Psalms 116

RAB’bi seviyorum, Çünkü O feryadımı duyar.

Я вірив, коли говорив: Я сильно пригнічений!

Bana kulak verdiği için, Yaşadığım sürece O’na sesleneceğim.

Я сказав був у поспіху: Кожна людина говорить неправду!

Ölüm iplerine dolaşmıştım, Ölüler diyarının kâbusu yakama yapışmıştı, Sıkıntıya, acıya gömülmüştüm.

Чим я відплачу Господеві за всі добродійства Його на мені?

O zaman RAB’bi adıyla çağırdım, “Aman, ya RAB, kurtar canımı!” dedim.

Я чашу спасіння прийму, і прикличу Господнє ім'я!

RAB lütufkâr ve adildir, Sevecendir Tanrımız.

Присяги свої Господеві я виконаю перед усім народом Його!

RAB saf insanları korur, Tükendiğim zaman beni kurtardı.

Дорога в очах Господа смерть богобійних Його!

Ey canım, yine huzura kavuş, Çünkü RAB sana iyilik etti.

О Господи, я бо Твій раб, я Твій раб, син Твоєї невільниці, Ти кайдани мої розв'язав!

Sen, ya RAB, canımı ölümden, Gözlerimi yaştan, Ayaklarımı sürçmekten kurtardın.

Я жертву подяки Тобі принесу, і Господнім ім'ям буду кликати!

Yaşayanların diyarında, RAB’bin huzurunda yürüyeceğim.

Присяги свої Господеві я виконаю перед усім народом Його,

[] İman ettim, “Büyük acı çekiyorum” dediğim zaman bile.

на подвір'ях Господнього дому, посеред тебе, о Єрусалиме! Алілуя!

Şaşkınlık içinde, “Bütün insanlar yalancı” dedim.

Ne karşılık verebilirim RAB’be, Bana yaptığı onca iyilik için?

Kurtuluş sunusu olarak kadeh kaldırıp RAB’bi adıyla çağıracağım.

Bütün halkının önünde, RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim.

RAB’bin gözünde değerlidir Sadık kullarının ölümü.

Ya RAB, ben gerçekten senin kulunum; Kulun, hizmetçinin oğluyum, Sen çözdün bağlarımı.

Ya RAB, seni adınla çağırıp Şükran kurbanı sunacağım.

RAB’be adadıklarımı yerine getireceğim Bütün halkının önünde,

RAB’bin Tapınağı’nın avlularında, Senin orta yerinde, ey Yeruşalim! RAB’be övgüler sunun!