Psalms 77

Yüksek sesle Tanrı’ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.
(Către mai marele cîntăreţilor. După Iedutun. Un psalm al lui Asaf.) Strig cu glasul meu către Dumnezeu, strig cu glasul meu către Dumnezeu, şi El mă va asculta.
Sıkıntılı günümde Rab’be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
În ziua necazului meu, caut pe Domnul; noaptea, mînile îmi stau întinse fără curmare; sufletul meu nu vrea nicio mîngîiere.
Tanrı’yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela
Mi-aduc aminte de Dumnezeu, şi gem; mă gîndesc adînc în mine, şi mi se mîhneşte duhul. -
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.
Tu îmi ţii ploapele deschise; şi, de mult ce mă frămînt, nu pot vorbi.
Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.
Mă gîndesc la zilele de demult, la anii de odinioară.
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:
Mă gîndesc la cîntările mele noaptea, cuget adînc în lăuntrul inimii mele, îmi cade duhul pe gînduri, şi zic:
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
,,Va lepăda Domnul pentru totdeauna? Şi nu va mai fi El binevoitor?
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?
S'a isprăvit bunătatea Lui pe vecie? S'a dus făgăduinţa Lui pentru totdeauna?
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela
A uitat Dumnezeu să aibă milă? Şi -a tras El, în mînia Lui, înapoi îndurarea?`` -
Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”
Atunci îmi zic: ,,Ceeace mă face să sufăr, este că dreapta Celui Prea Înalt nu mai este aceeaş``...
RAB’bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
Dar tot voi lăuda lucrările Domnului, căci îmi aduc aminte de minunile Tale de odinioară;
Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
da, mă voi gîndi la toate lucrările Tale, şi voi lua aminte la toate isprăvile Tale.
Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
Dumnezeule, căile Tale sînt sfinte! Care Dumnezeu este mare ca Dumnezeul nostru?
Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.
Tu eşti Dumnezeul, care faci minuni; Tu Ţi-ai arătat puterea printre popoare.
Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela
Prin braţul Tău, Tu ai izbăvit pe poporul Tău, pe fiii lui Iacov şi ai lui Iosif.
Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.
Cînd Te-au văzut apele, Dumnezeule, cînd Te-au văzut apele, s'au cutremurat, şi adîncurile s'au mişcat.
Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.
Norii au turnat apă cu găleata, tunetul a răsunat în nori, şi săgeţile Tale au sburat în toate părţile.
Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.
Tunetul Tău a isbucnit în vîrtej de vînt, fulgerile au luminat lumea: pămîntul s'a mişcat şi s'a cutremurat.
Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.
Ţi-ai croit un drum prin mare, o cărare prin apele cele mari, şi nu Ţi s'au mai cunoscut urmele.
Musa ve Harun’un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.
Ai povăţuit pe poporul Tău ca pe o turmă, prin mîna lui Moise şi Aaron.