Proverbs 8

[] Bilgelik çağırıyor, Akıl sesini yükseltiyor.
Nu strigă înţelepciunea, şi nu-şi înalţă priceperea glasul?
Yol kenarındaki tepelerin başında, Yolların birleştiği yerde duruyor o.
Ea se aşează sus pe înălţimi, afară pe drum, la răspîntii,
Kentin girişinde, kapıların yanında, Sesini yükseltiyor:
şi strigă lîngă porţi, la intrarea cetăţii, la intrarea porţilor:
“Ey insanlar, size sesleniyorum, Çağrım insan soyunadır!
,,Oamenilor, către voi strig, şi spre fiii oamenilor se îndreaptă glasul meu.
Ey bön kişiler, ihtiyatlı olmayı öğrenin; Sağduyulu olmayı öğrenin, ey akılsızlar!
Învăţaţi-vă minte, proştilor, şi înţelepţiţi-vă nebunilor!
Söylediğim yetkin sözleri dinleyin, Ağzımı doğruları söylemek için açarım.
Asculaţi, căci am lucruri mari de spus, şi buzele mi se deschid ca să înveţe pe alţii ce este drept.
Ağzım gerçeği duyurur, Çünkü dudaklarım kötülükten iğrenir.
Căci gura mea vesteşte adevărul, şi buzele mele urăsc minciuna!
Ağzımdan çıkan her söz doğrudur, Yoktur eğri ya da sapık olanı.
Toate cuvintele gurii mele sînt drepte, n'au nimic neadevărat nici sucit în ele.
Apaçıktır hepsi anlayana, Bilgiye erişen, doğruluğunu bilir onların.
Toate sînt lămurite pentru cel priceput, şi drepte pentru ceice au găsit ştiinţa.
Gümüş yerine terbiyeyi, Saf altın yerine bilgiyi edinin.
Primiţi mai de grabă învăţăturile mele decît argintul, şi mai de grabă ştiinţa de cît aurul scump.
Çünkü bilgelik mücevherden değerlidir, Dilediğin hiçbir şey onunla kıyaslanamaz.
Căci înţelepciunea preţuieşte mai mult de cît mărgăritarele, şi nici un lucru de preţ nu se poate asemui cu ea.
Ben bilgelik olarak ihtiyatı kendime konut edindim. Bilgi ve sağgörü bendedir.
Eu, Înţelepciunea, am ca locuinţă mintea, şi pot născoci cele mai chibzuite planuri.
RAB’den korkmak kötülükten nefret etmek demektir. Kibirden, küstahlıktan, Kötü yoldan, sapık ağızdan nefret ederim.
Frica de Domnul este urîrea răului; trufia şi mîndria, purtarea rea şi gura... mincinoasă, iată ce urăsc eu.
Öğüt ve sağlam karar bana özgüdür. Akıl ve güç kaynağı benim.
Dela mine vine sfatul şi izbînda, eu sînt priceperea, a mea este puterea.
Krallar sayemde egemenlik sürer, Hükümdarlar adil kurallar koyar.
Prin mine împărăţesc împăraţii şi dau voivozii porunci drepte.
Önderler, adaletle yöneten soylular Sayemde yönetirler.
Prin mine cîrmuiesc dregătorii, şi mai marii, toţi judecătorii pămîntului.
Beni sevenleri ben de severim, Gayretle arayan beni bulur.
Eu iubesc pe ceice mă iubesc, şi cei ce mă caută cu totdinadinsul mă găsesc.
Zenginlik ve onur, Kalıcı değerler ve bolluk bendedir.
Cu mine este bogăţia şi slava, avuţiile trainice şi dreptatea.
Meyvem altından, saf altından, Ürünüm seçme gümüşten daha iyidir.
Rodul meu este mai bun decît aurul cel mai curat, şi venitul meu întrece argintul cel mai ales.
Doğruluk yolunda, Adaletin izinden yürürüm.
Eu umblu pe calea nevinovăţiei, pe mijlocul cărărilor neprihănirii,
Böylelikle, beni sevenleri servet sahibi yapar, Hazinelerini doldururum.
ca să dau o adevărată moştenire celor ce mă iubesc, şi să le umplu visteriile.
[] RAB yaratma işine başladığında İlk beni yarattı,
Domnul m'a făcut cea dintîi dintre lucrările Lui, înaintea celor mai vechi lucrări ale Lui.
Dünya var olmadan önce, Ta başlangıçta, öncesizlikte yerimi aldım.
Eu am fost aşezată din vecinicie, înainte de orice început, înainte de a fi pămîntul.
Enginler yokken, Suları bol pınarlar yokken doğdum ben.
Am fost născută cînd încă nu erau adîncuri, nici izvoare încărcate cu ape;
Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
am fost născută înainte de întărirea munţilor, înainte de a fi dealurile,
Dağlar daha oluşmadan, Tepeler belirmeden, RAB dünyayı, kırları Ve dünyadaki toprağın zerresini yaratmadan doğdum.
cînd nu era încă nici pămîntul, nici cîmpiile, nici cea dintîi fărîmă din pulberea lumii.
RAB gökleri yerine koyduğunda oradaydım, Engin denizleri ufukla çevirdiğinde,
Cînd a întocmit Domnul cerurile, eu eram de faţă; cînd a tras o zare pe faţa adîncului,
Bulutları oluşturduğunda, Denizin kaynaklarını güçlendirdiğinde,
cînd a pironit norii sus, şi cînd au ţîşnit cu putere izvoarele adîncului,
Sular buyruğundan öte geçmesinler diye Denize sınır çizdiğinde, Dünyanın temellerini pekiştirdiğinde,
cînd a pus un hotar mării, ca apele să nu treacă peste porunca Lui, cînd a pus temeliile pămîntului,
Baş mimar olarak O’nun yanındaydım. Gün be gün sevinçle dolup taştım, Huzurunda hep coştum.
eu eram meşterul Lui, la lucru lîngă el, şi în toate zilele eram desfătarea Lui, jucînd neîncetat înaintea Lui,
O’nun dünyası mutluluğum, İnsanları sevincimdi.
jucînd pe rotocolul pămîntului Său, şi găsindu-mi plăcerea în fiii oamenilor.
Çocuklarım, şimdi beni dinleyin: Yolumu izleyenlere ne mutlu!
Şi acum, fiilor, ascultaţi-mă, căci ferice de ceice păzesc căile mele!
Uyarılarımı dinleyin ve bilge kişiler olun, Görmezlikten gelmeyin onları.
Ascultaţi învăţătura, ca să vă faceţi înţelepţi, şi nu lepădaţi sfatul meu.
Beni dinleyen, Her gün kapımı gözleyen, Kapımın eşiğinden ayrılmayan kişiye ne mutlu!
Ferice de omul care m'ascultă, care veghează zilnic la porţile mele, şi păzeşte pragul uşii mele.
Çünkü beni bulan yaşam bulur Ve RAB’bin beğenisini kazanır.
Căci celce mă găseşte, găseşte viaţa, şi capătă bunăvoinţa Domnului.
Beni gözardı edense kendine zarar verir, Benden nefret eden, ölümü seviyor demektir.”
Dar celce păcătuieşte împotriva mea îşi vatămă sufletul său; toţi ceice mă urăsc pe mine, iubesc moartea.