Psalms 94

Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!

Θεε των εκδικησεων, Κυριε, Θεε των εκδικησεων, εμφανηθι.

Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!

Υψωθητι, Κριτα της γης αποδος ανταποδοσιν εις τους υπερηφανους.

Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?

Εως ποτε οι ασεβεις, Κυριε, εως ποτε οι ασεβεις θελουσι θριαμβευει;

Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.

Εως ποτε θελουσι προφερει και λαλει σκληρα; θελουσι καυχασθαι παντες οι εργαται της ανομιας;

Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.

Τον λαον σου, Κυριε, καταθλιβουσι και την κληρονομιαν σου κακοποιουσι.

Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.

Την χηραν και τον ξενον φονευουσι και θανατονουσι τους ορφανους.

“RAB görmez” diyorlar, “Yakup’un Tanrısı dikkat etmez.”

Και λεγουσι, δεν θελει ιδει ο Κυριος ουδε θελει νοησει ο Θεος του Ιακωβ.

Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?

Εννοησατε, οι αφρονες μεταξυ του λαου και οι μωροι, ποτε θελετε φρονιμευσει;

Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?

Ο φυτευσας το ωτιον, δεν θελει ακουσει; ο πλασας τον οφθαλμον, δεν θελει ιδει;

Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?

Ο σωφρονιζων τα εθνη, δεν θελει ελεγξει; ο διδασκων τον ανθρωπον γνωσιν;

[] RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.

Ο Κυριος γνωριζει τους διαλογισμους των ανθρωπων, οτι ειναι ματαιοι.

Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!

Μακαριος ο ανθρωπος, τον οποιον σωφρονιζεις, Κυριε, και δια του νομου σου διδασκεις αυτον

Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.

δια να αναπαυης αυτον απο των ημερων της συμφορας, εωσου σκαφθη λακκος εις τον ασεβη.

Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.

Διοτι δεν θελει απορριψει ο Κυριος τον λαον αυτου, και την κληρονομιαν αυτου δεν θελει εγκαταλειψει.

Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.

Επειδη η κρισις θελει επιστρεψει εις την δικαιοσυνην, και θελουσιν ακολουθησει αυτην παντες οι ευθεις την καρδιαν.

Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?

Τις θελει σηκωθη υπερ εμου κατα των πονηρευομενων; τις θελει παρασταθη υπερ εμου κατα των εργατων της ανομιας;

RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.

Εαν ο Κυριος δεν με εβοηθει, παρ ολιγον ηθελε κατοικησει ψυχη μου εν τη σιωπη.

“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.

Οτε ελεγον, ωλισθησεν ο πους μου, το ελεος σου, Κυριε, με εβοηθει.

Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.

Εν τω πληθει των αμηχανιων της καρδιας μου, αι παρηγοριαι σου ευφραναν την ψυχην μου.

Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?

Μηπως εχει μετα σου συγκοινωνιαν ο θρονος της ανομιας, οστις μηχαναται αδικιαν αντι νομου;

Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.

Αυτοι εφορμωσι κατα της ψυχης του δικαιου και αιμα αθωον καταδικαζουσιν.

Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.

Αλλ ο Κυριος ειναι εις εμε καταφυγιον και ο Θεος μου το φρουριον της ελπιδος μου.

Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.

Και θελει επιστρεψει επ αυτους την ανομιαν αυτων και εν τη πονηρια αυτων θελει αφανισει αυτους Κυριος ο Θεος ημων θελει αφανισει αυτους.