Job 29

Eyüp yine anlatmaya başladı:

Jeszcze dalej Ijob prowadził rzecz swoję, i rzekł:

“Keşke geçen aylar geri gelseydi, Tanrı’nın beni kolladığı,

Któż mi to da, abym był jako za miesięcy dawnych, za dni onych, których mię Bóg strzegł;

Kandilinin başımın üstünde parladığı, Işığıyla karanlıkta yürüdüğüm günler,

Gdy pochodnia jego świeciła nad głową moją, a przy świetle jego przechodziłem ciemności;

Keşke olgunluk günlerim geri gelseydi, Tanrı’nın çadırımı dostça koruduğu,

Jakom był za dni młodości mojej, gdy była przytomność Boża nad przybytkiem moim;

Her Şeye Gücü Yeten’in henüz benimle olduğu, Çocuklarımın çevremde bulunduğu,

Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a około mnie dziatki moje;

Yollarımın sütle yıkandığı, Yanımdaki kayanın zeytinyağı akıttığı günler!

Gdy ścieszki moje opływały masłem, a opoka wylewała mi źródła oliwy;

“Kent kapısına gidip Kürsümü meydana koyduğumda,

Gdym wychodził do bramy przez miasto, a na ulicy kazałem sobie gotować stolicę moję.

Gençler beni görüp gizlenir, Yaşlılar kalkıp ayakta dururlardı;

Widząc mię młodzi ukrywali się, a starcy powstawszy stali.

Önderler konuşmaktan çekinir, Elleriyle ağızlarını kaparlardı;

Przełożeni przestawali mówić, a ręką zatykali usta swoje.

Soyluların sesi kesilir, Dilleri damaklarına yapışırdı.

Głos książąt ucichał, a język ich do podniebienia ich przylegał.

Beni duyan kutlar, Beni gören överdi;

Bo ucho słuchające błogosławiło mię, a oko widzące dawało o mnie świadectwo,

Çünkü yardım isteyen yoksulu, Desteği olmayan öksüzü kurtarırdım.

Żem wybawiał ubogiego wołającego, i sierotkę, i tego, który nie miał pomocnika.

Ölmekte olanın hayır duasını alır, Dul kadının yüreğini sevinçten coştururdum.

Błogosławieństwo ginącego przychodziło na mię, a serce wdowy rozweselałem.

Doğruluğu giysi gibi giyindim, Adalet kaftanım ve sarığımdı sanki.

W sprawiedliwość obłoczyłem się, a ona zdobiła mię; sąd mój był jako płaszcz i korona.

Körlere göz, Topallara ayaktım.

Byłem okiem ślepemu, a nogą chromemu.

Yoksullara babalık eder, Garibin davasını üstlenirdim.

Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którejm nie wiedział, wywiadywałem się.

Haksızın çenesini kırar, Avını dişlerinin arasından kapardım.

I kruszyłem szczęki złośnika, a z zębów jego wydzierałem łup.

“ ‘Son soluğumu yuvamda vereceğim’ diye düşünüyordum, ‘Günlerim kum taneleri kadar çok.

Przetożem rzekł: W gniaździe swojem umrę, a jako piasek rozmnożę dni moje.

Köküm sulara erişecek, Çiy geceyi dallarımda geçirecek.

Korzeń mój rozłoży się przy wodach, a rosa trwać będzie przez noc na gałązkach moich.

Aldığım övgüler tazelenecek, Elimdeki yay yenilenecek.’

Chwała moja odmłodzi się przy mnie, a łuk mój w ręce mojej odnowi się.

“İnsanlar beni saygıyla dinler, Öğüdümü sessizce beklerlerdi.

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

Ben konuştuktan sonra onlar konuşmazdı, Sözlerim üzerlerine damlardı.

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

Yağmuru beklercesine beni bekler, Son yağmurları içercesine sözlerimi içerlerdi.

Bo mię oczekiwali jako deszczu, a usta swe otwierali jako na deszcz późny.

Kendilerine gülümsediğimde gözlerine inanmazlardı, Güler yüzlülüğüm onlara cesaret verirdi.

Jeźlim żartował z nimi, nie wierzyli, a powagi twarzy mojej nie odrzucali.

Onların yolunu ben seçer, başlarında dururdum, Askerlerinin ortasında kral gibi otururdum, Yaslıları avutan biri gibiydim.

Jeźlim kiedy do nich przyszedł, siadałem na przedniejszem miejscu, i mieszkałem jako król w wojsku, a jako ten, który smutnych cieszy.