Psalms 2

[] Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?
quare turbabuntur gentes et tribus meditabuntur inania
Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB’be ve meshettiği krala karşı.
consurgent reges terrae et principes tractabunt pariter adversum Dominum et adversum christum eius
“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”
disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis laqueos eorum
Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.
habitator caeli ridebit Dominus subsannabit eos
Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor
tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos
Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon’a oturttum” diyor.
ego autem orditus sum regem meum super Sion montem sanctum suum adnuntiabo Dei praeceptum
[] RAB’bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.
Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te
Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae
[] Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”
pasces eos in virga ferrea ut vas figuli conteres eos
Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!
nunc ergo reges intellegite erudimini iudices terrae
RAB’be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.
servite Domino in timore et exultate in tremore
Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O’na sığınanlara!
adorate pure ne forte irascatur et pereatis de via cum exarserit post paululum furor eius beati omnes qui sperant in eum