Psalms 10

Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?

quare Domine stas a longe dispicis in temporibus angustiae

Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.

in superbia impii ardet pauper capiantur in sceleribus quae cogitaverunt

Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB’be lanet okur, O’nu hor görür.

quia laudavit impius desiderium animae suae et avarus adplaudens sibi

Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı’ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.

blasphemavit Dominum impius secundum altitudinem furoris sui non requiret

Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.

nec est Deus in omnibus cogitationibus eius parturiunt viae eius in omni tempore longe sunt iudicia tua a facie eius omnes inimicos suos dispicit

İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”

loquitur in corde suo non movebor in generatione et generatione ero sine malo

[] Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.

maledictione os eius plenum est et dolis et avaritia sub lingua eius dolor et iniquitas

Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.

sedet insidians iuxta vestibula in absconditis ut interficiat innocentem

Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.

oculi eius robustos tuos circumspiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in cubili insidiatur ut rapiat pauperem rapiet pauperem cum adtraxerit eum ad rete suum

Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.

et confractum subiciet et inruet viribus suis valenter

Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”

dixit in corde suo oblitus est Deus abscondit faciem suam non respiciet in perpetuum

Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!

surge Domine Deus leva manum tuam noli oblivisci pauperum

Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?

quare blasphemat impius Deum dicens in corde suo quod non requirat

Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.

vides quia tu laborem et furorem respicis ut detur in manu tua tibi relinquuntur fortes tui pupillo tu es factus adiutor

Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.

contere brachium impii et maligni quaeres impietatem eius et non invenies

RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O’nun ülkesinden temizlenecek.

Dominus rex saeculi et aeternitatis perierunt gentes de terra eius

Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;

desiderium pauperum audit Dominus praeparasti ut cor eorum audiat auris tua

Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.

ut iudices pupillum et oppressum et nequaquam ultra superbiat homo de terra