Job 13

“İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula

Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum

Ama ben Her Şeye Gücü Yeten’le konuşmak, Davamı Tanrı’yla tartışmak istiyorum.

sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio

Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum

Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes

Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite

Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O’nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos

O’nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı’nın davasını mı savunacaksınız?

numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini

Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O’nu da mı aldatacaksınız?

aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis

Gizlice O’nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis

O’nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos

Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae

“Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit

Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis

Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam

Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O’nun karşısına çıkamaz.

et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita

Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris

İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar

Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor

“Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar

Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat

Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi

Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi

Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum

Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris

Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti

“Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.

qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea