Job 38

RAB kasırganın içinden Eyüp’ü şöyle yanıtladı:
Majd felele az Úr Jóbnak a forgószélből és monda:
[] “Bilgisizce sözlerle Tasarımı karartan bu adam kim?
Ki az, a ki elhomályosítja az örök rendet tudatlan beszéddel?
Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da, Ben sorayım, sen anlat.
Nosza övezd fel, mint férfiú derekadat, én majd kérdezlek, te meg taníts engem!
“Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin? Anlıyorsan söyle.
Hol voltál, mikor a földnek alapot vetettem? Mondd meg, ha tudsz valami okosat!
Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun! Kim çekti ipi üzerine?
Ki határozta meg mértékeit, ugyan tudod-é; avagy ki húzta el felette a mérő zsinórt?
Neyin üstüne yapıldı temelleri? Kim koydu köşe taşını,
Mire bocsátották le oszlopait, avagy ki vetette fel szegeletkövét;
Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken, İlahi varlıklar sevinçle çığrışırken?
Mikor együtt örvendezének a hajnalcsillagok, és Istennek minden fiai vigadozának?
[] “Denizin ardından kapıları kim kapadı, Ana rahminden fışkırdığı zaman;
És *kicsoda* zárta el ajtókkal a tengert, a mikor előtünt, az anyaméhből kijött;
Ona bulutları giysi, Koyu karanlığı kundak yaptığım,
Mikor ruházatává a felhőt tevém, takarójául pedig a sürű homályt?
Sınırını koyduğum, Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
Mikor reávontam törvényemet, zárat és ajtókat veték eléje:
‘Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin, Gururlu dalgaların şurada duracak’ dediğim zaman?
És azt mondám: Eddig jőjj és ne tovább; ez itt ellene áll kevély habjaidnak!
“Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi, Şafağa yerini gösterdin mi;
Parancsoltál-é a reggelnek, a mióta megvagy? Kimutattad-é a hajnalnak a helyét?
Yeryüzünün uçlarını tutsun, Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
Hogy belefogózzék a földnek széleibe, és lerázassanak a gonoszok róla.
Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü, Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
Hogy átváltozzék mint a megpecsételt agyag, és előálljon, mint egy ruhában.
Kötülerin ışıkları alınır, Kalkan kolları kırılır.
Hogy a gonoszoktól elvétessék világosságuk, és a fölemelt kar összetöressék?
“Denizin kaynaklarına vardın mı, Gezdin mi enginin diplerinde?
Eljutottál-é a tenger forrásáig, bejártad-é a mélységnek fenekét?
Ölüm kapıları sana gösterildi mi? Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
Megnyíltak-é néked a halálnak kapui; a halál árnyékának kapuit láttad-é?
Dünyanın genişliğini kavradın mı? Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
Áttekintetted-é a föld szélességét, mondd meg, ha mindezt jól tudod?
“Işığın bulunduğu yerin yolu nerede? Ya karanlık, onun yeri neresi?
Melyik út *visz* oda, hol a világosság lakik, és a sötétségnek hol van a helye?
Onları yerlerine götürebilir misin? Evlerinin yolunu biliyor musun?
Hogy visszavinnéd azt az ő határába, és hogy megismernéd lakása útjait.
Bilmediğin şey yok zaten, Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun! O kadar yaşlısın!
Tudod te ezt, hiszen már akkor megszülettél; napjaidnak száma nagy!
“Karın ambarlarına girdin mi, Dolunun ambarlarını gördün mü?
Eljutottál-é a hónak tárházához; vagy a jégesőnek tárházát láttad-é?
Ben onları sıkıntılı günler için, Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
A mit fentartottam a szükség idejére, a harcz és háború napjára?
Nerede ışığın dağıtıldığı, Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
Melyik út *visz oda,* a hol szétoszlik a világosság, és szétterjed a keleti szél a földön?
Kim sellere kanal, Yıldırımlara yol açtı;
Ki hasított nyílást a záporesőnek, és a mennydörgő villámnak útat?
Kimsenin yaşamadığı toprakları, İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
Hogy aláessék az ember nélkül való földre, a pusztaságra, holott senki sincsen;
Kurak ve ıssız yeri doyursun, Ot bitirsin diye?
Hogy megitasson pusztát, sivatagot, és hogy sarjaszszon zsenge pázsitot?
Yağmurun babası var mı? Çiy damlalarını kim yarattı?
Van-é atyja az esőnek, és ki szülte a harmat cseppjeit?
Buz kimin rahminden çıktı? Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
Kinek méhéből jött elő a jég, és az ég daráját kicsoda szülte?
Sular taş gibi katılaşıp Enginin yüzü donunca?
*Miként* rejtőznek el a vizek mintegy kő *alá,* és *mint* zárul be a mély vizek színe?
[] “Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin? Oryon’un bağlarını çözebilir misin?
Összekötheted-é a fiastyúk szálait; a kaszáscsillag köteleit megoldhatod-é?
Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları? Büyük ve Küçük Ayı’ya yol gösterebilir misin?
A hajnalcsillagot előhozhatod-é az ő idejében, avagy a gönczölszekeret forgathatod-é fiával együtt?
Biliyor musun göklerin yasalarını? Tanrı’nın yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
Ismered-é az ég törvényeit, vagy te határozod-é meg uralmát a földön?
“Başına bol yağmur yağsın diye Bulutlara sesini duyurabilir misin?
Felemelheted-é szavadat a felhőig, hogy a vizeknek bősége beborítson téged?
Varıp da, ‘Buradayız’ desinler diye, Şimşekleri gönderebilir misin?
Kibocsáthatod-é a villámokat, hogy elmenjenek, vagy mondják-é néked: Itt vagyunk?
Kim mısırturnasına bilgelik, Horoza anlayış verdi?
Ki helyezett bölcseséget a setét felhőkbe, vagy a tüneményeknek ki adott értelmet?
Kimin bulutları sayacak bilgisi var? Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
Ki számlálta meg a bárányfelhőket bölcseséggel, és ki üríti ki az égnek tömlőit;
Toprak sertleşip Parçaları birbirine yapışınca?
Mikor a por híg sárrá változik, és a göröngyök összetapadnak?
“Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin, Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
İnlerine sindikleri, Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor, Yavruları Tanrı’ya feryat edip Açlıktan kıvrandığı zaman?