Job 39

“Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun? Geyiklerin yavruladığı zamanı sen mi gözlüyorsun?
Eske ou konnen lè kabrit mawon yo ap fè pitit? Eske ou janm wè kote fenmèl yo ap miba?
Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? Doğurdukları zamanı biliyor musun?
Eske ou konnen konbe mwa yo pote yon pitit nan vant yo? Kilè pitit yo rive dat pou yo fèt?
Çöküp yavrularını doğurur, Kurtulurlar sancılarından.
Eske ou konnen lè yo pral kwoupi pou miba, lè y'ap fè pitit yo nan mitan dezè a?
Güçlenir, kırda büyür yavrular, Gider, bir daha dönmezler.
Pitit yo grandi, yo pran fòs, yo kite manman yo, y' ale, yo pa tounen.
“Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, Kim bağlarını çözdü?
Ki moun ki bay bourik mawon libète yo? Ki moun ki lage yo nan savann?
Yurt olarak ona bozkırı, Barınak olarak tuzlayı verdim.
Mwen ba yo dezè pou kay yo. Mwen kite yo viv nan savann tè sale a.
Kentteki kargaşaya güler o, Sürücünün bağırdığını duymaz.
Tout bri k'ap fèt nan lavil yo pa di yo anyen. Pesonn pa ka donte yo pou fè yo travay.
Otlamak için tepeleri dolaşır, Yeşillik arar.
Yo mache nan tout mòn yo dèyè manje. Y'ap chache fèy vèt pou yo mete anba dan yo.
“Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? Geceyi senin yemliğinin yanında geçirir mi?
Eske ou ka fè bèf mawon travay pou ou? Eske l'ap rete pase nwit mare nan lakou kay ou?
Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? Arkanda, ovalarda tırmık çeker mi?
Eske ou ka pase kòd nan kou yonn pou fè l' raboure tè a pou ou? Eske ou ka fè l' rale chari pou woule tè jaden ou yo?
Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? Ağır işini ona bırakabilir misin?
Eske ou ka konte sou gwo fòs kouraj li pou fè li travay di pou ou?
Ekinini getireceğine, Buğdayını harman yerinde toplayacağına güvenir misin?
Eske ou kwè l'ap asepte pote rekòt ou soti nan jaden? Eske l'ap asepte ranmase grenn ou yo sou glasi?
“Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, Ama leyleğin kanatları ve tüyleriyle kıyaslanamaz.
Otrich alèz lè l'ap bat zèl li, men, li pa ka vole tankou sigòy.
Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, Onları kumda ısıtır,
Otrich la ponn ze l' yo atè konsa. Se chalè tè a ki fè yo kale.
Ayak altında ezilebileceklerini, Yabanıl hayvanlarca çiğnenebileceklerini düşünmez.
Li pa konnen nenpòt moun k'ap pase ka pile yo, nenpòt bèt nan raje ka kraze yo anba pye.
Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, Çektiği zahmetin boşa gideceğine üzülmez.
Li fè tankou ze yo pa pou li. Sa pa di l' anyen si li bay tèt li tout lapenn ponn ze yo pou gremesi,
Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, Anlayıştan pay vermemiştir.
Se mwen menm, Bondye, ki fè l' sòt konsa, ki pa ba li lespri menm.
Yine de koşmak için kabarınca Ata ve binicisine güler.
Men, lè l' pran kouri, nanpwen kavalye sou chwal ki ka pran devan l'.
“Sen mi ata güç verdin, Dalgalanan yeleyi boynuna giydirdin?
Eske se ou menm ki bay chwal yo fòs, ki mete bèl krenyen sou kou yo?
Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, Gururlu kişnemesiyle korku saçtıran?
Eske se ou ki fè yo sote ponpe tankou kabrit, ki fè yo ranni pou fè moun pè?
Ayakları toprağı şiddetle eşer, Gücünden ötürü sevinçle coşar, Savaşçının üstüne yürür.
Y'ap pyafe konsa nan ti fon yo, y'ap bat tè a ak zago yo. Yo kouri ak tout fòs yo lè yo nan lagè.
Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, Kılıç önünde geri adım atmaz.
Se brave danje yo ye. Yo pa janm pè anyen. Pa gen zam ki pou fè yo fè bak.
Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala Üzerinde takırdar atın.
Lè konsa, ti sak flèch ki nan do kavalye yo ap fè bri. Lans ak frenn ki nan men yo ap fè zèklè.
Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, Boru çalınca duramaz yerinde.
Yo eksite, yo pa ka tann. Y'ap kouri sou lènmi an. Lè yo tande twonpèt la soufle, yo pa ka rete an plas.
Boru çaldıkça, ‘Hi!’ diye kişner, Savaş kokusunu, komutanların gürleyen sesini, Savaş çığlıklarını uzaklardan duyar.
Chak fwa twonpèt la soufle, yo fè han! Yo gen tan pran sant batay la byen lwen. Yo tande chèf yo k'ap pase lòd byen fò.
“Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, Kanatlarını güneye doğru açıyor?
Eske se ou ki moutre grigri jan pou l' vole lè li louvri zèl li yo vole ale nan sid?
Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, Yuvasını yükseklere kuruyor?
Eske se ou ki bay malfini lòd pou li fè nich li byen wo sou tèt mòn yo?
Uçurum kenarlarında konaklıyor, Sivri kayalar onun kalesi.
Li rete sou tèt gwo wòch yo. Se la li pase nwit. Kote l' ye a, moun pa ka vin pran l'.
Oradan gözetliyor yiyeceğini, Gözleri avını uzaktan seçiyor.
Se la li rete, l'ap veye bèt pou l' trape manje. Li te mèt byen lwen, l'ap wè yo ak je li.
[] Onun yavruları kanla beslenir, Leşler neredeyse, o da oradadır.”
Se san bèt ti malfini yo bwè. Kote ki gen kadav, se la yo ye.