Psalms 137

Babil ırmakları kıyısında oturup Siyon’u andıkça ağladık;
על נהרות בבל שם ישבנו גם בכינו בזכרנו את ציון׃
Çevredeki kavaklara Lirlerimizi astık.
על ערבים בתוכה תלינו כנרותינו׃
Çünkü orada bizi tutsak edenler bizden ezgiler, Bize zulmedenler bizden şenlik istiyor, “Siyon ezgilerinden birini okuyun bize!” diyorlardı.
כי שם שאלונו שובינו דברי שיר ותוללינו שמחה שירו לנו משיר ציון׃
Nasıl okuyabiliriz RAB’bin ezgisini El toprağında?
איך נשיר את שיר יהוה על אדמת נכר׃
Ey Yeruşalim, seni unutursam, Sağ elim kurusun.
אם אשכחך ירושלם תשכח ימיני׃
Seni anmaz, Yeruşalim’i en büyük sevincimden üstün tutmazsam, Dilim damağıma yapışsın!
תדבק לשוני לחכי אם לא אזכרכי אם לא אעלה את ירושלם על ראש שמחתי׃
Yeruşalim’in düştüğü gün, “Yıkın onu, yıkın temellerine kadar!” Diyen Edomlular’ın tavrını anımsa, ya RAB.
זכר יהוה לבני אדום את יום ירושלם האמרים ערו ערו עד היסוד בה׃
[] Ey sen, yıkılası Babil kızı, Bize yaptıklarını Sana ödetecek olana ne mutlu!
בת בבל השדודה אשרי שישלם לך את גמולך שגמלת לנו׃
Ne mutlu senin yavrularını tutup Kayalarda parçalayacak insana!
אשרי שיאחז ונפץ את עלליך אל הסלע׃