Job 6

Eyüp şöyle yanıtladı:

Então Jó, respondendo, disse:

“Keşke üzüntüm tartılabilse, Acım teraziye konabilseydi!

Oxalá de fato se pesasse a minhá magoa, e juntamente na balança se pusesse a minha calamidade!

Denizlerin kumundan ağır gelirdi, Bu yüzden abuk sabuk konuştum.

Pois, na verdade, seria mais pesada do que a areia dos mares; por isso é que as minhas palavras têm sido temerárias.

Çünkü Her Şeye Gücü Yeten’in okları içimde, Ruhum onların zehirini içiyor, Tanrı’nın dehşetleri karşıma dizildi.

Porque as flechas do Todo-Poderoso se cravaram em mim, e o meu espírito suga o veneno delas; os terrores de Deus se arregimentam contra mim.

Otu olan yaban eşeği anırır mı, Yemi olan öküz böğürür mü?

Zurrará o asno montês quando tiver erva? Ou mugirá o boi junto ao seu pasto?:

Tatsız bir şey tuzsuz yenir mi, Yumurta akında tat bulunur mu?

Pode se comer sem sal o que é insípido? Ou há gosto na clara do ovo?

Böyle yiyeceklere dokunmak istemiyorum, Beni hasta ediyorlar.

Nessas coisas a minha alma recusa tocar, pois são para mim qual comida repugnante.

“Keşke dileğim yerine gelse, Tanrı özlediğimi bana verse!

Quem dera que se cumprisse o meu rogo, e que Deus me desse o que anelo!

Kerem edip beni ezse, Elini çabuk tutup yaşam bağımı kesse!

Que fosse do agrado de Deus esmagar-me; que soltasse a sua mão, e me exterminasse!

Yine avunur, Amansız derdime karşın sevinirdim, Çünkü Kutsal Olan’ın sözlerini yadsımadım.

Isto ainda seria a minha consolação, e exultaria na dor que não me poupa; porque não tenho negado as palavras do Santo.

Gücüm nedir ki, bekleyeyim? Sonum nedir ki, sabredeyim?

Qual é a minha força, para que eu espere? Ou qual é o meu fim, para que me porte com paciência?

Taş kadar güçlü müyüm, Etim tunçtan mı?

É a minha força a força da pedra? Ou é de bronze a minha carne?

Çaresiz kalınca Kendimi kurtaracak gücüm mü olur?

Na verdade não há em mim socorro nenhum. Não me desamparou todo o auxílio eficaz?

“Kederli insana dost sevgisi gerekir, Her Şeye Gücü Yeten’den korkmaktan vazgeçse bile.

Ao que desfalece devia o amigo mostrar compaixão; mesmo ao que abandona o temor do Todo-Poderoso.

Kardeşlerim kuru bir dere gibi beni aldattı; Hani gürül gürül akan dereler vardır,

Meus irmãos houveram-se aleivosamente, como um ribeiro, como a torrente dos ribeiros que passam,

Eriyen buzlarla taşan, Kar sularıyla beslenen,

os quais se turvam com o gelo, e neles se esconde a neve;

Ama kurak mevsimde akmayan, Sıcakta yataklarında tükenen dereler... İşte öyle aldattılar beni.

no tempo do calor vão minguando; e quando o calor vem, desaparecem do seu lugar.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

As caravanas se desviam do seu curso; sobem ao deserto, e perecem.

O dereler için kervanlar yolundan sapar, Çöle çıkıp yok olurlar. Tema’nın kervanları su arar, Saba’dan gelen yolcular umutla bakar.

As caravanas de Tema olham; os viandantes de Sabá por eles esperam.

Ama oraya varınca umut bağladıkları için utanır, Hayal kırıklığına uğrarlar.

Ficam envergonhados por terem confiado; e, chegando ali, se confundem.

Artık siz de bir hiç oldunuz, Dehşete kapılıp korkuyorsunuz.

Agora, pois, tais vos tornastes para mim; vedes a minha calamidade e temeis.

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Acaso disse eu: Dai-me um presente? Ou: Fazei-me uma oferta de vossos bens?

‘Benim için bir şey verin’ Ya da, ‘Rüşvet verip Beni düşmanın elinden kurtarın, Acımasızların elinden alın’ dedim mi?

Ou: Livrai-me das mãos do adversário? Ou: Resgatai-me das mãos dos opressores?

“Bana öğretin, susayım, Yanlışımı gösterin.

Ensinai-me, e eu me calarei; e fazei-me entender em que errei.

Doğru söz acıdır! Ama tartışmalarınız neyi kanıtlıyor?

Quão poderosas são as palavras da boa razão! Mas que é o que a vossa arguição reprova?

Sözlerimi düzeltmek mi istiyorsunuz? Çaresizin sözlerini boş laf mı sayıyorsunuz?

Acaso pretendeis reprovar palavras, embora sejam as razões do desesperado como vento?

Öksüzün üzerine kura çeker, Arkadaşınızın üzerine pazarlık ederdiniz.

Até quereis lançar sortes sobre o órfão, e fazer mercadoria do vosso amigo.

“Şimdi lütfedip bana bakın, Yüzünüze karşı yalan söyleyecek değilim ya.

Agora, pois, por favor, olhai para, mim; porque de certo à vossa face não mentirei.

Bırakın artık, haksızlık etmeyin, Bir daha düşünün, davamda haklıyım.

Mudai de parecer, peço-vos, não haja injustiça; sim, mudai de parecer, que a minha causa é justa.

Ağzımdan haksız bir söz çıkıyor mu, Damağım kötü niyeti ayırt edemiyor mu?

Há iniquidade na minha língua? Ou não poderia o meu paladar discernir coisas perversas?