Job 21

Eyüp şöyle yanıtladı:

Então Jó respondeu:

“Sözümü dikkatle dinleyin, Bana verdiğiniz avuntu bu olsun.

Ouvi atentamente as minhas palavras; seja isto a vossa consolação.

Bırakın ben de konuşayım, Ben konuştuktan sonra alay edin.

Sofrei-me, e eu falarei; e, havendo eu falado, zombai.

“Yakınmam insana mı karşı? Niçin sabırsızlanmayayım?

É porventura do homem que eu me queixo? Mas, ainda que assim fosse, não teria motivo de me impacientar?

Bana bakın da şaşın, Elinizi ağzınıza koyun.

Olhai para mim, e pasmai, e ponde a mão sobre a boca.

Bunu düşündükçe içimi korku sarıyor, Bedenimi titreme alıyor.

Quando me lembro disto, me perturbo, e a minha carne estremece de horror.

Kötüler niçin yaşıyor, Yaşlandıkça güçleri artıyor?

Por que razão vivem os ímpios, envelhecem, e ainda se robustecem em poder?

Çocukları sapasağlam çevrelerinde, Soyları gözlerinin önünde.

Os seus filhos se estabelecem à vista deles, e os seus descendentes perante os seus olhos.

Evleri güvenlik içinde, korkudan uzak, Tanrı’nın sopası onlara dokunmuyor.

As suas casas estão em paz, sem temor, e a vara de Deus não está sobre eles.

Boğalarının çiftleşmesi hiç boşa çıkmaz, İnekleri hep doğurur, hiç düşük yapmaz.

O seu touro gera, e não falha; pare a sua vaca, e não aborta.

Çocuklarını sürü gibi salıverirler, Yavruları oynaşır.

Eles fazem sair os seus pequeninos, como a um rebanho, e suas crianças andam saltando.

Tef ve lir eşliğinde şarkı söyler, Ney sesiyle eğlenirler.

Levantam a voz, ao som do tamboril e da harpa, e regozijam-se ao som da flauta.

Ömürlerini bolluk içinde geçirir, Esenlik içinde ölüler diyarına inerler.

Na prosperidade passam os seus dias, e num momento descem à cova.

Tanrı’ya, ‘Bizden uzak dur!’ derler, ‘Yolunu öğrenmek istemiyoruz.

Eles dizem a Deus: retira-te de nós, pois não desejamos ter conhecimento dos teus caminhos.

Her Şeye Gücü Yeten kim ki, O’na kulluk edelim? Ne kazancımız olur O’na dua etsek?’

Que é o Todo-Poderoso, para que nós o sirvamos? E que nos aproveitará, se lhe fizermos orações?

Ama zenginlikleri kendi ellerinde değil. Kötülerin öğüdü benden uzak olsun.

Vede, porém, que eles não têm na mão a prosperidade; esteja longe de mim o conselho dos ímpios!

“Kaç kez kötülerin kandili söndü, Başlarına felaket geldi, Tanrı öfkelendiğinde paylarına düşen kederi verdi?

Quantas vezes sucede que se apague a lâmpada dos ímpios? Que lhes sobrevenha a sua destruição? Que Deus na sua ira lhes reparta dores?

Kaç kez rüzgarın sürüklediği saman gibi, Kasırganın uçurduğu saman çöpü gibi oldular?

Que eles sejam como a palha diante do vento, e como a pragana, que o redemoinho arrebata?

‘Tanrı babaların cezasını çocuklarına çektirir’ diyorsunuz, Kendilerine çektirsin de bilsinler nasıl olduğunu.

Deus, dizeis vós, reserva a iniquidade do pai para seus filhos, mas é a ele mesmo que Deus deveria punir, para que o conheça.

Yıkımlarını kendi gözleriyle görsünler, Her Şeye Gücü Yeten’in gazabını içsinler.

Vejam os seus próprios olhos a sua ruina, e beba ele do furor do Todo-Poderoso.

Çünkü sayılı ayları sona erince Geride bıraktıkları aileleri için niye kaygı çeksinler?

Pois, que lhe importa a sua casa depois de morto, quando lhe for cortado o número dos seus meses?

“En yüksektekileri bile yargılayan Tanrı’ya Kim akıl öğretebilir?

Acaso se ensinará ciência a Deus, a ele que julga os excelsos?

Biri gücünün doruğunda ölür, Büsbütün rahat ve kaygısız.

Um morre em plena prosperidade, inteiramente sossegado e tranquilo;

Bedeni iyi beslenmiş, İlikleri dolu.

com os seus baldes cheios de leite, e a medula dos seus ossos umedecida.

Ötekiyse acı içinde ölür, İyilik nedir hiç tatmamıştır.

Outro, ao contrário, morre em amargura de alma, não havendo provado do bem.

Toprakta birlikte yatarlar, Üzerlerini kurt kaplar.

Juntamente jazem no pó, e os vermes os cobrem.

“Bakın, düşüncelerinizi, Bana zarar vermek için kurduğunuz düzenleri biliyorum.

Eis que conheço os vossos pensamentos, e os maus intentos com que me fazeis injustiça.

‘Büyük adamın evi nerede?’ diyorsunuz, ‘Kötülerin çadırları nerede?’

Pois dizeis: Onde está a casa do príncipe, e onde a tenda em que morava o ímpio?

Yolculara hiç sormadınız mı? Anlattıklarına kulak asmadınız mı?

Porventura não perguntastes aos viandantes? E não aceitais o seu testemunho,

Felaket günü kötü insan esirgenir, Gazap günü ona kurtuluş yolu gösterilir.

de que o mau é preservado no dia da destruição, e poupado no dia do furor?

Kim davranışını onun yüzüne vurur? Kim yaptığının karşılığını ona ödetir?

Quem acusará diante dele o seu caminho? E quem lhe dará o pago do que fez?

Mezarlığa taşınır, Kabri başında nöbet tutulur.

Ele é levado para a sepultura, e vigiam-lhe o túmulo.

Vadi toprağı tatlı gelir ona, Herkes ardından gider, Önüsıra gidenlerse sayısızdır.

Os torrões do vale lhe são doces, e o seguirão todos os homens, como ele o fez aos inumeráveis que o precederam.

“Boş laflarla beni nasıl avutursunuz? Yanıtlarınızdan çıkan tek sonuç yalandır.”

Como, pois, me ofereceis consolações vãs, quando nas vossas respostas só resta falsidade?