Psalms 2

[] Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa, Neden boş düzenler kurar bu halklar?

 Varför larma hedningarna  och tänka folken fåfänglighet?

Dünyanın kralları saf bağlıyor, Hükümdarlar birleşiyor RAB’be ve meshettiği krala karşı.

 Jordens konungar resa sig upp,  och furstarna rådslå med varandra,  mot HERREN och hans smorde:

“Koparalım onların kayışlarını” diyorlar, “Atalım üzerimizden bağlarını.”

 »Låt oss slita sönder deras bojor  och kasta deras band ifrån oss.»

Göklerde oturan Rab gülüyor, Onlarla eğleniyor.

 Han som bor i himmelen ler,  HERREN bespottar dem.

Sonra öfkeyle uyarıyor onları, Gazabıyla dehşete düşürüyor

 Då talar han till dem i sin vrede,  och i sin förgrymmelse förskräcker han dem:

Ve, “Ben kralımı Kutsal dağım Siyon’a oturttum” diyor.

 »Jag själv har insatt min konung  på Sion, mitt heliga berg.»

[] RAB’bin bildirisini ilan edeceğim: Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi, “Bugün ben sana baba oldum.

 Jag vill förtälja om vad beslutet är;  HERREN sade till mig:  »Du är min son,  jag har i dag fött dig.

Dile benden, miras olarak sana ulusları, Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.

 Begär av mig,  så skall jag giva dig hedningarna till arvedel  och jordens ändar till egendom.

[] Demir çomakla kıracaksın onları, Çömlek gibi parçalayacaksın.”

 Du skall sönderslå dem med järnspira,  såsom lerkärl skall du krossa dem.»

Ey krallar, akıllı olun! Ey dünya önderleri, ders alın!

 Så kommen nu till förstånd, I konungar;  låten varna eder, I domare på jorden.

RAB’be korkuyla hizmet edin, Titreyerek sevinin.

 Tjänen HERREN med fruktan,  och fröjden eder med bävan.

Oğulu öpün ki öfkelenmesin, Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz. Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir. Ne mutlu O’na sığınanlara!

 Hyllen sonen, så att han icke vredgas  och I förgåns på eder väg;  ty snart kunde hans vrede upptändas.  Saliga äro alla de som taga sin tillflykt till honom.