако не е Той, тогава кой?
Αι δε ημεραι μου ειναι ταχυδρομου ταχυτεραι φευγουσι και δεν βλεπουσι καλον.
А мойте дни по-бързи са от бързоходец; бягат, без добро да видят.
Παρηλθον ως πλοια σπευδοντα ως αετος πετωμενος επι το θηραμα.
Преминават като леки кораби, като орел, който се спуска върху плячката си.
Εαν ειπω, Θελω λησμονησει το παραπονον μου, θελω παραιτησει το πενθος μου και παρηγορηθη
Ако кажа: Ще забравя оплакването си, ще оставя тъжното си лице и ще се развеселя! —
τρομαζω δια πασας τας θλιψεις μου, γνωριζων οτι δεν θελεις με αθωωσει.
страх ме е от всичките ми болки; знам, че няма да ме считаш за невинен.
Ειμαι ασεβης δια τι λοιπον να κοπιαζω εις ματην;
Беззаконен съм — защо тогава да се трудя напразно?
Εαν λουσθω εν υδατι χιονος και επιμελως αποκαθαρισω τας χειρας μου
Ако се измия със снежна вода и очистя ръцете си със сапун,
συ ομως θελεις με βυθισει εις τον βορβορον, ωστε και αυτα μου τα ιματια θελουσι με βδελυττεσθαι.
Ти пак ще ме хвърлиш в ямата и собствените ми дрехи ще се гнусят от мен.
Διοτι δεν ειναι ανθρωπος ως εγω, δια να αποκριθω προς αυτον, και να ελθωμεν εις κρισιν ομου.
Защото не е човек като мен, за да Му отговоря, за да отидем заедно на съд.
Δεν υπαρχει μεσιτης μεταξυ ημων, δια να βαλη την χειρα αυτου επ αμφοτερους ημας.
Няма посредник между нас, който да сложи ръката си върху двама ни.
Ας απομακρυνη απ εμου την ραβδον αυτου, και ο φοβος αυτου ας μη με εκπληττη
Нека оттегли от мен жезъла Си и да не ме плаши Неговият ужас!
τοτε θελω λαλησει και δεν θελω φοβηθη αυτον διοτι ουτω δεν ειμαι εν εμαυτω.
Тогава ще говоря и няма да се страхувам от Него; но сега не е така с мен.