Psalms 77

Yüksek sesle Tanrı’ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.

recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper

Sıkıntılı günümde Rab’be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.

prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar

Tanrı’yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela

recogitabam dies antiquos annos pristinos

Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.

recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum

Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.

ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra

Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:

ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione

“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?

numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper

Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?

et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi

Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela

recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua

Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”

et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar

RAB’bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.

Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus

Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.

tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam

Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?

redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper

Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.

videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi

Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela

excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant

Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.

vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra

Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.

in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita

Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.

deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron

Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.

eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei

Musa ve Harun’un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.

aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua