1. Home
  2. Pair
  3. TurNTB
  4. SpaRV
  5. Ps.109

Psalms 109

109:1
Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
Al Músico principal: Salmo de David. OH Dios de mi alabanza, no calles;
109:2
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
Porque boca de impío y boca de engañador se han abierto sobre mí: Han hablado de mí con lengua mentirosa,
109:3
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
Y con palabras de odio me rodearon; Y pelearon contra mí sin causa.
109:4
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
En pago de mi amor me han sido adversarios: Mas yo oraba.
109:5
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
Y pusieron contra mí mal por bien, Y odio por amor.
109:6
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
Pon sobre él al impío: Y Satán esté á su diestra.
109:7
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
Cuando fuere juzgado, salga impío; Y su oración sea para pecado.
109:8
[] Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
Sean sus días pocos: Tome otro su oficio.
109:9
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
Sean sus hijos huérfanos, Y su mujer viuda.
109:10
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
Y anden sus hijos vagabundos, y mendiguen; Y procuren su pan lejos de sus desolados hogares.
109:11
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
Enrede el acreedor todo lo que tiene, Y extraños saqueen su trabajo.
109:12
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
No tenga quien le haga misericordia; Ni haya quien tenga compasión de sus huérfanos.
109:13
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
Su posteridad sea talada; En segunda generación sea raído su nombre.
109:14
Atalarının suçları RAB’bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
Venga en memoria cerca de JEHOVÁ la maldad de sus padres, Y el pecado de su madre no sea borrado.
109:15
Günahları hep RAB’bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
Estén siempre delante de JEHOVÁ, Y él corte de la tierra su memoria.
109:16
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
Por cuanto no se acordó de hacer misericordia, Y persiguió al hombre afligido y menesteroso Y quebrantado de corazón, para matar lo.
109:17
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
Y amó la maldición, y vínole; Y no quiso la bendición, y ella se alejó de él.
109:18
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
Y vistióse de maldición como de su vestido, Y entró como agua en sus entrañas, Y como aceite en sus huesos.
109:19
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
Séale como vestido con que se cubra, Y en lugar de cinto con que se ciña siempre.
109:20
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
Éste sea el pago de parte de JEHOVÁ de los que me calumnian, Y de los que hablan mal contra mi alma.
109:21
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
Y tú, JEHOVÁ Señor, haz conmigo por amor de tu nombre: Líbrame, porque tu misericordia es buena.
109:22
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
Porque yo estoy afligido y necesitado; Y mi corazón está herido dentro de mí.
109:23
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
Voime como la sombra cuando declina; Soy sacudido como langosta.
109:24
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
Mis rodillas están debilitadas á causa del ayuno, Y mi carne desfallecida por falta de gordura.
109:25
[] Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
Yo he sido para ellos objeto de oprobio; Mirábanme, y meneaban su cabeza.
109:26
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
Ayúdame, JEHOVÁ Dios mío: Sálvame conforme á tu misericordia.
109:27
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
Y entiendan que ésta es tu mano; Que tú, JEHOVÁ, has hecho esto.
109:28
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
Maldigan ellos, y bendice tú: Levántense, mas sean avergonzados, y regocíjese tu siervo.
109:29
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
Sean vestidos de ignominia los que me calumnian; Y sean cubiertos de su confusión como con manto.
109:30
RAB’be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O’na övgüler dizeceğim;
Yo alabaré á JEHOVÁ en gran manera con mi boca, Y le loaré en medio de muchos.
109:31
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.
Porque él se pondrá á la diestra del pobre, Para librar su alma de los que le juzgan.

© bibleglot.com