Song of Solomon 2

Ben Şaron çiğdemiyim, Vadilerin zambağıyım.

Eu sou a rosa de Sarom, o lírio dos vales.

Dikenlerin arasında zambak nasılsa Kızların arasında öyledir aşkım.

Qual o lírio entre os espinhos, tal é a minha amada entre as filhas.

Orman ağaçları arasında bir elma ağacına benzer Delikanlıların arasında sevgilim. Onun gölgesinde oturmaktan zevk alırım, Tadı damağımda kalır meyvesinin.

Qual a macieira entre as árvores do bosque, tal é o meu amado entre os filhos; com grande gozo sentei-me à sua sombra; e o seu fruto era doce ao meu paladar.

Ziyafet evine götürdü beni, Üzerimdeki sancağı aşktı.

Levou-me à sala do banquete, e o seu estandarte sobre mim era o amor.

Güçlendirin beni üzüm pestiliyle, Canlandırın elmayla, Çünkü aşk hastasıyım ben.

Sustentai-me com passas, confortai-me com maçãs, porque desfaleço de amor.

Sol eli başımın altında, Sağ eli sarsın beni.

A sua mão esquerda esteja debaixo da minha cabeça, e a sua mão direita me abrace.

Dişi ceylanlar, Yabanıl dişi geyikler üstüne Ant içiriyorum size, ey Yeruşalim kızları! Aşkımı ayıltmayasınız, uyandırmayasınız diye, Gönlü hoş olana dek.

Conjuro-vos, ó filhas de Jerusalém, pelas gazelas e cervas do campo, que não acordeis nem desperteis o amor, até que ele o queira.

İşte! Sevgilimin sesi! Dağların üzerinden sekerek, Tepelerin üzerinden sıçrayarak geliyor.

A voz do meu amado! Eis que vem aí, saltando sobre os montes, pulando sobre os outeiros.

Sevgilim ceylana benzer, sanki bir geyik yavrusu. Bakın, duvarımızın ardında duruyor, Pencerelerden bakıyor, Kafeslerden seyrediyor.

O meu amado é semelhante ao gamo, ou ao filho do veado; eis que está detrás da nossa parede, olhando pelas janelas, lançando os olhos pelas grades.

Sevgilim şöyle dedi: “Kalk, gel aşkım, güzelim.

Fala o meu amado e me diz: Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.

Bak, kış geçti, Yağmurların ardı kesildi,

Pois eis que já passou o inverno; a chuva cessou, e se foi;

Çiçekler açtı, Şarkı mevsimi geldi, Kumrular ötüşmeye başladı beldemizde.

aparecem as flores na terra; já chegou o tempo de cantarem as aves, e a voz da rola ouve-se em nossa terra.

İncir ağacı ilk meyvesini verdi, Yeşeren asmalar mis gibi kokular saçmakta. Kalk, gel aşkım, güzelim.”

A figueira começa a dar os seus primeiros figos; as vides estão em flor e exalam o seu aroma. Levanta-te, amada minha, formosa minha, e vem.

Kaya kovuklarında, Uçurum kenarlarında gizlenen güvercinim! Boyunu bosunu göster bana, Sesini duyur; Çünkü sesin tatlı, boyun bosun güzeldir.

Pomba minha, que andas pelas fendas das penhas, no oculto das ladeiras, mostra-me o teu semblante faze-me ouvir a tua voz; porque a tua voz é doce, e o teu semblante formoso.

Yakalayın tilkileri bizim için, Bağları bozan küçük tilkileri; Çünkü bağlarımız yeşerdi.

Apanhai-nos as raposas, as raposinhas, que fazem mal às vinhas; pois as nossas vinhas estão em flor.

Sevgilim benimdir, ben de onun, Zambaklar arasında gezinir durur.

O meu amado é meu, e eu sou dele; ele apascenta o seu rebanho entre os lírios.

Ey sevgilim, gün serinleyip gölgeler uzayana dek, Engebeli dağlar üzerinde bir ceylan gibi, Geyik yavrusu gibi ol!

Antes que refresque o dia, e fujam as sombras, volta, amado meu, e faze-te semelhante ao gamo ou ao filho dos veados sobre os montes de Beter.