II Thessalonians 2

Σας παρακαλουμεν δε, αδελφοι, περι της παρουσιας του Κυριου ημων Ιησου Χριστου και της εις αυτον επισυναξεως ημων,

ثُمَّ نَسْأَلُكُمْ أَيُّهَا الإِخْوَةُ مِنْ جِهَةِ مَجِيءِ رَبِّنَا يَسُوعَ الْمَسِيحِ وَاجْتِمَاعِنَا إِلَيْهِ،

να μη σαλευθητε ταχεως απο του φρονηματος σας, μηδε να θορυβησθε, μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι επιστολης ως γραφομενης υφ ημων, οτι ταχα επλησιασεν ημερα του Χριστου.

أَنْ لاَ تَتَزَعْزَعُوا سَرِيعًا عَنْ ذِهْنِكُمْ، وَلاَ تَرْتَاعُوا، لاَ بِرُوحٍ وَلاَ بِكَلِمَةٍ وَلاَ بِرِسَالَةٍ كَأَنَّهَا مِنَّا: أَيْ أَنَّ يَوْمَ الْمَسِيحِ قَدْ حَضَرَ.

2:3

Ας μη σας εξαπατηση τις κατ ουδενα τροπον διοτι δεν θελει ελθει η ημερα εκεινη, εαν δεν ελθη πρωτον η αποστασια και αποκαλυφθη ο ανθρωπος της αμαρτιας, ο υιος της απωλειας,

لاَ يَخْدَعَنَّكُمْ أَحَدٌ عَلَى طَرِيقَةٍ مَا، لأَنَّهُ لاَ يَأْتِي إِنْ لَمْ يَأْتِ الارْتِدَادُ أَوَّلاً، وَيُسْتَعْلَنْ إِنْسَانُ الْخَطِيَّةِ، ابْنُ الْهَلاَكِ،

2:4

ο αντικειμενος και υπεραιρομενος εναντιον εις παντα λεγομενον Θεον η σεβασμα, ωστε να καθηση εις τον ναον του Θεου ως Θεος, αποδεικνυων εαυτον οτι ειναι Θεος.

الْمُقَاوِمُ وَالْمُرْتَفِعُ عَلَى كُلِّ مَا يُدْعَى إِلهًا أَوْ مَعْبُودًا، حَتَّى إِنَّهُ يَجْلِسُ فِي هَيْكَلِ اللهِ كَإِلهٍ، مُظْهِرًا نَفْسَهُ أَنَّهُ إِلهٌ.

2:5

Δεν ενθυμεισθε οτι ενω ημην ετι παρ υμιν σας ελεγον ταυτα;

أَمَا تَذْكُرُونَ أَنِّي وَأَنَا بَعْدُ عِنْدَكُمْ، كُنْتُ أَقُولُ لَكُمْ هذَا؟

2:6

Και τωρα γνωριζετε εκεινο, το οποιον κωλυει αυτον, ωστε να αποκαλυφθη εν τω εαυτου καιρω

وَالآنَ تَعْلَمُونَ مَا يَحْجِزُ حَتَّى يُسْتَعْلَنَ فِي وَقْتِهِ.

2:7

διοτι το μυστηριον της ανομιας ηδη ενεργειται, μονον εως να εκβληθη εκ μεσου ο κωλυων τωρα

لأَنَّ سِرَّ الإِثْمِ الآنَ يَعْمَلُ فَقَطْ، إِلَى أَنْ يُرْفَعَ مِنَ الْوَسَطِ الَّذِي يَحْجِزُ الآنَ،

2:8

και τοτε θελει αποκαλυφθη ο ανομος, τον οποιον ο Κυριος θελει απολεσει με το πνευμα του στοματος αυτου και θελει εξαφανισει με την επιφανειαν της παρουσιας αυτου

وَحِينَئِذٍ سَيُسْتَعْلَنُ الأَثِيمُ، الَّذِي الرَّبُّ يُبِيدُهُ بِنَفْخَةِ فَمِهِ، وَيُبْطِلُهُ بِظُهُورِ مَجِيئِهِ.

2:9

οστις θελει ελθει κατ ενεργειαν του Σατανα εν παση δυναμει και σημειοις και τερασι ψευδους

الَّذِي مَجِيئُهُ بِعَمَلِ الشَّيْطَانِ، بِكُلِّ قُوَّةٍ، وَبِآيَاتٍ وَعَجَائِبَ كَاذِبَةٍ،