I Peter 4

Επειδη λοιπον ο Χριστος επαθεν υπερ ημων κατα σαρκα, οπλισθητε και σεις το αυτο φρονημα, διοτι ο παθων κατα σαρκα επαυσεν απο της αμαρτιας,
И така, понеже Христос пострада по плът, въоръжете се и вие със същата мисъл, защото този, който е пострадал по плът, се е оставил от греха,
δια να ζησητε τον εν σαρκι επιλοιπον χρονον, ουχι πλεον εν ταις επιθυμιαις των ανθρωπων, αλλ εν τω θεληματι του Θεου.
за да живеете през останалото в плътта време не вече по човешките страсти, а по Божията воля.
Διοτι αρκετος ειναι εις ημας ο παρελθων καιρος του βιου, οτε επραξαμεν το θελημα των εθνων, περιπατησαντες εν ασελγειαις, επιθυμιαις, οινοποσιαις, κωμοις, συμποσιοις και αθεμιτοις ειδωλολατρειαις
Защото достатъчно е миналото време, когато постъпвахте като езичниците, като живеехте в разпуснатост, страсти, пиянство, гуляи, опивания и омразни идолослужения.
και δια τουτο παραξενευονται οτι σεις δεν συντρεχετε με αυτους εις την αυτην εκχειλισιν της ασωτιας, και σας βλασφημουσιν
Затова те се и чудят и ви хулят, че не тичате в същия поток на разпуснатостта,
οιτινες θελουσιν αποδωσει λογον εις εκεινον, οστις ειναι ετοιμος να κρινη ζωντας και νεκρους.
но те ще отговарят пред Онзи, който е готов да съди живите и мъртвите.
Επειδη δια τουτο εκηρυχθη το ευαγγελιον και προς τους νεκρους, δια να κριθωσι μεν κατα ανθρωπους εν σαρκι, να ζωσι δε κατα Θεον εν πνευματι.
Затова именно беше проповядвано благовестието и на мъртви, за да бъдат съдени по човешки в плът, но да живеят по Бога в дух.
Παντων δε το τελος επλησιασε. Φρονιμως λοιπον διαγετε και αγρυπνειτε εις τας προσευχας
А краят на всичко е близо, затова бъдете благоразумни и бодърствайте в молитвите си.
προ παντων δε εχετε ενθερμον την εις αλληλους αγαπην, διοτι η αγαπη θελει καλυψει πληθος αμαρτιων
Преди всичко имайте усърдна любов помежду си, защото любовта покрива множество грехове.
γινεσθε φιλοξενοι εις αλληλους χωρις γογγυσμων
Бъдете гостолюбиви едни към други, без да роптаете.
εκαστος κατα το χαρισμα, το οποιον ελαβεν, υπηρετειτε κατα τουτο εις αλληλους ως καλοι οικονομοι της πολυειδους χαριτος του Θεου
Според дарбата, която всеки е приел, служете с нея един на друг като добри настойници на многообразната Божия благодат.
εαν τις λαλη, ας λαλη ως λαλων λογια Θεου εαν τις υπηρετη, ας υπηρετη ως υπηρετων εκ της δυναμεως, την οποιαν χορηγει ο Θεος δια να δοξαζηται εν πασιν ο Θεος δια Ιησου Χριστου, εις τον οποιον ειναι η δοξα και το κρατος εις τους αιωνας των αιωνων αμην.
Ако говори някой, нека говори като Божии думи; ако служи някой, нека служи според силата, която му дава Бог; за да се слави във всичко Бог чрез Иисус Христос, на когото е славата и господството до вечни векове. Амин.
Αγαπητοι, μη παραξενευεσθε δια τον βασανισμον τον γινομενον εις εσας προς δοκιμασιαν, ως εαν συνεβαινεν εις εσας παραδοξον τι,
Възлюбени, не се чудете на огненото изпитание, което идва върху вас, за да ви изпита, като че ви се случва нещо чудно,
αλλα καθοτι εισθε κοινωνοι των παθηματων του Χριστου, χαιρετε, ινα και οταν η δοξα αυτου φανερωθη χαρητε αγαλλιωμενοι.
а се радвайте, доколкото сте участници в страданията на Христос, за да се радвате и ликувате и когато се яви Неговата слава.
Εαν ονειδιζησθε δια το ονομα του Χριστου, εισθε μακαριοι, διοτι το Πνευμα της δοξης και το του Θεου αναπαυεται εφ υμας κατα μεν αυτους βλασφημειται, κατα δε υμας δοξαζεται.
Блажени сте, ако ви опозоряват за Христовото Име, защото Духът на славата и на Бога почива на вас; (откъм тях се хули, а откъм вас се прославя).
Διοτι μηδεις υμων ας μη πασχη ως φονευς η κλεπτης η κακοποιος η ως περιεργαζομενος τα αλλοτρια.
Но нека никой от вас не страда като убиец или крадец, или злодей, или като такъв, който се бърка в чужди работи.
αλλ εαν πασχη ως Χριστιανος, ας μη αισχυνηται, αλλ ας δοξαζη τον Θεον κατα τουτο.
Но ако страда някой като християнин, да не се срамува, а да слави Бога с това име.
Διοτι εφθασεν ο καιρος του να αρχιση η κρισις απο του οικου του Θεου και αν αρχιζη πρωτον αφ ημων, τι θελει εισθαι το τελος των απειθουντων εις το ευαγγελιον του Θεου;
Защото дойде времето да се започне съдът от Божия дом; и ако започне първо от нас, какъв ще бъде краят на тези, които не се покоряват на Божието благовестие?
και αν ο δικαιος μολις σωζηται, ο ασεβης και αμαρτωλος που θελει φανη;
И ако праведният едва се спасява, то къде ще се яви безбожният и грешният?
Ωστε και οι πασχοντες κατα το θελημα του Θεου ας εμπιστευωνται τας εαυτων ψυχας εις αυτον, ως εις πιστον δημιουργον εν αγαθοποιια.
Затова и тези, които страдат по Божията воля, нека предават душите си на верния Създател, като вършат добро.