Job 28

Gümüş maden ocağından elde edilir, Altını arıtmak için de bir yer vardır.

Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται

Demir topraktan çıkarılır, Bakırsa taştan.

ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.

İnsan karanlığa son verir, Koyu karanlığın, ölüm gölgesinin taşlarını Son sınırına kadar araştırır.

Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.

Maden kuyusunu insanların oturduğu yerden uzakta açar, İnsan ayağının unuttuğu yerlerde, Herkesten uzak iplere sarılıp sallanır.

Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.

Ekmek topraktan çıkar, Toprağın altı ise yanmış, altüst olmuştur.

Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος

Kayalarından laciverttaşı çıkar, Yüzeyi altın tozunu andırır.

οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.

Yırtıcı kuş yolu bilmez, Doğanın gözü onu görmemiştir.

Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην

Güçlü hayvanlar oraya ayak basmamış, Aslan oradan geçmemiştir.

τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.

Madenci elini çakmak taşına uzatır, Dağları kökünden altüst eder.

Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.

Kayaların içinden tüneller açar, Gözleri değerli ne varsa görür.

Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.

Irmakların kaynağını tıkar, Gizli olanı ışığa çıkarır.

Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.

Ama bilgelik nerede bulunur? Aklın yeri neresi?

Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

İnsan onun değerini bilmez, Yaşayanlar diyarında ona rastlanmaz.

Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.

Engin, “Bende değil” der, Deniz, “Yanımda değil.”

Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.

Onun bedeli saf altınla ödenmez, Değeri gümüşle ölçülmez.

Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.

Ona Ofir altınıyla, değerli oniksle, Laciverttaşıyla değer biçilmez.

Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.

Ne altın ne cam onunla karşılaştırılabilir, Saf altın kaplara değişilmez.

Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.

Yanında mercanla billurun sözü edilmez, Bilgeliğin değeri mücevherden üstündür.

Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.

Kûş topazı onunla denk sayılmaz, Saf altınla ona değer biçilmez.

Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.

Öyleyse bilgelik nereden geliyor? Aklın yeri neresi?

Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;

O bütün canlıların gözünden uzaktır, Gökte uçan kuşlardan bile saklıdır.

Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.

Yıkım’la Ölüm: “Kulaklarımız ancak fısıltısını duydu” der.

Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.

Onun yolunu Tanrı anlar, Yerini bilen O’dur.

Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.

Çünkü O yeryüzünün uçlarına kadar bakar, Göklerin altındaki her şeyi görür.

Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,

Rüzgara güç verdiği, Suları ölçtüğü,

δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.

Yağmura kural koyduğu, Yıldırıma yol açtığı zaman,

Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,

Bilgeliği görüp değerini biçti, Onu onaylayıp araştırdı.

τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.

[] İnsana, “İşte Rab korkusu, bilgelik budur” dedi, “Kötülükten kaçınmak akıllılıktır.”

Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.