Psalms 102

Ya RAB, duamı işit, Yakarışım sana erişsin.

(O rugăciune a unui nenorocit, cînd este doborît de întristare şi îşi varsă plîngerea înaintea Domnului.) Doamne, ascultă-mi rugăciunea, şi s'ajungă strigătul meu pînă la Tine!

Sıkıntılı günümde yüzünü benden gizleme, Kulak ver sesime, Seslenince yanıt ver bana hemen.

Nu-mi ascunde Faţa Ta în ziua necazului meu! Pleacă-Ţi urechea spre mine, cînd strig! Ascultă-mă degrab!

Çünkü günlerim duman gibi yok oluyor, Kemiklerim ateş gibi yanıyor.

Căci zilele mele pier ca fumul, şi oasele îmi ard ca un tăciune.

Yüreğim kırgın yemiş ot gibi kurudu, Ekmek yemeyi bile unuttum.

Inima îmi este lovită, şi mi se usucă întocmai ca iarba; pînă şi pînea uit să mi -o mănînc.

Bir deri bir kemiğe döndüm Acı acı inlemekten.

Aşa de mari îmi sînt gemetele, că mi se lipesc oasele de carne.

Issız yerlerdeki ishakkuşunu andırıyorum, Viranelerdeki kukumav gibiyim.

Seamăn cu pelicanul din pustie, sînt ca o cucuvaie din dărîmături;

Gözüme uyku girmiyor, Damda yalnız kalmış bir kuş gibiyim.

nu mai pot dormi, şi sînt ca pasărea singuratică pe un acoperiş.

Düşmanlarım bütün gün bana hakaret ediyor, Bana dil uzatanlar adımı lanet için kullanıyor.

În fiecare zi mă bătjocoresc vrăjmaşii mei, şi protivnicii mei jură pe mine în mînia lor.

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

Mănînc ţărînă în loc de pîne, şi îmi amestec lacrămile cu băutura,

Kızıp öfkelendiğin için Külü ekmek gibi yiyor, İçeceğime gözyaşı katıyorum. Beni kaldırıp bir yana attın.

din pricina mîniei şi urgiei Tale; căci Tu m'ai ridicat, şi m'ai aruncat departe.

Günlerim akşam uzayan gölge gibi yitmekte, Ot gibi sararmaktayım.

Zilele mele sînt ca o umbră gata să treacă, şi mă usuc ca iarba.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Ünün kuşaklar boyu sürer.

Dar Tu, Doamne, Tu împărăţeşti pe vecie, şi pomenirea Ta ţine din neam în neam.

Kalkıp Siyon’a sevecenlik göstereceksin, Çünkü onu kayırmanın zamanıdır, beklenen zaman geldi.

Tu Te vei scula, şi vei avea milă de Sion; căci este vremea să te înduri de el, a venit vremea hotărîtă pentru el.

Kulların onun taşlarından hoşlanır, Tozunu bile severler.

Căci robii Tăi iubesc pietrele Sionului, şi le e milă de ţărîna lui.

Uluslar RAB’bin adından, Yeryüzü kralları görkeminden korkacak.

Atunci se vor teme neamurile de Numele Domnului, şi toţi împăraţii pămîntului de slava Ta.

Çünkü RAB Siyon’u yeniden kuracak, Görkem içinde görünecek.

Da, Domnul va zidi iarăş Sionul, şi Se va arăta în slava Sa.

Yoksulların duasına kulak verecek, Yalvarışlarını asla hor görmeyecek.

El ia aminte la rugăciunea nevoiaşului, şi nu -i nesocoteşte rugăciunea.

Bunlar gelecek kuşak için yazılsın, Öyle ki, henüz doğmamış insanlar RAB’be övgüler sunsun.

Să se scrie lucrul acesta pentru neamul de oameni care va veni, şi poporul, care se va naşte, să laude pe Domnul!

RAB yücelerdeki kutsal katından aşağı baktı, Göklerden yeryüzünü gözetledi,

Căci El priveşte din înălţimea sfinţeniei Lui; Domnul priveşte din ceruri pe pămînt,

Tutsakların iniltisini duymak, Ölüm mahkûmlarını kurtarmak için.

ca să audă gemetele prinşilor de război, si să izbăvească pe cei ce sînt pe moarte;

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

pentru ca ei să vestească în Sion Numele Domnului, şi laudele lui în Ierusalim,

Böylece halklar ve krallıklar RAB’be tapınmak için toplanınca, O’nun adı Siyon’da, Övgüsü Yeruşalim’de duyurulacak.

cînd se vor strînge toate popoarele, şi toate împărăţiile, ca să slujească Domnului.

RAB gücümü kırdı yaşam yolunda, Ömrümü kısalttı.

El mi -a frînt puterea în drum, şi mi -a scurtat zilele,

“Ey Tanrım, ömrümün ortasında canımı alma!” dedim. “Senin yılların kuşaklar boyu sürer!

Eu zic: ,,Dumnezeule, nu mă lua la jumătatea zilelor mele, Tu, ai cărui ani ţin vecinic!``

[] “Çok önceden attın dünyanın temellerini, Gökler de senin ellerinin yapıtıdır.

Tu ai întemeiat în vechime pămîntul, şi cerurile sînt lucrarea mînilor Tale.

Onlar yok olacak, ama sen kalıcısın. Hepsi bir giysi gibi eskiyecek. Onları bir kaftan gibi değiştireceksin, Geçip gidecekler.

Ele vor pieri, dar Tu vei rămînea; toate se vor învechi ca o haină; le vei schimba ca pe un veşmînt, şi se vor schimba.

Ama sen hep aynısın, Yılların tükenmeyecek.

Dar Tu rămîi Acelaş, şi anii Tăi nu se vor sfîrşi.

Gözetiminde yaşayacak kullarının çocukları, Senin önünde duracak soyları.”

Fiii robilor Tăi îşi vor locui ţara, şi sămînţa lor va rămînea înaintea Ta.