Psalms 10

Ya RAB, neden uzak duruyorsun, Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?

¿POR qué estás lejos, oh JEHOVÁ, Y te escondes en el tiempo de la tribulación?

Kötüler gururla mazlumları avlıyor, Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.

Con arrogancia el malo persigue al pobre: Serán cogidos en los artificios que han ideado.

Kötü insan içindeki isteklerle övünür, Açgözlü insan RAB’be lanet okur, O’nu hor görür.

Por cuanto se alaba el malo del deseo de su alma, Y bendice al codicioso ó quien JEHOVÁ aborrece.

Kendini beğenmiş kötü insan Tanrı’ya yönelmez, Hep, “Tanrı yok!” diye düşünür.

El malo, por la altivez de su rostro, no busca á Dios: No hay Dios en todos sus pensamientos.

Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. Öyle yücedir ki senin yargıların, Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.

Sus caminos son viciosos en todo tiempo: Tus juicios los tiene muy lejos de su vista: Echa bocanadas en orden á todos sus enemigos.

İçinden, “Ben sarsılmam” der, “Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.”

Dice en su corazón: No seré movido en ningún tiempo, Ni jamás me alcanzará el infortunio.

[] Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.

Llena está su boca de maldición, y de engaños y fraude: Debajo de su lengua, vejación y maldad.

Köylerin çevresinde pusu kurar, Masumu gizli yerlerde öldürür, Çaresizi sinsice gözler.

Está en las guaridas de las aldeas: En los escondrijos mata al inocente: Sus ojos están acechando al pobre.

Gizli yerlerde pusuya yatar Çalılıktaki aslan gibi, Kapmak için mazlumu bekler Ve ağına düşürüp yakalar.

Acecha en oculto, como el león desde su cama: Acecha para arrebatar al pobre: Arrebata al pobre trayéndolo á su red.

Kurbanları çaresiz çöker, Saldıranın üstün gücü altında ezilir.

Encógese, agáchase, Y caen en sus fuerzas muchos desdichados.

Kötü insan içinden, “Tanrı unuttu” der, “Örttü yüzünü, asla göremez.”

Dice en su corazón: Dios está olvidado, Ha encubierto su rostro; nunca lo verá.

Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! Mazlumları unutma!

Levántate, oh JEHOVÁ Dios, alza tu mano, No te olvides de los pobres.

Neden kötü insan seni hor görsün, İçinden, “Tanrı hesap sormaz” desin?

¿Por qué irrita el malo á Dios? En su corazón ha dicho que no lo inquirirás.

Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, Yardım etmek için onları izlersin; Çaresizler sana dayanır, Öksüzün yardımcısı sensin.

Tú lo tienes visto: porque tú miras el trabajo, y la vejación, para vengar le por tu mano: Á ti se acoge el pobre, Tú eres el amparo del huérfano.

Kötünün, haksızın kolunu kır, Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.

Quebranta el brazo del malo: Del maligno buscarás su maldad, hasta que ninguna halles.

RAB sonsuza dek kral kalacak, Uluslar O’nun ülkesinden temizlenecek.

JEHOVÁ, Rey eterno y perpetuo: De su tierra fueron destruídas las gentes.

Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, Yüreklendirirsin onları, Kulağın hep üzerlerinde;

El deseo de los humildes oíste, oh JEHOVÁ: Tú dispones su corazón, y haces atento tu oído;

Öksüze, düşküne hakkını vermek için, Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.

Para juzgar al huérfano y al pobre, Á fin de que no vuelva más á hacer violencia el hombre de la tierra.