Job 23

Eyüp şöyle yanıtladı:
A odpowiadając Ijob rzekł:
“Bugün de acı acı yakınacağım, İniltime karşın Tanrı’nın üzerimdeki eli ağırdır.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
Keşke O’nu nerede bulacağımı bilseydim, Tahtına varabilseydim!
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
Davamı önünde dile getirir, Kanıtlarımı art arda sıralardım.
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
Bana vereceği yanıtı öğrenir, Ne diyeceğini anlardım.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
Eşsiz gücüyle bana karşı mı çıkardı? Hayır, yalnızca dinlerdi beni.
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
Haklı kişi davasını oraya, O’nun önüne getirebilirdi, Ben de yargılanmaktan sonsuza dek kurtulurdum.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
“Doğuya gitsem orada değil, Batıya gitsem O’nu bulamıyorum.
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
Kuzeyde iş görse O’nu seçemiyorum, Güneye dönse O’nu göremiyorum.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
Ama O tuttuğum yolu biliyor, Beni sınadığında altın gibi çıkacağım.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
Adımlarını yakından izledim, Sapmadan yolunu tuttum.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
Ağzından çıkan buyruklardan ayrılmadım, Günlük ekmeğimden çok ağzından çıkan sözlere değer verdim.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
“O tek başınadır, kim O’nu caydırabilir? Canı ne isterse onu yapar.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
Benimle ilgili kararını yerine getirir, Daha nice tasarısı vardır.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
Bu yüzden dehşete düşerim huzurunda, Düşündükçe korkarım O’ndan.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
Tanrı cesaretimi kırdı, Her Şeye Gücü Yeten beni yıldırdı.
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
Karanlık beni susturamadı, Yüzümü örten koyu karanlık.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.