Job 13

Ιδου, ταυτα παντα ειδεν ο οφθαλμος μου το ωτιον μου ηκουσε και ενοησε ταυτα.
Ето, окото ми е видяло всичко това, ухото ми е чуло и го е разбрало.
Καθως γνωριζετε σεις, γνωριζω και εγω δεν ειμαι κατωτερος υμων.
Което вие знаете, го знам и аз; не съм от вас по-долу.
Αλλ ομως θελω λαλησει προς τον Παντοδυναμον, και επιθυμω να διαλεχθω μετα του Θεου.
Но аз ще говоря на Всемогъщия и желая да разисквам с Бога.
Σεις δε εισθε εφευρεται ψευδους εισθε παντες ιατροι ανωφελεις.
А вие сте съчинители на лъжи, всички сте безполезни лекари!
Ειθε να εσιωπατε πανταπασι και τουτο ηθελεν εισθαι εις εσας σοφια.
О, да бихте млъкнали съвсем, това би било мъдростта ви!
Ακουσατε τωρα τους λογους μου, και προσεξατε εις τας δικαιολογιας των χειλεων μου.
Слушайте сега разискването ми и чуйте оправданието на устните ми.
Θελετε λαλει αδικα υπερ του Θεου; και θελετε προφερει δολια υπερ αυτου;
Ще говорите ли неправедно за Бога и ще говорите ли измамно за Него?
Θελετε καμει προσωποληψιαν υπερ αυτου; θελετε δικολογησει υπερ του Θεου;
За Него ли ще бъдете пристрастни? За Бога ли ще спорите?
Ειναι καλον να σας εξιχνιαση; η καθως ανθρωπος περιγελα ανθρωπον, θελετε περιγελα αυτον;
Ще бъде ли добре да ви изпита Той? Ще Го измамите ли, както се мами човек?
Εξαπαντος θελει σας εξελεγξει, εαν κρυφιως προσωποληπτητε.
Той непременно ще ви изобличи, ако тайно показвате пристрастие.
Το μεγαλειον αυτου δεν θελει σας τρομαξει, και ο φοβος αυτου πεσει εφ υμας;
Величието Му няма ли да ви уплаши и ужасът от Него няма ли да ви нападне?
τα απομνημονευματα σας ισοδυναμουσι με κονιορτον, τα προπυργια σας με προπυργια χωματος.
Паметните ви думи са поговорки от пепел, защитите ви са защити от кал.
Σιωπησατε, αφησατε με, δια να λαλησω εγω, και ας ελθη επ εμε ο, τι δηποτε.
Млъкнете, оставете ме, и ще говоря — и нека дойде върху мен, каквото ще.
δια τι πιανω τας σαρκας μου με τους οδοντας μου και βαλλω την ζωην μου εις την χειρα μου;
Защо да взема плътта си в зъбите си и живота си да сложа във ръката си?
Και αν με θανατονη, εγω θελω ελπιζει εις αυτον πλην θελω υπερασπισθη τας οδους μου ενωπιον αυτου.
И да ме убие, пак на Него се надявам, но пътищата си ще защитя пред Него.
Αυτος μαλιστα θελει εισθαι η σωτηρια μου διοτι δεν θελει ελθει ενωπιον αυτου υποκριτης.
И това също ще ми бъде спасение, защото лицемерен не може да дойде пред Него.
Ακροασθητε προσεκτικως τον λογον μου, και την παραστασιν μου με τα ωτα σας.
Чуйте, чуйте словото ми и заявлението ми нека бъде в ушите ви.
Ιδου τωρα, διεταξα την κρισιν μου εξευρω οτι εγω θελω δικαιωθη.
Ето сега, приготвил съм делото си; зная, че ще бъда оправдан.
Τις ειναι εκεινος οστις θελει αντιδιαλεχθη μετ εμου, δια να σιωπησω τωρα και να εκπνευσω;
Кой е онзи, който ще се съди с мен? Защото, ако сега млъкна, ще издъхна.
Μονον δυο μη καμης εις εμε τοτε δεν θελω κρυφθη απο του προσωπου σου
Само две неща не ми прави — тогава няма да се крия от лицето Ти:
την χειρα σου απομακρυνον απ εμου και ο φοβος σου ας μη με τρομαξη.
оттегли ръката Си от мен и нека ужасът Ти не ме плаши.
Επειτα καλεσον, και εγω θελω αποκριθη η ας λαλησω, και αποκριθητι μοι.
Тогава повикай и аз ще отговоря; или аз ще говоря, а Ти ми отговори.
Ποσαι ειναι αι ανομιαι μου και αι αμαρτιαι μου; φανερωσον μοι το εγκλημα μου και την αμαρτιαν μου.
Колко са моите беззакония и грехове? Изяви престъплението и греха ми.
Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου και με θεωρεις ως εχθρον σου;
Защо криеш лицето Си и ме считаш за Свой враг?
Θελεις κατατριψει φυλλον φερομενον υπο του ανεμου; και θελεις κατατρεξει αχυρον ξηρον;
Ще плашиш ли отвеян лист и ще преследваш суха плява?
Διοτι γραφεις πικριας εναντιον μου, και αποδιδεις εις εμε τας ανομιας της νεοτητος μου
Защото пишеш против мене горести, даваш ми да наследя на младостта си беззаконията.
και βαλλεις τους ποδας μου εις δεσμα, και παραφυλαττεις πασας τας οδους μου σημειονεις τα ιχνη των ποδων εμου
Слагаш краката ми в клада и наблюдаваш всичките мои пътеки; отбелязваш стъпалата на краката ми,
οστις φθειρεται ως πραγμα σεσηπος, ως ενδυμα σκωληκοβρωτον.
докато изтлява като гнила вещ, като дреха, изядена от молец.