Job 33

“Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, Söyleyeceğim her şeye kulak ver.

Ouve, pois, as minhas palavras, ó Jó, e dá ouvidos a todas as minhas declarações.

Ağzımı açtım açacağım, Söyleyeceklerim dilimin ucunda.

Eis que já abri a minha boca; já falou a minha língua debaixo do meu paladar.

Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.

As minhas palavras declaram a integridade do meu coração, e os meus lábios falam com sinceridade o que sabem.

Beni Tanrı’nın Ruhu yarattı, Her Şeye Gücü Yeten’in soluğu yaşam veriyor bana.

O Espírito de Deus me fez, e o sopro do Todo-Poderoso me dá vida.

Elinden gelirse beni yanıtla, Kendini hazırla, karşımda dur.

Se podes, responde-me; põe as tuas palavras em ordem diante de mim; apresenta-te.

Tanrı’nın önünde ben de tıpkı senin gibiyim, Ben de balçıktan yaratıldım.

Eis que diante de Deus sou o que tu és; eu também fui formado do barro.

Onun için dehşetim seni yıldırmasın, Baskım sana ağır gelmesin.

Eis que não te perturbará nenhum medo de mim, nem será pesada sobre ti a minha mão.

“Sesin hâlâ kulaklarımda, Şöyle demiştin:

Na verdade tu falaste aos meus ouvidos, e eu ouvi a voz das tuas palavras. Dizias:

‘Ben kusursuz ve günahsızım, Temiz ve suçsuzum.

Limpo estou, sem transgressão; puro sou, e não há em mim iniquidade.

Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, Beni düşman görüyor.

Eis que Deus procura motivos de inimizade contra mim, e me considera como o seu inimigo.

Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor.’

Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.

“Ama sana şunu söyleyeyim, Bu konuda haksızsın. Çünkü Tanrı insandan büyüktür.

Eis que nisso não tens razão; eu te responderei; porque Deus e maior do que o homem.

İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye Niçin O’nunla çekişiyorsun?

Por que razão contendes com ele por não dar conta dos seus atos?

Çünkü insan anlamasa da, Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.

Pois Deus fala de um modo, e ainda de outro se o homem não lhe atende.

Rüyada, geceleyin görümde, İnsanları ağır uyku basınca, Yatakta yatarlarken,

Em sonho ou em visão de noite, quando cai sono profundo sobre os homens, quando adormecem na cama;

Kulaklarına konuşur, Uyarısıyla onları korkutur;

então abre os ouvidos dos homens, e os atemoriza com avisos,

Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, Gururdan uzak tutmak,

para apartar o homem do seu desígnio, e esconder do homem a soberba;

Canlarını çukurdan, Hayatlarını ölümden kurtarmak için.

para reter a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.

İnsan yatağında acılarla, Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.

Também é castigado na sua cama com dores, e com incessante contenda nos seus ossos;

Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, En lezzetli yiyecekten tiksinir.

de modo que a sua vida abomina o pão, e a sua alma a comida apetecível.

Eti erir, görünmez olur, Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.

Consome-se a sua carne, de maneira que desaparece, e os seus ossos, que não se viam, agora aparecem.

Canı çukura, Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.

A sua alma se vai chegando à cova, e a sua vida aos que trazem a morte.

“Yine de insana doğruyu bildirmek için Yanında bir melek, bin melekten biri Arabulucu olarak bulunursa,

Se com ele, pois, houver um anjo, um intérprete, um entre mil, para declarar ao homem o que lhe é justo,

Ona lütfeder de, ‘Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, Ben fidyeyi buldum’ derse,

então terá compaixão dele, e lhe dirá: Livra-o, para que não desça à cova; já achei resgate.

Eti çocuk eti gibi yenilenir, Gençlik günlerine döner.

Sua carne se reverdecerá mais do que na sua infância; e ele tornará aos dias da sua juventude.

Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, O da Tanrı’nın yüzünü görüp sevinir. Tanrı onun durumunu düzeltir.

Deveras orará a Deus, que lhe será propício, e o fará ver a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.

Sonra insanların önünde türkü çağırır: ‘Günah işleyip doğru yoldan saptım, Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,

Cantará diante dos homens, e dirá: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.

Canımı çukura inmekten O kurtardı, Işığı görmek için yaşayacağım.’

Mas Deus livrou a minha alma de ir para a cova, e a minha vida verá a luz.

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

Eis que tudo isto Deus faz duas e três vezes para com o homem,

“İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için Tanrı bütün bunları iki kez, Hatta üç kez yapar.

para reconduzir a sua alma da cova, a fim de que seja iluminado com a luz dos viventes.

“İyi dinle, Eyüp, kulak ver, Sen sus, ben konuşacağım.

Escuta, pois, ó Jó, ouve-me; cala-te, e eu falarei.

Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

Se tens alguma coisa que dizer, responde-me; fala, porque desejo justificar-te.

Yoksa, beni dinle, Sus da sana bilgelik öğreteyim.”

Se não, escuta-me tu; cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.