Psalms 147

RAB’be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız’ı ilahilerle övmek! O’na övgü yaraşır.

alleluia laudate Dominum quoniam bonum est canticum Dei nostri quoniam decorum est pulchra laudatio

RAB yeniden kuruyor Yeruşalim’i, Bir araya topluyor İsrail’in sürgünlerini.

aedificabit Hierusalem Dominus eiectos Israhel congregabit

O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.

qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum

[] Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.

qui numerat multitudinem stellarum et omnes nomine suo vocat

Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.

magnus Dominus noster et multus fortitudine prudentiae eius non est numerus

RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.

suscipiens mansuetos Dominus humilians impios usque ad terram

RAB’be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız’ı lirle, ilahilerle övün.

canite Domino in confessione canite Deo nostro in cithara

O’dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.

qui operit caelos nubibus et praebet terrae pluviam et oriri facit in montibus germen

O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.

qui dat iumentis panem suum filiis corvi clamantibus

Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.

non est in fortitudine equi voluntas eius neque in tibiis viri placetur ei

RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.

placetur Domino in his qui timent eum et expectant misericordiam eius

RAB’bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın’a övgüler sun, ey Siyon!

lauda Hierusalem Dominum cane Deum tuum Sion

Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.

quia confortavit vectes portarum tuarum benedixit filiis tuis in medio tui

Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.

qui posuit terminum tuum pacem adipe frumenti saturavit te

Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.

qui emittit eloquium suum terrae velociter curret verbum eius

Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.

qui dat nivem quasi lanam pruinas quasi cinerem spargit

Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?

proicit glaciem suam quasi buccellas ante faciem frigoris eius quis stabit

Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.

mittet verbum suum et solvet illa spirabit spiritu suo et fluent aquae

Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail’e bildirir.

qui adnuntiat verbum suum Iacob praecepta sua et iudicia sua Israhel

Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O’nun ilkelerini bilmezler. RAB’be övgüler sunun!

non fecit similiter omni genti et iudicia eius non cognoscent alleluia