Psalms 12

Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, Güvenilir insanlar yok oldu.
(Către mai marele cîntăreţilor. De cîntat pe arfa cu opt coarde. Un psalm al lui David.) Vino în ajutor, Doamne, căci se duc oamenii evlavioşi, pier credincioşii dintre fiii oamenilor.
Herkes birbirine yalan söylüyor, Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.
Oamenii îşi spun minciuni unii altora, pe buze au lucruri linguşitoare, vorbesc cu inimă prefăcută.
Sustursun RAB dalkavukların ağzını, Büyüklenen dilleri.
Nimicească Domnul toate buzele linguşitoare, limba care vorbeşte cu trufie,
Onlar ki, “Dilimizle kazanırız, Dudaklarımız emrimizde, Kim bize efendilik edebilir?” derler.
pe cei ce zic: ,,Sîntem tari cu limba noastră, căci buzele noastre sînt cu noi: cine ar putea să fie stăpîn peste noi?``
“Şimdi kalkacağım” diyor RAB, “Çünkü mazlumlar eziliyor, Yoksullar inliyor, Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.”
,,Pentrucă cei nenorociţi sînt asupriţi şi pentrucă săracii gem, acum``, zice Domnul, ,,Mă scol, şi aduc mîntuire celor obijduiţi.``
RAB’bin sözleri pak sözlerdir; Toprak ocakta eritilmiş, Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.
Cuvintele Domnului sînt cuvinte curate, un argint lămurit în cuptor de pămînt, şi curăţit de şapte ori. -
Sen onları koru, ya RAB, Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!
Tu, Doamne, îi vei păzi, şi -i vei apăra de neamul acesta pe vecie.
İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, Kötüler her yanda dolaşır oldu.
Pretutindeni mişună cei răi, cînd domneşte ticăloşia printre fiii oamenilor.