Psalms 106

[] Övgüler sunun, RAB’be! RAB’be şükredin, çünkü O iyidir, Sevgisi sonsuzdur.

Halleluja! Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

RAB’bin büyük işlerini kim anlatabilir, Kim O’na yeterince övgü sunabilir?

Hvem kan utsi Herrens veldige gjerninger, forkynne all hans pris?

Ne mutlu adalete uyanlara, Sürekli doğru olanı yapanlara!

Salige er de som tar vare på det som rett er, den som gjør rettferdighet til enhver tid.

Ya RAB, halkına lütfettiğinde anımsa beni, Onları kurtardığında ilgilen benimle.

Kom mig i hu, Herre, efter din nåde mot ditt folk, se til mig med din frelse,

Öyle ki, seçtiklerinin gönencini göreyim, Ulusunun sevincini, Kendi halkının kıvancını paylaşayım.

så jeg kan se på dine utvalgtes lykke, glede mig med ditt folks glede, rose mig med din arv!

Atalarımız gibi biz de günah işledik, Suç işledik, kötülük ettik.

Vi har syndet med våre fedre, vi har gjort ille, vi har vært ugudelige.

[] Atalarımız Mısır’dayken Yaptığın harikaları anlamadı, Çok kez gösterdiğin sevgiyi anımsamadı, Denizde, Kamış Denizi’nde başkaldırdılar.

Våre fedre i Egypten aktet ikke på dine undergjerninger, de kom ikke i hu dine mange nådegjerninger, men var gjenstridige ved havet, ved det Røde Hav.

Buna karşın RAB gücünü göstermek için, Adı uğruna kurtardı onları.

Dog frelste han dem for sitt navns skyld, for å kunngjøre sitt velde,

[] Kamış Denizi’ni azarladı, kurudu deniz, Yürüdüler enginde O’nun öncülüğünde, Çölde yürür gibi.

og han truet det Røde Hav, og det blev tørt, og han lot dem gå gjennem dypene som i en ørken,

Kendilerinden nefret edenlerin elinden aldı onları, Düşmanlarının pençesinden kurtardı.

og han frelste dem av hans hånd som hatet dem, og forløste dem av fiendens hånd,

Sular yuttu hasımlarını, Hiçbiri kurtulmadı.

og vannet skjulte deres motstandere, det blev ikke én av dem tilbake.

[] O zaman atalarımız O’nun sözlerine inandılar, Ezgiler söyleyerek O’nu övdüler.

Da trodde de på hans ord, de sang hans pris.

Ne var ki, RAB’bin yaptıklarını çabucak unuttular, Öğüt vermesini beklemediler.

Men snart glemte de hans gjerninger, de bidde ikke på hans råd;

[] Özlemle kıvrandılar çölde, Tanrı’yı denediler ıssız yerlerde.

men de blev grepet av begjærlighet i ørkenen, og de fristet Gud på det øde sted.

Tanrı onlara istediklerini verdi, Ama üzerlerine yıpratıcı bir hastalık gönderdi.

Da gav han dem det de vilde ha, men sendte tærende sykdom over deres liv.

[] Onlar ordugahlarında Musa’yı, RAB’bin kutsal kulu Harun’u kıskanınca,

Og de blev avindsyke mot Moses i leiren, mot Aron, Herrens hellige.

Yer yarıldı ve Datan’ı yuttu, Aviram’la yandaşlarının üzerine kapandı.

Jorden oplot sig og slukte Datan og skjulte Abirams hop,

Ateş kavurdu onları izleyenleri, Alev yaktı kötüleri.

og en ild satte deres hop i brand, en lue brente op de ugudelige.

[] Bir buzağı heykeli yaptılar Horev’de, Dökme bir puta tapındılar.

De gjorde en kalv ved Horeb og tilbad et støpt billede,

Tanrı’nın yüceliğini, Ot yiyen öküz putuna değiştirdiler.

og de byttet sin ære mot billedet av en okse, som eter gress.

Unuttular kendilerini kurtaran Tanrı’yı, Mısır’da yaptığı büyük işleri,

De glemte Gud, sin frelser, som hadde gjort store ting i Egypten,

Ham ülkesinde yarattığı harikaları, Kamış Denizi kıyısında yaptığı müthiş işleri.

undergjerninger i Kams land, forferdelige ting ved det Røde Hav.

Bu yüzden onları yok edeceğini söyledi Tanrı, Ama seçkin kulu Musa O’nun önündeki gedikte durarak, Yok edici öfkesinden vazgeçirdi O’nu.

Da sa han at han vilde ødelegge dem, dersom ikke Moses, hans utvalgte, hadde stilt sig i gapet for hans åsyn for å avvende hans vrede fra å ødelegge dem.

[] Ardından hor gördüler güzelim ülkeyi, Tanrı’nın verdiği söze inanmadılar.

Og de foraktet det herlige land, de trodde ikke hans ord,

Çadırlarında söylendiler, Dinlemediler RAB’bin sesini.

og de knurret i sine telt, de hørte ikke på Herrens røst.

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

Da opløftet han sin hånd og svor at han vilde la dem falle i ørkenen

[] Bu yüzden RAB elini kaldırdı Ve çölde onları yere sereceğine, Soylarını ulusların arasına saçacağına, Onları öteki ülkelere dağıtacağına ant içti.

og la deres avkom falle iblandt hedningene og sprede dem i landene.

[] Sonra Baal-Peor’a bel bağladılar, Ölülere sunulan kurbanları yediler.

Og de bandt sig til Ba'al-Peor og åt av offere til døde,

Öfkelendirdiler RAB’bi yaptıklarıyla, Salgın hastalık çıktı aralarında.

og de vakte harme ved sine gjerninger, og en plage brøt inn iblandt dem.

Ama Pinehas kalkıp araya girdi, Felaketi önledi.

Da stod Pinehas frem og holdt dom, og plagen stanset;

Bu doğruluk sayıldı ona, Kuşaklar boyu, sonsuza dek sürecek bu.

og det blev regnet ham til rettferdighet fra slekt til slekt evindelig.

[] Yine RAB’bi öfkelendirdiler Meriva suları yanında, Musa’nın başına dert açıldı onlar yüzünden;

Og de vakte vrede ved Meribas vann, og det gikk Moses ille for deres skyld;

Çünkü onu sinirlendirdiler, O da düşünmeden konuştu.

for de var gjenstridige mot hans Ånd, og han talte tankeløst med sine leber.

[] RAB’bin onlara buyurduğu gibi Yok etmediler halkları,

De ødela ikke de folk som Herren hadde talt til dem om,

Tersine öteki uluslara karıştılar, Onların törelerini öğrendiler.

men de blandet sig med hedningene og lærte deres gjerninger,

Putlarına taptılar, Bu da onlara tuzak oldu.

og de tjente deres avguder, og disse blev dem til en snare,

[] Oğullarını, kızlarını Cinlere kurban ettiler.

og de ofret sine sønner og sine døtre til maktene.

[] Kenan putlarına kurban olsun diye Oğullarının, kızlarının kanını, Suçsuzların kanını döktüler; Ülke onların kanıyla kirlendi.

og de utøste uskyldig blod, sine sønners og sine døtres blod, som de ofret til Kana'ans avguder, og landet blev vanhelliget ved blod.

Böylece yaptıklarıyla kirli sayıldılar, Vefasız duruma düştüler töreleriyle.

De blev urene ved sine gjerninger og drev hor ved sin adferd.

[] RAB’bin öfkesi parladı halkına karşı, Tiksindi kendi halkından.

Da optendtes Herrens vrede mot hans folk, og han fikk avsky for sin arv.

Onları ulusların eline teslim etti. Onlardan nefret edenler onlara egemen oldu.

Og han gav dem i hedningers hånd, og de som hatet dem, hersket over dem,

Düşmanları onları ezdi, Boyun eğdirdi hepsine.

og deres fiender trengte dem, og de blev ydmyket under deres hånd.

RAB onları birçok kez kurtardı, Ama akılları fikirleri başkaldırmaktaydı Ve alçaltıldılar suçları yüzünden.

Mange ganger utfridde han dem; men de var gjenstridige i sine råd, og de sank ned i usseldom for sin misgjernings skyld.

RAB yine de ilgilendi sıkıntılarıyla Yakarışlarını duyunca.

Og han så til dem når de var i nød, idet han hørte deres klagerop.

Antlaşmasını anımsadı onlar uğruna, Eşsiz sevgisinden ötürü vazgeçti yapacaklarından.

Og i sin godhet mot dem kom han sin pakt i hu, og det gjorde ham ondt efter hans store miskunnhet,

Merhamet koydu onları tutsak alanların yüreğine.

og han lot dem finne barmhjertighet for alle deres åsyn som hadde ført dem i fangenskap.

[] Kurtar bizi, ey Tanrımız RAB, Topla bizi ulusların arasından. Kutsal adına şükredelim, Yüceliğinle övünelim.

Frels oss, Herre vår Gud, og samle oss fra hedningene til å love ditt hellige navn, rose oss av å kunne prise dig!

Öncesizlikten sonsuza dek, İsrail’in Tanrısı RAB’be övgüler olsun! Bütün halk, “Amin!” desin. RAB’be övgüler olsun!

Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Og alt folket sier: Amen. Halleluja!