Lamentations 3

RAB’bin gazap değneği altında acı çeken adam benim.
Mwen se yon nonm ki konnen mizè moun gen pou pase lè Bondye ankòlè sou yo, lè Bondye ap pini yo.
Beni güttü, Işıkta değil karanlıkta yürüttü.
Li trennen m', li fè m' mache nan fènwa san yon ti limyè pou klere m'.
Evet, dönüp dönüp bütün gün bana elini kaldırıyor.
Tout lajounen, l'ap plede bat mwen san rete.
Etimi, derimi yıprattı, kemiklerimi kırdı.
Po kò m' fin chire, vyann mwen parèt deyò konsa. Li kraze tout zo nan kò m'.
Beni kuşattı, Acı ve zahmetle sardı çevremi.
Li fèmen m' nan yon koridò mizè ak lafliksyon.
Çoktan ölmüş ölüler gibi Beni karanlıkta yaşattı.
Li fè m' rete kote ki fènwa a tankou moun mouri yo.
Çevreme duvar çekti, dışarı çıkamıyorum, Zincirimi ağırlaştırdı.
Li moute yon miray, li fèmen kote m' ye a, m' pa ka chape. Li mare m' ak gwo chenn.
Feryat edip yardım isteyince de Duama set çekiyor.
Tout rele mwen rele byen fò, pesonn p'ap tande m'.
Yontma taşlarla yollarımı kesti, Dolaştırdı yollarımı.
Li simen gwo wòch toupatou sou wout mwen. Kote m' vire, chak pa mwen fè, m' bite.
Benim için O pusuya yatmış bir ayı, Gizlenmiş bir aslandır.
Tankou yon lous, li biske kò l', l'ap veye m'. Tankou yon lyon, li kache, l'ap tann mwen.
Yollarımı saptırdı, paraladı, Mahvetti beni.
Li fè m' tonbe nan bwa. Li filange tout kò m'. Lèfini, li lage m'.
Yayını gerdi, okunu savurmak için Beni nişangah olarak dikti.
Li mete flèch nan banza li, li vize. Se sou mwen l'ap voye yo.
Oklarını böbreklerime sapladı.
Li fè flèch li yo antre fon nan kò m'.
Halkımın önünde gülünç düştüm, Gün boyu alay konusu oldum türkülerine.
Tout moun nan peyi a ap pase m' nan betiz. Se toutan y'ap fè chante sou mwen.
Beni acıya doyurdu, Bana doyasıya pelinsuyu içirdi.
Li plen vant mwen ak manje anmè kou fyèl. Li fè m' bwè labsent jouk mwen sou.
Dişlerimi çakıl taşlarıyla kırdı, Kül içinde diz çöktürdü bana.
Li fwote tout figi m' atè, li fè m' kase dan m' nan wòch.
Esenlik yüzü görmedi canım, Mutluluğu unuttum.
Mwen pa konnen sa yo rele kè poze. Mwen bliye sa yo rele kè kontan.
Bu yüzden diyorum ki, “Dermanım tükendi, RAB’den umudum kesildi.”
Mwen di: M' pa gen lontan pou m' viv ankò. M' pèdi tout espwa mwen te gen nan Bondye.
Acımı, başıboşluğumu, Pelinotuyla ödü anımsa!
Lè m' chonje nan ki mizè mwen ye, jan m'ap mache pwonmennen san rete, se tankou yon labsent, yon fyèl m'ap vale.
Hâlâ onları düşünmekte Ve sıkılmaktayım.
Wi, lè m' chonje sa, kè m' sere, m' santi kè m' ap rache
Ama şunu anımsadıkça umutlanıyorum:
Men, mwen reprann kouraj lè m' chonje yon sèl bagay.
RAB’bin sevgisi hiç tükenmez, Merhameti asla son bulmaz;
Seyè a pa janm sispann renmen nou. L'ap toujou gen pitye pou nou.
Her sabah tazelenir onlar, Sadakatin büyüktür.
Tankou solèy la ki leve chak maten konsa tou l'ap toujou kenbe pawòl li.
“Benim payıma düşen RAB’dir” diyor canım, “Bu yüzden O’na umut bağlıyorum.”
Mwen di: Se Seyè a ki tout mwen. Se nan li mwen mete tout espwa m'.
RAB kendisini bekleyenler, O’nu arayan canlar için iyidir.
Seyè a bon pou tout moun ki mete konfyans yo nan li, pou moun k'ap konte sou li.
RAB’bin kurtarışını sessizce beklemek iyidir.
Sa bon pou nou rete dousman ap tann li vin delivre nou.
İnsan için boyunduruğu gençken taşımak iyidir.
Sa bon pou nou aprann sipòte depi nou tou jenn.
RAB insana boyunduruk takınca, İnsan tek başına oturup susmalı;
Lè Bondye ap manyen ak nou, ann chita pou kont nou san di anyen.
Umudunu kesmeden yere kapanmalı,
Nou pa bezwen plenyen. Nou pa janm konnen, ka gen espwa toujou.
Kendisine vurana yanağını dönüp Utanca doymalı;
Se pou n' pare figi n' pou n' pran souflèt. Se pou n' asepte tou sa yo fè nou.
Çünkü Rab kimseyi sonsuza dek geri çevirmez.
Bondye sèl Mèt la p'ap janm lage nou nèt.
Dert verse de, Büyük sevgisinden ötürü yine merhamet eder;
Li ka fè nou lapenn, men l'ap gen pitye pou nou paske li renmen nou anpil.
Çünkü isteyerek acı çektirmez, İnsanları üzmez.
Li pa pran plezi nan fè nou soufri, ni nan ban nou lapenn.
Ülkedeki bütün tutsakları ayak altında ezmeyi,
Atò, se konnen Seyè a, Bondye sèl Mèt la, pa konnen lè y'ap kraze prizonye anba baton,
Yüceler Yücesi’nin huzurunda insan hakkını saptırmayı,
lè yo derefize rekonèt dwa Bondye ban nou,
Davasında insana haksızlık etmeyi Rab doğru bulmaz.
lè y'ap bay move jijman nan tribinal! Atò, se konnen li pa konnen!
Rab buyurmadıkça kim bir şey söyler de yerine gelir?
Depi Bondye Sèl Mèt la pale, se fini! Sa l' di se sak fèt.
İyilikler gibi felaketler de Yüceler Yücesi’nin ağzından çıkmıyor mu?
Tou sa ki rive an byen osinon an mal, se li menm ki penmèt sa.
İnsan, yaşayan insan Niçin günahlarının cezasından yakınır?
Lè nou anba bwa pou peche nou yo sa nou bezwen plenyen fè!
Davranışlarımızı sınayıp gözden geçirelim, Yine RAB’be dönelim.
Annou gade jan n'ap mennen bak nou! Ann egzaminen byen jan n'ap viv la! Lèfini, ann tounen vin jwenn Bondye!
Ellerimizin yanısıra yüreklerimizi de göklerdeki Tanrı’ya açalım:
Ann leve bra nou nan syèl la, ann lapriyè nan pye l'!
“Biz karşı çıkıp başkaldırdık, Sen bağışlamadın.
Nou peche, nou kenbe tèt avè ou! Men, ou menm ou pa padonnen nou.
Öfkeyle örtünüp bizi kovaladın, Acımadan öldürdün.
Ou move pi rèd, ou fann nan kò nou! Ou te san pitye. Ou touye nou.
Dualar sana erişmesin diye Bulutları örtündün.
Ou vlope kò ou nan yon gwo nwaj nwa pou lapriyè nou pa rive nan zòrèy ou.
Uluslar arasında bizi pisliğe, süprüntüye çevirdin.
Ou fè nou tounen yon depotwa, yon pil fatra nan mitan lòt nasyon sou latè yo.
Düşmanlarımızın hepsi bizimle alay etti.
Tout lènmi nou yo ap lave bouch yo sou nou.
Dehşet ve çukur, kırgın ve yıkım çıktı önümüze.”
N'ap viv ak kè sote, si se pa lanmò, se gwo danje, se gwo malè!
Kırılan halkım yüzünden Gözlerimden sel gibi yaşlar akıyor.
De je m' yo ap ponpe dlo tankou larivyè, lè m' wè malè ki tonbe sou pèp mwen an!
Durup dinmeden yaş boşanıyor gözümden,
Dlo ap koule nan je m' san rete. Li p'ap janm sispann,
RAB göklerden bakıp görünceye dek.
jouk jou Seyè a va rete nan syèl la, l'a voye je l' gade, l'a wè!
Kentimdeki kızların halini gördükçe Yüreğim sızlıyor.
Wi, kè m' fè m' mal pou m' wè sa ki rive moun lavil mwen yo!
Boş yere bana düşman olanlar bir kuş gibi avladılar beni.
Yon bann moun ki pa vle wè m' san m' pa fè yo anyen pran kouri dèyè m' tankou yon zwazo y'ap chache pran.
Beni sarnıca atıp öldürmek istediler, Üzerime taş attılar.
Yo lage m' tou vivan nan yon twou. Yo fèmen bouch twou a ak wòch.
Sular başımdan aştı, “Tükendim” dedim.
Dlo te prèt pou kouvri tèt mwen. Mwen di: Fwa sa a m' pran!
Sarnıcın dibinden seni adınla çağırdım, ya RAB;
Nan twou kote m' te ye a, Seyè, mwen rele ou!
Sesimi, “Ahıma, çağrıma kulağını kapama!” dediğimi duydun.
Ou tande vwa m'. Tanpri, pa bouche zòrèy ou lè m'ap lapriyè nan pye ou.
Seni çağırınca yaklaşıp, “Korkma!” dedin.
Wi, lè m' rele ou, ou pwoche. Ou di m' mwen pa bezwen pè!
Davamı sen savundun, ya Rab, Canımı kurtardın.
Bondye Sèl Mèt, ou pran ka m' an konsiderasyon. Ou sove lavi m'.
Bana yapılan haksızlığı gördün, ya RAB, Davamı sen gör.
Seyè, ou wè tout lenjistis y'ap fè m'. Tanpri, defann kòz mwen.
Benden nasıl öç aldıklarını, Bana nasıl dolap çevirdiklerini gördün.
Ou wè jan yo soti pou pwofite sou mwen, jan y'ap fè konplo pou touye m'.
Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
Seyè, ou tande jan y'ap joure m'. Ou konnen konplo y'ap fè sou do m'.
Aşağılamalarını, ya RAB, Çevirdikleri bütün dolapları, Bana saldıranların dediklerini, Gün boyu söylendiklerini duydun.
Tout lajounen, y'ap pale sou mwen, y'ap fè plan.
Oturup kalkışlarına bak, Alay konusu oldum türkülerine.
Gade yo non! Depi maten jouk aswè yo chita ap fè chante sou do m'!
Yaptıklarının karşılığını ver, ya RAB.
Seyè, se pou ou pini yo pou tou sa yo fè.
İnat etmelerini sağla, Lanetin üzerlerinden eksilmesin.
Madichonnen yo! Fè yo pèdi tèt yo!
Göklerinin altından öfkeyle kovala, yok et onları, ya RAB.
Move sou yo, Seyè! Pati dèyè yo! Disparèt yo sou latè!