Job 41

“Livyatan’ı çengelle çekebilir misin, Dilini halatla bağlayabilir misin?

an extrahere poteris Leviathan hamo et fune ligabis linguam eius

Burnuna sazdan ip takabilir misin, Kancayla çenesini delebilir misin?

numquid pones circulum in naribus eius et armilla perforabis maxillam eius

Yalvarıp yakarır mı sana, Tatlı tatlı konuşur mu?

numquid multiplicabit ad te preces aut loquetur tibi mollia

Seninle antlaşma yapar mı, Onu ömür boyu köle edesin diye?

numquid feriet tecum pactum et accipies eum servum sempiternum

Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin, Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?

numquid inludes ei quasi avi aut ligabis illum ancillis tuis

Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi? Tüccarlar aralarında onu böler mi?

concident eum amici divident illum negotiatores

Derisini zıpkınlarla, Başını mızraklarla doldurabilir misin?

numquid implebis sagenas pelle eius et gurgustium piscium capite illius

Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör, Bir daha yapmayacaksın bunu.

pone super eum manum tuam memento belli nec ultra addas loqui

Onu yakalamak için umutlanma, Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.

ecce spes eius frustrabitur eum et videntibus cunctis praecipitabitur

Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur. Öyleyse benim karşımda kim durabilir?

non quasi crudelis suscitabo eum quis enim resistere potest vultui meo

[] Kim benden hesap vermemi isteyebilir? Göklerin altında ne varsa bana aittir.

quis ante dedit mihi ut reddam ei omnia quae sub caelo sunt mea sunt

“Onun kolları, bacakları, Zorlu gücü, güzel yapısı hakkında Konuşmadan edemeyeceğim.

non parcam ei et verbis potentibus et ad deprecandum conpositis

Onun giysisinin önünü kim açabilir? Kim onun iki katlı zırhını delebilir?

quis revelavit faciem indumenti eius et in medium oris eius quis intrabit

Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir, Dehşet verici dişleri karşısında?

portas vultus eius quis aperiet per gyrum dentium eius formido

Sımsıkı kenetlenmiştir Sırtındaki sıra sıra pullar,

corpus illius quasi scuta fusilia et conpactum squamis se prementibus

Öyle yakındır ki birbirine Aralarından hava bile geçmez.

una uni coniungitur et ne spiraculum quidem incedit per eas

Birbirlerine geçmişler, Yapışmış, ayrılmazlar.

una alteri adherebunt et tenentes se nequaquam separabuntur

Aksırması ışık saçar, Gözleri şafak gibi parıldar.

sternutatio eius splendor ignis et oculi eius ut palpebrae diluculi

Ağzından alevler fışkırır, Kıvılcımlar saçılır.

de ore eius lampades procedunt sicut taedae ignis accensae

Kaynayan kazandan, Yanan sazdan çıkan duman gibi Burnundan duman tüter.

de naribus eius procedit fumus sicut ollae succensae atque ferventis

Soluğu kömürleri tutuşturur, Alev çıkar ağzından.

halitus eius prunas ardere facit et flamma de ore eius egreditur

Boynu güçlüdür, Dehşet önü sıra gider.

in collo eius morabitur fortitudo et faciem eius praecedet egestas

Etinin katmerleri birbirine yapışmış, Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.

membra carnium eius coherentia sibi mittet contra eum fulmina et ad locum alium non ferentur

Göğsü taş gibi serttir, Değirmenin alt taşı gibi sert.

cor eius indurabitur quasi lapis et stringetur quasi malleatoris incus

Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer, Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.

cum sublatus fuerit timebunt angeli et territi purgabuntur

Üzerine gidildi mi ne kılıç işler, Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.

cum adprehenderit eum gladius subsistere non poterit neque hasta neque torax

Demir saman gibi gelir ona, Tunç çürük odun gibi.

reputabit enim quasi paleas ferrum et quasi lignum putridum aes

Oklar onu kaçırmaz, Anız gibi gelir ona sapan taşları.

non fugabit eum vir sagittarius in stipulam versi sunt ei lapides fundae

Anız sayılır onun için topuzlar, Vınlayan palaya güler.

quasi stipulam aestimabit malleum et deridebit vibrantem hastam

Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı, Düven gibi uzanır çamura.

sub ipso erunt radii solis sternet sibi aurum quasi lutum

Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır, Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.

fervescere faciet quasi ollam profundum mare ponet quasi cum unguenta bulliunt

Ardında parlak bir iz bırakır, İnsan enginin saçları ağarmış sanır.

post eum lucebit semita aestimabit abyssum quasi senescentem

Yeryüzünde bir eşi daha yoktur, Korkusuz bir yaratıktır.

non est super terram potestas quae conparetur ei qui factus est ut nullum timeret

Kendini büyük gören her varlığı aşağılar, Gururlu her varlığın kralı odur.”

omne sublime videt ipse est rex super universos filios superbiae