Hosea 14

Tanrın RAB’be dön, ey İsrail, Çünkü suçlarından ötürü tökezledin.
Ισραηλ, επιστρεψον προς Κυριον τον Θεον σου, διοτι επεσας δια της ανομιας σου.
Dualarla gidin, RAB’be dönün, O’na, “Bağışla bütün suçlarımızı” deyin, “Lütfet, kabul et bizi, Öyle ki, dudaklarımızın kurbanını sunalım.
Λαβετε μεθ εαυτων λογους και επιστρεψατε προς τον Κυριον ειπατε προς αυτον, Αφαιρεσον πασαν ανομιαν ημων και δεχθητι ημας ευμενως, και θελομεν αποδωσει τον καρπον των χειλεων ημων
Asur kurtaramaz bizi, Savaş atlarına binmeyeceğiz. Artık ellerimizle yaptığımıza ‘Tanrımız’ demeyeceğiz, Çünkü öksüz sende merhamet bulur.”
ο Ασσουρ δεν θελει μας σωσει δεν θελομεν αναβη εφ ιππους και δεν θελομεν ειπει πλεον προς το εργον των χειρων ημων, Εισθε θεοι ημων διοτι εν σοι θελει ελεηθη ο ορφανος.
“Onların dönekliğini düzelteceğim, Gönülden seveceğim onları, Çünkü onlara karşı öfkem dindi.
Θελω ιατρευσει την αποστασιαν αυτων, θελω αγαπησει αυτους εγκαρδιως διοτι ο θυμος μου απεστραφη απ αυτου.
Çiy gibi olacağım İsrail’e; Zambak gibi çiçek açacak, Lübnan sediri gibi kök salacaklar.
Θελω εισθαι ως δροσος εις τον Ισραηλ ως κρινον θελει ανθησει και θελει εκτεινει τας ιζας αυτου ως δενδρον του Λιβανου.
Dallanıp budaklanacaklar, Görkemleri zeytin ağacını, Kokuları Lübnan sedirini andıracak.
Οι κλαδοι αυτου θελουσιν εξαπλωθη και η δοξα αυτου θελει εισθαι ως ελαιας και η οσμη αυτου ως του Λιβανου.
Yine insanlar oturacak gölgesinde; Buğday gibi gelişecek, Asma gibi serpilecekler; Lübnan şarabı kadar ün kazanacaklar.
Θελουσιν επιστρεψει και καθησει υπο την σκιαν αυτου θελουσιν αναζησει ως σιτος και ανθησει ως αμπελος η μνημη αυτου θελει εισθαι ως οινος Λιβανου.
Ey Efrayim, artık ne işim var putlarla? Yanıtlayacak, seninle ilgileneceğim. Yeşil çam gibiyim ben, Senin verimliliğin benden kaynaklanıyor.”
Ο Εφραιμ θελει ειπει, Τι εχω να καμω πλεον μετα των ειδωλων; Εγω ηκουσα και θελω παραφυλαξει αυτον εγω ειμαι εις αυτον ως ελατη ευθαλης απ εμου ο καρπος σου θελει προελθει.
Bilge kişi kavrasın bunları, Anlayan anlasın. Çünkü RAB’bin yolları adildir; Bu yollarda yürür doğrular, Ama başkaldıranlar bu yollarda sendeler.
Τις ειναι σοφος και θελει εννοησει ταυτα, συνετος και θελει γνωρισει αυτα; διοτι ευθειαι ειναι αι οδοι του Κυριου, και οι δικαιοι θελουσι περιπατει εν αυταις οι δε παραβαται θελουσι πεσει εν αυταις.