Job 40

RAB Eyüp’e şöyle dedi:
Ekkor szóla az Úr Jóbnak a forgószélből, és monda:
“Her Şeye Gücü Yeten’le çatışan O’nu yola getirebilir mi? Tanrı’yı suçlayan yanıtlasın.”
Nosza! övezd fel, mint férfi, derekadat; én kérdezlek, te pedig taníts engem!
O zaman Eyüp RAB’bi şöyle yanıtladı:
Avagy semmivé teheted-é te az én igazságomat; kárhoztathatsz-é te engem azért, hogy te igaz légy?
“Bak, ben değersiz biriyim, Sana nasıl yanıt verebilirim? Ağzımı elimle kapıyorum.
És van-é ugyanolyan karod, mint az Istennek, mennydörgő hangon szólasz- é, mint ő?
Bir kez konuştum, yanıt almadım, İkinci kez konuşamam artık.”
Ékesítsd csak fel magadat fénynyel és méltósággal, ruházd fel magadat dicsőséggel és fenséggel!
RAB kasırganın içinden Eyüp’ü şöyle yanıtladı:
Öntsd ki haragodnak tüzét, és láss meg minden kevélyt és alázd meg őket!
“Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.
Láss meg minden kevélyt és törd meg őket, és a gonoszokat az ő helyükön tipord le!
“Adaletimi boşa mı çıkaracaksın? Kendini haklı çıkarmak için beni mi suçlayacaksın?
Rejtsd el őket együvé a porba, orczájukat kösd be mélységes sötéttel:
Sende Tanrı’nın bileği gibi bilek var mı? Sesin O’nunki gibi gürleyebilir mi?
Akkor én is dicsőítlek, hogy megtartott téged a te jobbkezed!
Öyleyse şan ve şerefe bürün, Görkem ve yücelik kuşan.
Nézd csak a behemótot, a melyet én teremtettem, a miként téged is, fűvel él, mint az ökör!
Gazabının ateşini saç, Gururluya bakıp onu alçalt.
Nézd csak az erejét az ő ágyékában, és az ő erősségét hasának izmaiban!
Gururluya bakıp onu çökert, Kötüleri bulundukları yerde ez.
Kiegyenesíti farkát, mint valami czédrust, lágyékának inai egymásba fonódnak.
Hepsini birlikte toprağa göm, Mezarda yüzlerini kefenle sar.
Csontjai érczcsövek, lábszárai, mint a vasrudak.
O zaman sağ kolunun seni kurtarabileceğini Ben de kabul ederim.
Az Isten alkotásainak remeke ez, az ő teremtője adta meg néki fegyverét.
“Seninle birlikte yarattığım Behemot’a bak, Sığır gibi ot yiyor.
Mert füvet teremnek számára a hegyek, és a mező minden vadja ott játszadozik.
Bak, ne güç var belinde, Karnının kasları ne güçlü!
Lótuszfák alatt heverész, a nádak és mocsarak búvóhelyein.
Kuyruğunu sedir ağacı gibi sallıyor, Sımsıkıdır uyluk lifleri.
Befedezi őt a lótuszfák árnyéka, *és* körülveszik őt a folyami fűzfák.
Kemikleri tunç borular, Kaburgaları demir çubuklar gibidir.
Ha árad is a folyó, nem siet; bizton van, ha szájához a Jordán csapna is.
Tanrı’nın yapıtları arasında ilk sırayı alır, Yalnız Yaratıcısı ona kılıçla yaklaşır.
Megfoghatják-é őt szemei láttára, vagy átfúrhatják-é az orrát tőrökkel?!
Tepeler ürünlerini ona getirir, Bütün yabanıl hayvanlar yanında oynaşır.
Hünnap çalıları altında, Kamışlarla örtülü bir bataklıkta yatar.
Hünnaplar onu gölgelerinde saklar, Vadideki kavaklar kuşatır.
Irmak coşsa bile o ürkmez, Güvenlik içindedir, Şeria Irmağı boğazına dayansa bile.
Gözleri açıkken kim onu tutabilir, Kim kancayla burnunu delebilir?