Psalms 106

[] Övgüler sunun, RAB’be! RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.

 Halleluja!  Tacken HERREN, ty han är god,  ty hans nåd varar evinnerligen.

RAB’bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O’na yeterince övgü sunabilir?

 Vem kan uttala HERRENS väldiga gärningar  och förkunna allt hans lov?

Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!

 Saliga äro de som akta på vad rätt är,  de som alltid öva rättfärdighet.

Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.

 Tänk på mig, HERRE, efter din nåd mot ditt folk,  besök mig med din frälsning,

Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

 så att jag med lust får se dina utvaldas lycka,  glädja mig med ditt folks glädje,  berömma mig med din arvedel.

Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.

 Vi hava syndat likasom våra fäder,  vi hava gjort illa, vi hava varit ogudaktiga.

[] Atalarımız Mısır’dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi’nde başkaldırdılar.

 Våra fäder i Egypten aktade icke på dina under;  de tänkte icke på dina många nådegärningar,  utan voro gensträviga vid havet, invid Röda havet.

Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.

 Men han frälste dem för sitt namns skull,  för att göra sin makt kunnig.

[] Kamış Denizi’ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O’nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.

 Han näpste Röda havet, så att det blev torrt,  och förde dem genom djupen såsom genom en öken.

Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

 Han frälste dem från deras motståndares hand  och förlossade dem ifrån fiendens hand.

Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.

 Vattnet övertäckte deras ovänner;  icke en enda av dem blev kvar.

[] O zaman atalarımız O’nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O’nu övdüler.

 Då trodde de på hans ord,  då sjöngo de hans lov.

Ne var ki, RAB’bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.

 Men snart glömde de hans gärningar,  de förbidade icke hans råd.

[] Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı’yı denediler ıssız yerlerde.

 De grepos av lystnad i öknen  och frestade Gud i ödemarken.

Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

 Då gav han dem vad de begärde,  men sände tärande sjukdom över dem.

[] Onlar ordugahlarında Musa’yı, RAB’bin kutsal kulu Harun’u kıskanınca,

 Och de upptändes av avund mot Mose i lägret,  mot Aron, HERRENS helige.

Yer yarıldı ve Datan’ı yuttu, Aviram’la yandaşlarının üzerine kapandı.

 Men jorden öppnade sig och uppslukade Datan  och övertäckte Abirams hop.

Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.

 Och eld begynte brinna i deras hop,  en låga brände upp de ogudaktiga.

[] Bir buzağı heykeli yaptılar Horev’de, Dökme bir puta tapındılar.

 De gjorde en kalv vid Horeb  och tillbådo ett gjutet beläte;

Tanrı’nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

 sin ära bytte de bort  mot bilden av en oxe, som äter gräs.

Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı’yı, Mısır’da yaptığı büyük işleri,

 De glömde Gud, sin frälsare,  som hade gjort så stora ting i Egypten,

Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.

 så underbara verk i Hams land,  så fruktansvärda gärningar vid Röda havet.

Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O’nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O’nu.

 Då hotade han att förgöra dem;  men Mose, den man som han hade utvalt,  trädde fram såsom medlare inför honom  till att avvända hans vrede, så att den icke skulle fördärva.

[] Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı’nın verdiği söze inanmadılar.

 De föraktade det ljuvliga landet  och trodde icke på hans ord.

Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB’bin sesini.

 De knorrade i sina tält  och lyssnade icke till HERRENS röst.

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

 Då lyfte han upp sin hand mot dem  och svor att slå ned dem i öknen,

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

 att slå ned deras barn ibland hedningarna  och förströ dem i länderna.

[] Sonra Baal-Peor’a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.

 Och de slöto sig till Baal-Peor  och åto det som var offrat åt döda.

Öfkelendirdiler RAB’bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.

 De förtörnade Gud med sina gärningar,  och en hemsökelse bröt in över dem.

Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.

 Men Pinehas trädde fram och skipade rätt,  och så upphörde hemsökelsen;

Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

 det vart honom räknat till rättfärdighet  från släkte till släkte, för evig tid.

[] Yine RAB’bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa’nın başına dert açıldı onlar yüzünden;

 De förtörnade honom ock vid Meribas vatten,  och det gick Mose illa för deras skull.

Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.

 Ty de voro gensträviga mot hans Ande,  och han talade obetänksamt med sina läppar.

[] RAB’bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,

 De förgjorde icke de folk  om vilka HERREN hade givit dem befallning,

Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.

 utan beblandade sig med hedningarna  och lärde sig deras gärningar.

Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.

 De tjänade deras avgudar,  och dessa blevo dem till en snara.

[] Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.

 Och de offrade sina söner och döttrar  till offer åt onda andar.

[] Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.

 Ja, de utgöto oskyldigt blod,  sina söners och döttrars blod  och offrade dessa åt Kanaans avgudar;  och landet vart ohelgat genom blodskulder.

Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

 Så blevo de orena genom sina gärningar  och betedde sig trolöst i sina verk.

[] RAB’bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.

 Då upptändes HERRENS vrede mot hans folk,  och hans arvedel blev honom en styggelse.

Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

 Och han gav dem i hedningars hand,  så att de som hatade dem fingo råda över dem.

Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.

 Deras fiender trängde dem,  och de blevo kuvade under deras hand.

RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.

 Många gånger räddade han dem,  men de voro gensträviga i sin egenvilja  och förgingos så genom sin missgärning.

RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.

 Men han såg till dem i deras nöd,  när han hörde deras rop.

Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

 Och han tänkte, dem till fromma, på sitt förbund  och ömkade sig efter sin stora nåd.

Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

 Och han lät dem finna barmhärtighet  inför alla dem som hade fört dem i fångenskap.

[] Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.

 Fräls oss, HERRE, vår Gud,  och församla oss från hedningarna,  så att vi få prisa ditt heliga namn  och berömma oss av ditt lov.               ----

Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail’in Tanrısı RAB’be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB’be övgüler olsun!

Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet! Och allt folket säge: »Amen, Halleluja!»            Israels förlossades tacksamhet mot                         HERREN.