Ecclesiastes 1

Bunlar Yeruşalim’de krallık yapan Davut oğlu Vaiz’in sözleridir:

verba Ecclesiastes filii David regis Hierusalem

“Her şey boş, bomboş, bomboş!” diyor Vaiz.

vanitas vanitatum dixit Ecclesiastes vanitas vanitatum omnia vanitas

Ne kazancı var insanın Güneşin altında harcadığı onca emekten?

quid habet amplius homo de universo labore suo quod laborat sub sole

Kuşaklar gelir, kuşaklar geçer, Ama dünya sonsuza dek kalır.

generatio praeterit et generatio advenit terra vero in aeternum stat

Güneş doğar, güneş batar, Hep doğduğu yere koşar.

oritur sol et occidit et ad locum suum revertitur ibique renascens

Rüzgar güneye gider, kuzeye döner, Döne döne eserek Hep aynı yolu izler.

gyrat per meridiem et flectitur ad aquilonem lustrans universa circuitu pergit spiritus et in circulos suos regreditur

Bütün ırmaklar denize akar, Yine de deniz dolmaz. Irmaklar hep çıktıkları yere döner.

omnia flumina intrant mare et mare non redundat ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant

Her şey yorucu, Sözcüklerle anlatılamayacak kadar. Göz görmekle doymuyor, Kulak işitmekle dolmuyor.

cunctae res difficiles non potest eas homo explicare sermone non saturatur oculus visu nec auris impletur auditu

Önce ne olduysa, yine olacak. Önce ne yapıldıysa, yine yapılacak. Güneşin altında yeni bir şey yok.

quid est quod fuit ipsum quod futurum est quid est quod factum est ipsum quod fiendum est

Var mı kimsenin, “Bak bu yeni!” diyebileceği bir şey? Her şey çoktan, bizden yıllar önce de vardı.

nihil sub sole novum nec valet quisquam dicere ecce hoc recens est iam enim praecessit in saeculis quae fuerunt ante nos

Geçmiş kuşaklar anımsanmıyor, Gelecek kuşaklar da kendilerinden sonra gelenlerce anımsanmayacak.

non est priorum memoria sed nec eorum quidem quae postea futura sunt erit recordatio apud eos qui futuri sunt in novissimo

Ben Vaiz, Yeruşalim’de İsrail kralıyken

ego Ecclesiastes fui rex Israhel in Hierusalem

kendimi göklerin altında yapılan her şeyi bilgece araştırıp incelemeye adadım. Tanrı’nın uğraşsınlar diye insanlara verdiği çetin bir zahmettir bu.

et proposui in animo meo quaerere et investigare sapienter de omnibus quae fiunt sub sole hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum ut occuparentur in ea

Güneşin altında yapılan bütün işleri gördüm; hepsi boştur, rüzgarı kovalamaya kalkışmaktır!

vidi quae fiunt cuncta sub sole et ecce universa vanitas et adflictio spiritus

Eğri olan doğrultulamaz, eksik olan sayılamaz.

perversi difficile corriguntur et stultorum infinitus est numerus

[] Kendi kendime, “İşte, bilgeliğimi benden önce Yeruşalim’de krallık yapan herkesten çok artırdım” dedim, “Alabildiğine bilgi ve bilgelik edindim.”

locutus sum in corde meo dicens ecce magnus effectus sum et praecessi sapientia omnes qui fuerunt ante me in Hierusalem et mens mea contemplata est multa sapienter et didicit

Kendimi bilgi ve bilgeliği, deliliği ve akılsızlığı anlamaya adadım. Gördüm ki, bu da yalnızca rüzgarı kovalamaya kalkışmakmış.

dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam erroresque et stultitiam et agnovi quod in his quoque esset labor et adflictio spiritus

Çünkü çok bilgelik çok keder doğurur, bilgi arttıkça acı da artar.

eo quod in multa sapientia multa sit indignatio et qui addit scientiam addat et laborem