Job 24

“Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor? Neden O’nu tanıyanlar bu günleri görmesin?

מדוע משדי לא נצפנו עתים וידעו לא חזו ימיו׃

İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor, Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.

גבלות ישיגו עדר גזלו וירעו׃

Öksüzlerin eşeğini kovuyor, Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.

חמור יתומים ינהגו יחבלו שור אלמנה׃

Yoksulları yoldan saptırıyor, Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.

יטו אביונים מדרך יחד חבאו עניי ארץ׃

Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar, Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.

הן פראים במדבר יצאו בפעלם משחרי לטרף ערבה לו לחם לנערים׃

Yemlerini tarlalardan topluyor, Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.

בשדה בלילו יקצירו וכרם רשע ילקשו׃

Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, Örtünecek şeyleri yok soğukta.

ערום ילינו מבלי לבוש ואין כסות בקרה׃

Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor, Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.

מזרם הרים ירטבו ומבלי מחסה חבקו צור׃

Öksüz memeden uzaklaştırılıyor, Düşkünün bebeği rehin alınıyor.

יגזלו משד יתום ועל עני יחבלו׃

Giysisiz, çıplak dolaşıyor, Aç karnına demet taşıyorlar.

ערום הלכו בלי לבוש ורעבים נשאו עמר׃

Teraslar arasında zeytin eziyor, Susuzluktan kavrulurken Şarap için üzüm sıkıyorlar.

בין שורתם יצהירו יקבים דרכו ויצמאו׃

Kentlerden insan iniltileri yükseliyor, Yaralı canlar feryat ediyor, Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.

מעיר מתים ינאקו ונפש חללים תשוע ואלוה לא ישים תפלה׃

“Bunlar ışığa başkaldıranlardır; Onun yolunu tanımaz, İzinde yürümezler.

המה היו במרדי אור לא הכירו דרכיו ולא ישבו בנתיבתיו׃

Gün ağarınca katil kalkar, Düşkünü, yoksulu öldürür, Hırsız gibi sıvışır geceleyin.

לאור יקום רוצח יקטל עני ואביון ובלילה יהי כגנב׃

Zina edenin gözü alaca karanlıktadır, ‘Beni kimse görmez’ diye düşünür, Yüzünü örtüyle gizler.

ועין נאף שמרה נשף לאמר לא תשורני עין וסתר פנים ישים׃

Hırsızlar karanlıkta evleri deler, Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.

חתר בחשך בתים יומם חתמו למו לא ידעו אור׃

Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, Karanlığın dehşetiyle dostturlar.

כי יחדו בקר למו צלמות כי יכיר בלהות צלמות׃

“Diyorsunuz ki, ‘Suyun üstündeki köpüktür onlar, Lanetlidir ülkedeki payları, Kimse bağlara gitmez.

קל הוא על פני מים תקלל חלקתם בארץ לא יפנה דרך כרמים׃

Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür.

ציה גם חם יגזלו מימי שלג שאול חטאו׃

Rahim onları unutacak, Kurtlara yem olacak, Bir daha anılmayacaklar. Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.

ישכחהו רחם מתקו רמה עוד לא יזכר ותשבר כעץ עולה׃

Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar, Dul kadına iyilik etmezler.

רעה עקרה לא תלד ואלמנה לא ייטיב׃

Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.

ומשך אבירים בכחו יקום ולא יאמין בחיין׃

Tanrı onlara güven verir, O’na güvenirler, Ama gözü yürüdükleri yoldadır.

יתן לו לבטח וישען ועיניהו על דרכיהם׃

Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, Başak başı gibi kesilirler.’

רומו מעט ואיננו והמכו ככל יקפצון וכראש שבלת ימלו׃

“Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?”

ואם לא אפו מי יכזיבני וישם לאל מלתי׃