Job 41

“Livyatan’ı çengelle çekebilir misin, Dilini halatla bağlayabilir misin?

תמשך לויתן בחכה ובחבל תשקיע לשנו׃

Burnuna sazdan ip takabilir misin, Kancayla çenesini delebilir misin?

התשים אגמון באפו ובחוח תקוב לחיו׃

Yalvarıp yakarır mı sana, Tatlı tatlı konuşur mu?

הירבה אליך תחנונים אם ידבר אליך רכות׃

Seninle antlaşma yapar mı, Onu ömür boyu köle edesin diye?

היכרת ברית עמך תקחנו לעבד עולם׃

Kuşla oynar gibi onunla oynayabilir misin, Hizmetçilerin eğlensin diye ona tasma takabilir misin?

התשחק בו כצפור ותקשרנו לנערותיך׃

Balıkçılar onun üzerine pazarlık eder mi? Tüccarlar aralarında onu böler mi?

יכרו עליו חברים יחצוהו בין כנענים׃

Derisini zıpkınlarla, Başını mızraklarla doldurabilir misin?

התמלא בשכות עורו ובצלצל דגים ראשו׃

Elini üzerine koy da, çıkacak çıngarı gör, Bir daha yapmayacaksın bunu.

שים עליו כפך זכר מלחמה אל תוסף׃

Onu yakalamak için umutlanma, Görünüşü bile insanın ödünü patlatır.

הן תחלתו נכזבה הגם אל מראיו יטל׃

Onu uyandıracak kadar yürekli adam yoktur. Öyleyse benim karşımda kim durabilir?

לא אכזר כי יעורנו ומי הוא לפני יתיצב׃

[] Kim benden hesap vermemi isteyebilir? Göklerin altında ne varsa bana aittir.

מי הקדימני ואשלם תחת כל השמים לי הוא׃

“Onun kolları, bacakları, Zorlu gücü, güzel yapısı hakkında Konuşmadan edemeyeceğim.

לא אחריש בדיו ודבר גבורות וחין ערכו׃

Onun giysisinin önünü kim açabilir? Kim onun iki katlı zırhını delebilir?

מי גלה פני לבושו בכפל רסנו מי יבוא׃

Ağzının kapılarını açmaya kim yeltenebilir, Dehşet verici dişleri karşısında?

דלתי פניו מי פתח סביבות שניו אימה׃

Sımsıkı kenetlenmiştir Sırtındaki sıra sıra pullar,

גאוה אפיקי מגנים סגור חותם צר׃

Öyle yakındır ki birbirine Aralarından hava bile geçmez.

אחד באחד יגשו ורוח לא יבוא ביניהם׃

Birbirlerine geçmişler, Yapışmış, ayrılmazlar.

איש באחיהו ידבקו יתלכדו ולא יתפרדו׃

Aksırması ışık saçar, Gözleri şafak gibi parıldar.

עטישתיו תהל אור ועיניו כעפעפי שחר׃

Ağzından alevler fışkırır, Kıvılcımlar saçılır.

מפיו לפידים יהלכו כידודי אש יתמלטו׃

Kaynayan kazandan, Yanan sazdan çıkan duman gibi Burnundan duman tüter.

מנחיריו יצא עשן כדוד נפוח ואגמן׃

Soluğu kömürleri tutuşturur, Alev çıkar ağzından.

נפשו גחלים תלהט ולהב מפיו יצא׃

Boynu güçlüdür, Dehşet önü sıra gider.

בצוארו ילין עז ולפניו תדוץ דאבה׃

Etinin katmerleri birbirine yapışmış, Sertleşmiş üzerinde, kımıldamazlar.

מפלי בשרו דבקו יצוק עליו בל ימוט׃

Göğsü taş gibi serttir, Değirmenin alt taşı gibi sert.

לבו יצוק כמו אבן ויצוק כפלח תחתית׃

Ayağa kalktı mı güçlüler dehşete düşer, Çıkardığı gürültüden ödleri patlar.

משתו יגורו אלים משברים יתחטאו׃

Üzerine gidildi mi ne kılıç işler, Ne mızrak, ne cirit, ne de kargı.

משיגהו חרב בלי תקום חנית מסע ושריה׃

Demir saman gibi gelir ona, Tunç çürük odun gibi.

יחשב לתבן ברזל לעץ רקבון נחושה׃

Oklar onu kaçırmaz, Anız gibi gelir ona sapan taşları.

לא יבריחנו בן קשת לקש נהפכו לו אבני קלע׃

Anız sayılır onun için topuzlar, Vınlayan palaya güler.

כקש נחשבו תותח וישחק לרעש כידון׃

Keskin çömlek parçaları gibidir karnının altı, Düven gibi uzanır çamura.

תחתיו חדודי חרש ירפד חרוץ עלי טיט׃

Derin suları kaynayan kazan gibi fokurdatır, Denizi merhem çömleği gibi karıştırır.

ירתיח כסיר מצולה ים ישים כמרקחה׃

Ardında parlak bir iz bırakır, İnsan enginin saçları ağarmış sanır.

אחריו יאיר נתיב יחשב תהום לשיבה׃

Yeryüzünde bir eşi daha yoktur, Korkusuz bir yaratıktır.

אין על עפר משלו העשו לבלי חת׃

Kendini büyük gören her varlığı aşağılar, Gururlu her varlığın kralı odur.”

את כל גבה יראה הוא מלך על כל בני שחץ׃