Lamentations 5

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

Lembra-te, Senhor, do que nos tem sucedido; considera, e olha para o nosso opróbrio.

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

A nossa herdade passou a estranhos, e as nossas casas a forasteiros.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

çrfãos somos sem pai, nossas mães são como viuvas.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

A nossa água por dinheiro a bebemos, por preço vem a nossa lenha.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Os nossos perseguidores estão sobre os nossos pescoços; estamos cansados, e não temos descanso.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

Aos egípcios e aos assírios estendemos as mãos, para nos fartarmos de pão.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

Nossos pais pecaram, e já não existem; e nós levamos as suas iniquidades.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Escravos dominam sobre nós; ninguém há que nos arranque da sua mão.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

Com perigo de nossas vidas obtemos o nosso pão, por causa da espada do deserto.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

Nossa pele está abraseada como um forno, por causa do ardor da fome.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

Forçaram as mulheres em Sião, as virgens nas cidades de Judá.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

Príncipes foram enforcados pelas mãos deles; as faces dos anciãos não foram respeitadas.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

Mancebos levaram a mó; meninos tropeçaram sob fardos de lenha.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

Os velhos já não se assentam nas portas, os mancebos já não cantam.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

Cessou o gozo de nosso coração; converteu-se em lamentação a nossa dança.

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

Caiu a coroa da nossa cabeça; ai de nós, porque pecamos!

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

Portanto desmaiou o nosso coração; por isso se escureceram os nossos olhos.

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

Pelo monte de Sião, que está assolado, andam os chacais.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

Tu, Senhor, permaneces eternamente; e o teu trono subsiste de geração em geração.

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Por que te esquecerias de nós para sempre, por que nos desampararias por tanto tempo?

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

Converte-nos a ti, Senhor, e seremos convertidos; renova os nossos dias como dantes;

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

se é que não nos tens de todo rejeitado, se é que não estás sobremaneira irado contra nos.