Psalms 132

Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:
Grádicsok éneke. Emlékezzél meg, Uram, Dávid minden nyomorúságáról;
Ya RAB, Davut’un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup’un güçlü Tanrısı’na adak adadığını anımsa:
A ki megesküdt az Úrnak, fogadást tőn a Jákób Istenének:
“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
Nem megyek be sátoros házamba, nem hágok fel háló-nyoszolyámba;
Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
Nem bocsátok álmot szemeimre s pilláimra szendert;
RAB’be bir yer, Yakup’un güçlü Tanrısı’na bir konut buluncaya dek.”
Míg helyet nem találok az Úrnak, Jákób Istenének hajlékot!
[] Antlaşma Sandığı’nın Efrata’da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
Ímé, hallottunk róla Efratában; rátaláltunk Jaar térségein:
“RAB’bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
Hadd menjünk be az ő hajlékaiba, boruljunk le lábainak zsámolyához!
Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
Indulj Uram, a te nyugvóhelyedre: te és a te hatalmadnak ládája!
Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
Papjaid öltözködjenek igazságba, kegyeltjeid pedig örvendezzenek!
Kulun Davut’un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
Dávidért, a te szolgádért, ne fordulj el felkented színétől!
[] RAB Davut’a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
Hűséget esküdött az Úr Dávidnak, nem tér el attól: Ágyékod gyümölcsét ültetem székedbe;
Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
Ha megtartják fiaid szövetségemet és bizonyságomat, a melyekre megtanítom őket, fiaik is mindörökké székedben ülnek.
Çünkü RAB Siyon’u seçti, Onu konut edinmek istedi.
Mert a Siont választotta ki az Úr, azt szerette meg magának lakhelyül:
“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
Ez lesz nyugovóhelyem örökre; itt lakozom, mert ezt szeretem;
Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
Eleséggel megáldom gazdagon, szegényeit jóltartom kenyérrel;
Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
Papjait meg felruházom szabadítással, és vígan örvendeznek kegyeltjei.
[] Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
Megnövesztem ott Dávidnak hatalmát, szövétneket szerzek az én felkentemnek.
Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”
Ellenségeire szégyent borítok, rajta pedig koronája ragyog.