Job 7

“Yeryüzünde insan yaşamı savaşı andırmıyor mu, Günleri gündelikçinin günlerinden farklı mı?

הלא צבא לאנוש על ארץ וכימי שכיר ימיו׃

Gölgeyi özleyen köle, Ücretini bekleyen gündelikçi gibi,

כעבד ישאף צל וכשכיר יקוה פעלו׃

Miras olarak bana boş aylar verildi, Payıma sıkıntılı geceler düştü.

כן הנחלתי לי ירחי שוא ולילות עמל מנו לי׃

Yatarken, ‘Ne zaman kalkacağım’ diye düşünüyorum, Ama gece uzadıkça uzuyor, Gün doğana dek dönüp duruyorum.

אם שכבתי ואמרתי מתי אקום ומדד ערב ושבעתי נדדים עדי נשף׃

Bedenimi kurt, kabuk kaplamış, Çatlayan derimden irin akıyor.

לבש בשרי רמה וגיש עפר עורי רגע וימאס׃

“Günlerim dokumacının mekiğinden hızlı, Umutsuz tükenmekte.

ימי קלו מני ארג ויכלו באפס תקוה׃

Ey Tanrı, yaşamımın bir soluk olduğunu anımsa, Gözüm bir daha mutluluk yüzü görmeyecek.

זכר כי רוח חיי לא תשוב עיני לראות טוב׃

Şu anda bana bakan gözler bir daha beni görmeyecek, Senin gözlerin üzerimde olacak, Ama ben yok olacağım.

לא תשורני עין ראי עיניך בי ואינני׃

Bir bulutun dağılıp gitmesi gibi, Ölüler diyarına inen bir daha çıkmaz.

כלה ענן וילך כן יורד שאול לא יעלה׃

Bir daha evine dönmez, Bulunduğu yer artık onu tanımaz.

לא ישוב עוד לביתו ולא יכירנו עוד מקמו׃

“Bu yüzden sessiz kalmayacak, İçimdeki sıkıntıyı dile getireceğim; Canımın acısıyla yakınacağım.

גם אני לא אחשך פי אדברה בצר רוחי אשיחה במר נפשי׃

Ben deniz ya da deniz canavarı mıyım ki, Başıma bekçi koydun?

הים אני אם תנין כי תשים עלי משמר׃

Yatağım beni rahatlatır, Döşeğim acılarımı dindirir diye düşündüğümde,

כי אמרתי תנחמני ערשי ישא בשיחי משכבי׃

Beni düşlerle korkutuyor, Görümlerle yıldırıyorsun.

וחתתני בחלמות ומחזינות תבעתני׃

Öyle ki, boğulmayı, Ölmeyi şu yaşama yeğliyorum.

ותבחר מחנק נפשי מות מעצמותי׃

Yaşamımdan tiksiniyor, Sonsuza dek yaşamak istemiyorum; Çek elini benden, çünkü günlerimin anlamı kalmadı.

מאסתי לא לעלם אחיה חדל ממני כי הבל ימי׃

[] “İnsan ne ki, onu büyütesin, Üzerinde kafa yorasın,

מה אנוש כי תגדלנו וכי תשית אליו לבך׃

Her sabah onu yoklayasın, Her an onu sınayasın?

ותפקדנו לבקרים לרגעים תבחננו׃

Gözünü üzerimden hiç ayırmayacak mısın, Tükürüğümü yutacak kadar bile beni rahat bırakmayacak mısın?

כמה לא תשעה ממני לא תרפני עד בלעי רקי׃

Günah işledimse, ne yaptım sana, Ey insan gözcüsü? Niçin beni kendine hedef seçtin? Sana yük mü oldum?

חטאתי מה אפעל לך נצר האדם למה שמתני למפגע לך ואהיה עלי למשא׃

Niçin isyanımı bağışlamaz, Suçumu affetmezsin? Çünkü yakında toprağa gireceğim, Beni çok arayacaksın, ama ben artık olmayacağım.”

ומה לא תשא פשעי ותעביר את עוני כי עתה לעפר אשכב ושחרתני ואינני׃