Psalms 49

Ey bütün halklar, dinleyin! Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,

Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm.

Halk çocukları, bey çocukları, Zenginler, yoksullar!

Słuchajcie tego wszystkie narody; bierzcie to w uszy wszyscy mieszkający na okręgu ziemi!

Bilgelik dökülecek ağzımdan, Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,

Tak z ludu pospolitego, jako z ludzi zacnych, tak bogaty jako ubogi!

Kulak vereceğim özdeyişlere, Lirle yorumlayacağım bilmecemi.

Usta moje będą opowiadały mądrość, a myśl serca mego roztropność.

Niçin korkayım kötü günlerde Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?

Nakłonię do przypowieści ucha mego, wyłożę przy harfie zagadkę moję.

Onlar varlıklarına güvenir, Büyük servetleriyle böbürlenirler.

Przeczże się mam bać we złe dni, aby mię nieprawość tych, którzy mię depczą, miała ogarnąć?

Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, Tanrı’ya fidye veremez.

Którzy ufają bogactwom swoim, a w mnóstwie dostatków swoich chlubią się.

Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, Kimse ödemeye yeltenmemeli.

Gdyż brata swego nikt żadnym sposobem nie odkupi, ani może dać Bogu okupu jego zań.

Böyle olmasa, Sonsuza dek yaşar insan, Mezar yüzü görmez.

(Albowiem drogi jest okup duszy ich, i nie może się ostać na wieki.)

Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, Aptallarla budalaların yok olduğunu. Mallarını başkalarına bırakıyorlar.

Aby żył na wieki, a nie oglądał grobu.

Mezarları, sonsuza dek evleri, Kuşaklar boyu konutları olacak, Topraklarına kendi adlarını verseler bile.

Bo widzimy, iż i mądrzy umierają, głupi i szalony zarówno giną, a zostawiają, obcym bogactwa swoje.

Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.

Myślą, że domy ich są wieczne, a przybytki ich trwają od narodu do narodu; przetoż je nazywają od imion swych na ziemi.

Budalaların yolu, Onların sözünü onaylayanların sonu budur. Sela

Ale człowiek we czci nie zostaje, podobnym będąc bydlętom, które giną.

Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, Ölüm güdecek onları. Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, Cesetleri çürüyecek, Ölüler diyarı onlara konut olacak.

Takowa myśl ich głupstwem ich jest, a przecież potomkowie ich pochwalają to usty swemi. Sela.

Ama Tanrı beni Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak Ve yanına alacak. Sela

Jako owce w grobie złożeni będą, śmierć ich strawi; ale sprawiedliwi panować będą nad nimi z poranku, a kształt ich zniszczony będzie w grobie, gdy ustąpią z mieszkania swego.

Korkma biri zenginleşirse, Evinin görkemi artarsa.

Ale Bóg wykupi duszę moję z mocy grobu, gdy mię przyjmie. Sela.

Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, Görkemi onunla mezara gitmez.

Nie bójże się, gdy się kto zbogaci, a gdy się rozmnoży sława domu jego.

Yaşarken kendini mutlu saysa bile, Başarılı olunca övülse bile.

Bo umierając nie weźmie nic z sobą, ani za nim zstąpi sława jego.

Atalarının kuşağına katılacak, Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.

A choć duszy swej za żywota swego pobłaża i chwalono go, gdy sobie dobrze czynił:

Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, Ölüp giden hayvanlar gibi.

Przecież musi iść za rodziną ojców swych, a na wieki nie ogląda światłości. Owóż człowiek, który jest we czci, a nie zrozumiewa tego, podobny jest bydlętom, które giną.