Lamentations 5

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
,,Adu-Ţi aminte, Doamne, de ce ni s'a întîmplat! Uită-Te şi vezi-ne ocara!
Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Moştenirea noastră a trecut la nişte străini, casele noastre la cei din alte ţări!
Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
Am rămas orfani, fără tată; mamele noastre sînt ca nişte văduve.
Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
Apa noastră o bem pe bani, şi lemnele noastre trebuie să le plătim.
Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Prigonitorii ne urmăresc cu îndîrjire, şi cînd obosim, nu ne dau odihnă.
Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.
Am întins mîna spre Egipt, spre Asiria, ca să ne săturăm de pîne.
Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Părinţii noştri, cari au păcătuit, nu mai sînt, iar noi le purtăm păcatele.
Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Robii ne stăpînesc, şi nimeni nu ne izbăveşte din mînile lor.
Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
Ne căutăm pînea cu primejdia vieţii noastre, căci ne ameninţă sabia în pustie.
Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Ne arde pielea ca un cuptor, de frigurile foamei.
Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
Au necinstit pe femei în Sion, pe fecioare în cetăţile lui Iuda.
Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Mai marii noştri au fost spînzuraţi de mînile lor; Bătrînilor nu le -a dat nici o cinste
Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
Tinerii au fost puşi să rîşnească, şi copiii cădeau supt poverile de lemn.
Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
Bătrînii nu se mai duc la poartă, şi tinerii au încetat să mai cînte.
Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
S'a dus bucuria din inimile noastre, şi jalea a luat locul jocurilor noastre.
Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
A căzut cununa de pe capul nostru! Vai de noi, căci am păcătuit!
Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
Dacă ne doare inima, dacă ni s'au întunecat ochii,
Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!
este din pricină că muntele Sionului este pustiit, din pricină că se plimbă şacalii prin el.
[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
Dar Tu, Doamne, împărăţeşti pe vecie; scaunul Tău de domnie dăinuieşte din neam în neam!
Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Pentruce să ne uiţi pe vecie, şi să ne părăseşti pentru multă vreme?
Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Întoarce-ne la Tine, Doamne, şi ne vom întoarce! Dă-ne iarăş zile ca cele de odinioară!
Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
Să ne fi lepădat Tu de tot oare, şi să Te fi mîniat Tu pe noi peste măsură de mult