Lamentations 5

Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.

Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!

Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.

La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.

Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.

Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.

Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.

Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.

Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.

Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.

Ekmek için Mısır’a, Asur’a el açtık.

Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.

Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.

I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.

Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.

Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.

Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.

Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.

Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.

La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.

Siyon’da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.

Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.

Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.

I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.

Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.

I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.

Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.

La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.

Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.

La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!

Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.

Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:

Viran olan Siyon Dağı’nın üstünde Çakallar geziyor!

perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.

[] Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.

Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.

Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?

Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?

Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.

Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!

Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.

Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!