Psalms 73

Tanrı gerçekten İsrail’e, Yüreği temiz olanlara karşı iyidir.
Tunay na ang Dios ay mabuti sa Israel. Sa mga malilinis sa puso.
Ama benim ayaklarım neredeyse tökezlemiş, Adımlarım az kalsın kaymıştı.
Nguni't tungkol sa akin, ang mga paa ko'y halos nahiwalay: ang mga hakbang ko'y kamunti nang nangadulas.
Çünkü kötülerin gönencini gördükçe, Küstahları kıskanıyordum.
Sapagka't ako'y nanaghili sa hambog, nang aking makita ang kaginhawahan ng masama.
Onlar acı nedir bilmezler, Bedenleri sağlıklı ve semizdir.
Sapagka't walang mga tali sa kanilang kamatayan: kundi ang kanilang kalakasan ay matatag.
Başkalarının derdini bilmez, Onlar gibi çile çekmezler.
Sila'y wala sa kabagabagan na gaya ng ibang mga tao; na hindi man sila nangasasalot na gaya ng ibang mga tao.
Bu yüzden gurur onların gerdanlığı, Zorbalık onları örten bir giysi gibidir.
Kaya't kapalalua'y gaya ng kuwintas sa kanilang leeg: tinatakpan sila ng karahasan na gaya ng bihisan.
Şişmanlıktan gözleri dışarı fırlar, İçleri kötülük kazanı gibi kaynar.
Ang kanilang mga mata ay lumuluwa sa katabaan: sila'y mayroong higit kay sa mananasa ng puso.
İnsanlarla eğlenir, kötü niyetle konuşur, Tepeden bakar, baskıyla tehdit ederler.
Sila'y manganunuya, at sa kasamaan ay nanunungayaw ng pagpighati: sila'y nangagsasalitang may kataasan.
Göklere karşı ağızlarını açarlar, Boş sözleri yeryüzünü dolaşır.
Kanilang inilagay ang kanilang bibig sa mga langit, at ang kanilang dila ay lumalakad sa lupa.
Bu yüzden halk onlardan yana döner, Sözlerini ağzı açık dinler.
Kaya't ibinabalik dito ang kaniyang bayan: at tubig ng punong saro ay nilalagok nila.
Derler ki, “Tanrı nasıl bilir? Bilgisi var mı Yüceler Yücesi’nin?”
At kanilang sinasabi, Paanong nalalaman ng Dios? At may kaalaman ba sa Kataastaasan?
İşte böyledir kötüler, Hep tasasız, sürekli varlıklarını artırırlar.
Narito, ang mga ito ang masama; at palibhasa'y laging tiwasay nagsisilago sa mga kayamanan,
Anlaşılan boş yere yüreğimi temiz tutmuşum, Ellerimi yıkamışım suçsuzum diye.
Tunay na sa walang kabuluhan ay nilinis ko ang aking puso, at hinugasan ko ang aking mga kamay sa kawalaang sala;
Gün boyu içim içimi yiyor, Her sabah azap çekiyorum.
Sapagka't buong araw ay nasalot ako, at naparusahan tuwing umaga.
“Ben de onlar gibi konuşayım” deseydim, Senin çocuklarına ihanet etmiş olurdum.
Kung aking sinabi, Ako'y magsasalita ng ganito; narito, ako'y gagawang may karayaan sa lahi ng iyong mga anak.
Bunu anlamak için düşündüğümde, Zor geldi bana,
Nang aking isipin kung paanong aking malalaman ito, ay napakahirap sa ganang akin;
Tanrı’nın Tapınağı’na girene dek; O zaman anladım sonlarının ne olacağını.
Hanggang sa ako'y pumasok sa santuario ng Dios, at aking nagunita ang kanilang huling wakas,
Gerçekten onları kaygan yere koyuyor, Yıkıma sürüklüyorsun.
Tunay na iyong inilagay sila sa mga madulas na dako: iyong inilugmok sila sa kapahamakan.
Nasıl da bir anda yok oluyor, Siliniveriyorlar dehşet içinde!
Kung paanong naging kapahamakan sila sa isang sandali! Sila'y nilipol na lubos ng mga kakilabutan.
Uyanan birisi için rüya nasılsa, Sen de uyanınca, ya Rab, Hor göreceksin onların görüntüsünü.
Ang panaginip sa pagkagising: sa gayon, Oh Panginoon, pag gumising ka, iyong hahamakin ang kanilang larawan.
Kalbim kırıldığında, İçim acı dolduğunda,
Sapagka't ang puso ko'y namanglaw, at sa aking kalooban ay nasaktan ako:
Akılsız ve bilgisizdim, Karşında bir hayvan gibi.
Sa gayo'y naging walang muwang ako, at musmos; ako'y naging gaya ng hayop sa harap mo.
Yine de sürekli seninleyim, Sağ elimden tutarsın beni.
Gayon ma'y laging sumasaiyo ako: iyong inalalayan ang aking kanan.
Öğütlerinle yol gösterir, Beni sonunda yüceliğe eriştirirsin.
Iyong papatnubayan ako ng iyong payo, at pagkatapos ay tatanggapin mo ako sa kaluwalhatian.
Senden başka kimim var göklerde? İstemem senden başkasını yeryüzünde.
Sinong kumakasi sa akin sa langit kundi ikaw? At walang ninanasa ako sa lupa liban sa iyo.
Bedenim ve yüreğim tükenebilir, Ama Tanrı yüreğimde güç, Bana düşen paydır sonsuza dek.
Ang aking laman at ang aking puso ay nanglulupaypay: nguni't ang Dios ay kalakasan ng aking puso, at bahagi ko magpakailan man.
Kuşkusuz yok olacak senden uzak duranlar, Ortadan kaldıracaksın sana vefasızlık edenleri.
Sapagka't narito, silang malayo sa iyo ay mangalilipol: iyong ibinuwal silang lahat, na nangakikiapid, na nagsisihiwalay sa iyo.
Ama benim için en iyisi Tanrı’ya yakın olmaktır; Bütün işlerini duyurayım diye Sığınak yaptım Egemen RAB’bi kendime.
Nguni't mabuti sa akin na lumapit sa Dios; ginawa kong aking kanlungan ang Panginoong Dios, upang aking maisaysay ang lahat ng iyong mga gawa.