Job 20

Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Nang magkagayo'y sumagot si Zophar na Naamathita, at nagsabi,
“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
Kaya't nagbibigay sagot sa akin ang aking mga pagiisip, dahil nga sa aking pagmamadali na taglay ko.
Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
Aking narinig ang saway na inilalagay ako sa kahihiyan, at ang diwa ng aking pagkaunawa ay sumasagot sa akin.
“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
Hindi mo ba nalalaman ito ng una, mula nang ang tao'y malagay sa lupa,
Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
Na ang pagtatagumpay ng masama ay maikli, at ang kagalakan ng di banal ay sandali lamang?
Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
Bagaman ang kaniyang karilagan ay napaiilanglang hanggang sa langit, at ang kaniyang ulo ay umaabot hanggang sa mga alapaap;
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
Gayon may matutunaw siya magpakailan man, na gaya ng kaniyang sariling dumi: silang nangakakita sa kaniya ay mangagsasabi: Nasaan siya?
Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
Siya'y mawawala na gaya ng panaginip, at hindi masusumpungan. Oo, siya'y mawawala na parang pangitain sa gabi.
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
Ang mata na nakakita sa kaniya ay hindi na siya makikita pa; ni mamamalas pa man siya sa kaniyang pook.
Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
Hahanapin ng kaniyang mga anak ang lingap ng dukha, at ang kaniyang mga kamay ay magsasauli ng kaniyang kayamanan.
Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
Ang kaniyang mga buto ay puspos ng kaniyang kabataan, nguni't hihiga na kasama niya sa alabok.
“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
Bagaman ang kasamaan ay masarap sa kaniyang bibig, bagaman kaniyang itago sa ilalim ng kaniyang dila;
Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
Bagaman kaniyang patawarin, at hindi niya ito babayaan, kundi ingatan pa sa loob ng kaniyang bibig;
Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
Gayon ma'y ang kaniyang pagkain ay nabago na sa kaniyang tiyan, siyang kamandag ng mga ahas sa loob niya.
Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
Siya'y sumakmal ng mga kayamanan, at kaniyang mga isusuka uli: mga aalisin uli ng Dios sa kaniyang tiyan.
Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
Kaniyang hihititin ang kamandag ng mga ahas; papatayin siya ng dila ng ulupong.
Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
Hindi niya matitingnan ang mga ilog, ang umaagos na mga bukal ng pulot at mantekilya.
Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
Na kaniyang isasauli ang kaniyang pinagpagalan, at hindi lalamunin; ayon sa pag-aari na kaniyang tinangkilik, hindi siya magagalak.
Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
Sapagka't kaniyang pinighati at pinabayaan ang dukha; kaniyang kinuhang marahas ang isang bahay; at hindi niya itatayo.
“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
Sapagka't hindi siya nakakilala ng katiwasayan sa loob niya, hindi siya makapagliligtas ng anoman sa kaniyang kinaluluguran.
Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
Walang bagay na naiwan na hindi niya sinakmal; kaya't ang kaniyang kaginhawahan ay hindi mananatili.
Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
Sa lubos niyang kasaganaan ay magigipit siya; ang kamay ng bawa't nasa karalitaan ay darating sa kaniya.
Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
Pagka kaniyang bubusugin ang kaniyang tiyan, ihuhulog ng Dios ang kaniyang mabangis na poot sa kaniya. At ibubugso sa kaniya samantalang siya'y kumakain.
Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
Kaniyang tatakasan ang sandatang bakal, at ang busog na tanso ay hihilagpos sa kaniya.
Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
Binubunot niya ang pana, at lumalabas sa kaniyang katawan: Oo, ang makintab na talim ay lumalabas mula sa kaniyang apdo; mga kakilabutan ang sumasa kaniya.
Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
Lahat na kadiliman ay nalalagay na mga pinakakayamanan niya; isang apoy na hindi hinipan ng tao ay susupok sa kaniya: susupukin niyaon ang naiwan sa kaniyang tolda.
Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
Ihahayag ng mga langit ang kaniyang kasamaan, at ang lupa ay babangon laban sa kaniya.
Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı’nın öfkelendiği gün.
Ang pakinabang ng kaniyang bahay ay yayaon, ang kaniyang mga pag-aari ay huhuho sa kaarawan ng kaniyang kapootan.
Budur kötünün Tanrı’dan aldığı pay, Budur Tanrı’nın ona verdiği miras.”
Ito ang bahagi ng masamang tao mula sa Dios, at ang manang takda sa kaniya ng Dios.