Genesis 2

Gök ve yer bütün öğeleriyle tamamlandı.
igitur perfecti sunt caeli et terra et omnis ornatus eorum
[] [] Yedinci güne gelindiğinde Tanrı yapmakta olduğu işi bitirdi. Yaptığı işten o gün dinlendi.
conplevitque Deus die septimo opus suum quod fecerat et requievit die septimo ab universo opere quod patrarat
Yedinci günü kutsadı. Onu kutsal bir gün olarak belirledi. Çünkü Tanrı o gün yaptığı, yarattığı bütün işi bitirip dinlendi.
et benedixit diei septimo et sanctificavit illum quia in ipso cessaverat ab omni opere suo quod creavit Deus ut faceret
Göğün ve yerin yaratılış öyküsü: RAB Tanrı göğü ve yeri yarattığında,
istae generationes caeli et terrae quando creatae sunt in die quo fecit Dominus Deus caelum et terram
yeryüzünde yabanıl bir fidan, bir ot bile bitmemişti. Çünkü RAB Tanrı henüz yeryüzüne yağmur göndermemişti. Toprağı işleyecek insan da yoktu.
et omne virgultum agri antequam oreretur in terra omnemque herbam regionis priusquam germinaret non enim pluerat Dominus Deus super terram et homo non erat qui operaretur terram
Yerden yükselen buhar bütün toprakları suluyordu.
sed fons ascendebat e terra inrigans universam superficiem terrae
[] RAB Tanrı Adem’i topraktan yarattı ve burnuna yaşam soluğunu üfledi. Böylece Adem yaşayan varlık oldu.
formavit igitur Dominus Deus hominem de limo terrae et inspiravit in faciem eius spiraculum vitae et factus est homo in animam viventem
RAB Tanrı doğuda, Aden’de bir bahçe dikti. Yarattığı Adem’i oraya koydu.
plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio in quo posuit hominem quem formaverat
[] Bahçede iyi meyve veren türlü türlü güzel ağaç yetiştirdi. Bahçenin ortasında yaşam ağacıyla iyiyle kötüyü bilme ağacı vardı.
produxitque Dominus Deus de humo omne lignum pulchrum visu et ad vescendum suave lignum etiam vitae in medio paradisi lignumque scientiae boni et mali
Aden’den bir ırmak doğuyor, bahçeyi sulayıp orada dört kola ayrılıyordu.
et fluvius egrediebatur de loco voluptatis ad inrigandum paradisum qui inde dividitur in quattuor capita
İlk ırmağın adı Pişon’dur. Altın kaynakları olan Havila sınırları boyunca akar.
nomen uni Phison ipse est qui circuit omnem terram Evilat ubi nascitur aurum
Orada iyi altın, reçine ve oniks bulunur.
et aurum terrae illius optimum est ibique invenitur bdellium et lapis onychinus
İkinci ırmağın adı Gihon’dur, Kûş sınırları boyunca akar.
et nomen fluvio secundo Geon ipse est qui circuit omnem terram Aethiopiae
Üçüncü ırmağın adı Dicle’dir, Asur’un doğusundan akar. Dördüncü ırmak ise Fırat’tır.
nomen vero fluminis tertii Tigris ipse vadit contra Assyrios fluvius autem quartus ipse est Eufrates
RAB Tanrı Aden bahçesine bakması, onu işlemesi için Adem’i oraya koydu.
tulit ergo Dominus Deus hominem et posuit eum in paradiso voluptatis ut operaretur et custodiret illum
Ona, “Bahçede istediğin ağacın meyvesini yiyebilirsin” diye buyurdu,
praecepitque ei dicens ex omni ligno paradisi comede
“Ama iyiyle kötüyü bilme ağacından yeme. Çünkü ondan yediğin gün kesinlikle ölürsün.”
de ligno autem scientiae boni et mali ne comedas in quocumque enim die comederis ex eo morte morieris
Sonra, “Adem’in yalnız kalması iyi değil” dedi, “Ona uygun bir yardımcı yaratacağım.”
dixit quoque Dominus Deus non est bonum esse hominem solum faciamus ei adiutorium similem sui
RAB Tanrı yerdeki hayvanların, gökteki kuşların tümünü topraktan yaratmıştı. Onlara ne ad vereceğini görmek için hepsini Adem’e getirdi. Adem her birine ne ad verdiyse, o canlı o adla anıldı.
formatis igitur Dominus Deus de humo cunctis animantibus terrae et universis volatilibus caeli adduxit ea ad Adam ut videret quid vocaret ea omne enim quod vocavit Adam animae viventis ipsum est nomen eius
Adem bütün evcil ve yabanıl hayvanlara, gökte uçan kuşlara ad koydu. Ama kendisi için uygun bir yardımcı bulunmadı.
appellavitque Adam nominibus suis cuncta animantia et universa volatilia caeli et omnes bestias terrae Adam vero non inveniebatur adiutor similis eius
RAB Tanrı Adem’e derin bir uyku verdi. Adem uyurken, RAB Tanrı onun kaburga kemiklerinden birini alıp yerini etle kapadı.
inmisit ergo Dominus Deus soporem in Adam cumque obdormisset tulit unam de costis eius et replevit carnem pro ea
Adem’den aldığı kaburga kemiğinden bir kadın yaratarak onu Adem’e getirdi.
et aedificavit Dominus Deus costam quam tulerat de Adam in mulierem et adduxit eam ad Adam
Adem, “İşte, bu benim kemiklerimden alınmış kemik, Etimden alınmış ettir” dedi, “Ona ‘Kadın’ denilecek, Çünkü o adamdan alındı.”
dixitque Adam hoc nunc os ex ossibus meis et caro de carne mea haec vocabitur virago quoniam de viro sumpta est
[] Bu nedenle adam annesini babasını bırakıp karısına bağlanacak, ikisi tek beden olacak.
quam ob rem relinquet homo patrem suum et matrem et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una
Adem de karısı da çıplaktılar, henüz utanç nedir bilmiyorlardı.
erant autem uterque nudi Adam scilicet et uxor eius et non erubescebant